Heyyooo. Ben geldim.
Çok sevgili okurlarım nasılsınız? Umarım çok iyisinizdir.
Oy vermeyi lütfen ama lütfen unutmayınız.
Bölüm sonunda görüşmek ve sohbet etmek dileğiyle.
Keyifli okumalar dilerim.
-
Elimdeki kahveden büyükçe bir yudum aldıktan sonra hemen karşımda oturan Koray'a delici bir bakış attım. Olan durumlara inanamamaktan fazlasıyla yorulmuştum ancak bu sefer gerçekten inanamıyordum.
Koray Saygıner tam bir baş belasıydı!
Bunu, üniversite kantininde baş başa kahve içmemiz yeterince açıklıyordu sanırım.
"Haydi ama Belemir bir haftadır şoktan çıkamıyorsun. Sadece aynı üniversiteye gidiyoruz. Hem iyi tarafından bakarsan Rüzgar Saygıner'in bir küçük boyu her an yanında. Daha ne istiyorsun?"
Koray'ın cümlesiyle birlikte yüzümü buruşturup kafamı başka bir tarafa çevirdim. Sahiden bayıldığım günden bu yana bir hafta geçmiş miydi yani?
Zihnim o anlara tekrardan geri dönerken dudaklarıma hafif bir tebessüm yayıldı. Rüzgar'ın evlenmekten bahsetmesinin hemen üzerine bayılmam sanırım oldukça trajikomikti. Rüzgar yaklaşık on beş dakika beni ayıltmaya çalışmış en sonunda ise nereden geldiğini asla anlayamadığımız Koray, arabanın ön kapısını açarak yüzüme bir şişe su boşaltmıştı. Tabii sonrasında Rüzgardan yediği yumruklardan bahsetmeme gerek yoktu sanırım.
Ama yine de o an için durumu kurtaran Koray'a minnetim sonsuzdu. Rüzgar onunla uğraşırken bayılma olayı arada kaynayıp gitmişti. Sonrasında da zaten sırılsıklam olmamın derdine düşüp eve geri dönmüştük.
"Hayır ben anlamıyorum. Gerçekten anlayamıyorum. Geçen sene başka bir üniversiteye giderken bu sene neden fikrini değiştirip buraya geldin? Bana bak yoksa bilerek mi yaptın!"
Koray gözlerini devirip önündeki çay fincanını eline aldı.
"Cahilliğini görmezden gelmeye çalışıyorum ama maalesef beceremiyorum Belemirciğim. Sen her istediğimiz an geçiş yapabileceğimizi falan mı zannediyorsun?"
Galiba haklıydı. Muhtemelen geçen dönemin sonunda geçiş yapmıştı. Ve Rüzgar'ın bundan haberi olmamasının sebebi de bu idi. Beyefendi ada hayatıyla meşguldü.
"Rüzgar ile kayıt yaptırmaya geldiğimiz gün senin bizi takip ettiğini düşünmüştüm. Oysaki Koray Bey aslında okuluna gelmiş."
Ona üstten bir bakış attım.
"O gün neden söylemedin bu okulda okuyacağını?"
Koray haylaz bir çocuk gibi sırıttı.
"Unuttuysan o günün sabahında sana evlenme teklifi etmiştim. Ağabeyim bir de bunu öğrenseydi şu an burada oturmuyordum. Boş bir arsada iki metre falan kadar yerin altındaydım."
Gülmemek için kendimi zorlarken hızla söze girdim.
"Neyse, Rüzgar'ın gözüne fazla gözükme. Sana hala çok sinirli."
Koray'ın dudakları yukarı doğru kıvrılırken bu durumu hiç ama hiç umursamadığı belli oluyordu.
"Ağabeyimin rutini beni artık şaşırtmıyor. Ayrıca sen de bana öyle bakmayı bırak artık. Sonuç olarak farklı bölümlerde okuyoruz. Çoğu zaman denk gelmeyeceğiz bile."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ADAYA DÜŞEN KIZ
Teen Fiction"Ne demek gemi batıyor?" diye çemkirdi genç kız geminin kaptanına karşı. Bu kadar mı basitti bir geminin batması? Bu ahmak adam utanmadan karşısına geçip nasıl böyle bir şey söyleyebilirdi? Genç kız kısa bir süre kaptanın yüzüne haince baktıktan s...
