Chciałabym być czymś, czym nigdy nie byłam. Jest tak wiele rzeczy, których nie zdążyłeś we mnie zobaczyć.
Dźwięki pianina nie brzmią już tak samo. Moje odbicie połamał czas. Nie pamiętam już, co powinnam robić, żeby być dobra dla wszystkich.
Prawdę mówiąc, nie mogę na to wszystko patrzeć. Na film mojego życia, którego reżyserką byłam ja.
Gdybym mogła przeżyć to wszystko jeszcze jednen raz... byłoby inaczej.
Żałuję, że mamy tylko jedną szansę, aby wszystko rozegrać. Tylko jedną szansę, by poznać dobro i zło i rozróżnić je od siebie.
Żałuję, że nie mogę cofnąć czasu, by cieszyć się tym, co teraz tracę. I, że nie mogę spotkać się z młodszą mną. Powiedzieć jej rzeczy, których nikt nigdy jej nie przekazał.
Żałuję, że to już koniec.
Nigdy nie przypuszczałam, że będę żałować.
CZYTASZ
Cisza na planie
Cerita PendekW umyśle każdego, nawet największego pisarza-psychopaty panuje moment ciszy. To taki moment, w którym wszystkie plany na mordowanie swoich postaci czy na psucie humorów swoim czytelnikom nagle zamierają w bezruchu. Nie, ta książka nie będzie śmieszn...
