6.Bölüm || DENİZ

73K 3.2K 772
                                    

Üstümdeki tişörtü bir çırpıda sıyırıp fırlattım ve kendimi denize bıraktım.

Aklım hâlâ güzel gözlü kızdaydı. Üvey annesi olduğunu anlamıştım ama öz annesinin öldüğünü hiç düşünmemiştim. Sanırım onu en çok yaralayan olayda buydu.

Yaşadıkları karşısında güçlü gözükmeye çalışıyordu ama o sadece küçük bir kız çocuğuydu.

İçli içli ağlaması sinirlerimi bozmuştu. Hatta yeşillerini kızarık gördüğümde duvarları yumruklamak bile istemiştim.

Ufaklık bana ne yapıyordu böyle? Bugün de bittiğinde sadece yirmi sekiz günü kalıyordu. Sonra gidecekti. Yirmi sekiz gün sonra hiçbir şey olmamış gibi çekip gidecekti.

Nedense bu düşünce gergin olan bedenimin daha da gerilmesini sağladı. Sinirle kulaçlarımı arttırdım ve ardından dibe doğru dalış yaptım.

Bir süre dipte dolanıp durdum. Gözlerimi yumdum ve nefesimin kesilebileceği son ana kadar bekledim.

Çünkü nefessiz kaldığımda onu düşünmeyi bırakacağımı zannetmiştim. Ama tabii ki de olmamıştı. Bu küçük kız çocuğu her an aklımdaydı ve asla çıkmıyordu.

Nefesim gitgide tükenirken bile o güzel yeşil gözleri önümdeydi. Lanet olsun.

"Adadaki yeşil gözlü çocuk."

Uzaklardan işittiğim sesle birlikte aşağılarda daha fazla oyalanmamam gerektiğini anladım ve yüzeye doğru çıkış yaptım. Ardından hala tutmakta olduğum nefesimi bıraktım ve saçlarımı sağa sola savururken bakışlarımı güzel gözlü kıza çevirdim.

Siktir.

Odadaki mayolardan birini giyip gelmesini söylemiştim... Ve gelmişti.

Siktir.

Ben nerden bilebilirdim bu kadar güzel olacağını ? Kırmızı göğüs dekolteli mayo sanki onun için dikilmişti.

İstemsizce etrafa baktım. Ahhh. Ne saçmalıyorsun sen gerizekalı herif. Issız bir adada onu senden başka kim görebilirdi ?

Birdakika , ben az önce ne yapmıştım ? Kıskanmamıştım değil mi onu ? Yok canım daha neler. Ben öylesine bakmıştım etrafa. Evet.

"Gel buraya."

Güzel gözlü kız ayak ucuyla suya dokunup geri çekildi. Korkmasını anlayabiliyordum ama bu kadar da değil.

"Ufaklık hemen buraya gelmezsen akşam dışarıda yatarsın."

Ufaklık kaşlarını çattıktan sonra ciddi olduğumu anlamış olacaktı ki dizlerine kadar suya girdi.

"Devam et haydi."

Komutuma uyup daha da hızlandığında gülümsedim. Çok güzeldi. Çok fazla güzeldi.

"Bak beni tutacaksın tamam mı?"

Gözlerimi devirip elimi uzattım. Su omuzlarına kadar gelmişti artık.

Bir an sonra dudakları titremeye başladı. Kaşlarımı çattım. Ne olmuştu?

" Ben.. Ben korkuyorum. Ayrıca çok üşüyorum. "

Elindeki elimi yavaşça çekip beline sardım ve ardından hızla kendime çektim. Tırnaklarını sırtıma batırdığında güçlü bir nefes aldım. O tırnaklarını bir gün sökecektim.

ADAYA DÜŞEN KIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin