BU DEFA B'aşk'A (#Tamamlandı)

67.BÖLÜM

Nermin'e Ayşenur'a güvendiğim kadar güvenebiliyor olmak bana değişik geliyordu. İzmir'de bir peynir çeşidi dediğim kız şimdi en yakınım olmuştu, neredeyse. Şu anda bulunduğum durumda "neredeyse" bile fazla geliyordu.

— Nermin Derya ne olacak? Sana bir şey söyledi mi? Ağabeyim ve Yasemin ile ilgili, diye sordum mahçup.

— Bak öncelikle ağabeyinin davranışlarından sen sorumlu değilsin. Onlar yapamamış ayrılmış. Ama bu senin suçun değil. İsteselerdi sizin konunuzu kendi ilişkilerinden uzak tutabilirlerdi. Bence bahane olarak sizi kullanmışlar, dedi.

— Ama Nermin....

— Bak yürütememiş olmaları normal. Derya çok güçlü bir kız düşünsene Berzan'a hayır demiş. Üstüne ben sadece Nermin Soysal ile çalışırım, diye kafa tutmuş. Bunu yaptığında Berzan sayesinde diplomasını eline almış. Yani Derya ne istediğini bilen akıllı bir kız. Senin ağabeyinde alışmış her çiçekten bal almaya. O yüzden zor gelmiştir bu kadar akıllı biriyle birlikte olmak istediği gibi hareket edememek. Derya'da şüphelendiyse üzerine gitmiştir al sana soğukluk. Ağabeyin zaten Yasemin'le giderek açık açık "Ben özgürüm beni rahat bırakın" dedi. Bırak kendileri ne halleri varsa görsünler. (İkimiz aynı anda) Su akar yolunu bulur, dedik. Sonra da gülmeye başladık.

— Berzan çok kullanıyor, dedim gülerek.

— Tahmin edebiliyorum. Bak Demir'de Berzan'da çetin cevizler. Bizi yoruyorlar ama çizgileri belli. Ağabeyin inan onlara göre daha yumuşak ama o da özgürlüğüne çok düşkün. Pilot olmayı istemesi bile bu yüzden olabilir. Yani daha durulmak istemiyordur kim bilir? Olabilir yani. Ayrıca ben erkekler ile erkek gibi büyümüş biri olarak ki belki o yüzden korkumdan hayatıma kimseyi sokmadım erkeler bizim gibi değiller onlar için ayrıyken birisi ile birlikte olmak normal. Yani sağlıklı bir erkek bulduğu fırsatı değerlendirir. Hele sen bunları ergenlikte gör of ki ne of. Berzan ve Demir duygusal anlamda olgunlaştıkları için birisi ile birlikte olmak istememiş olabilirler ama bu hepsi için geçerli değil, dedi gayet sakin.

Bende biliyordum ama insanın ağabeyine bunu yakıştırması zor oluyordu açıkçası.

— Yani bende biliyorum az çok Nermin. Bizim camianın çapkınları meşhurdur. Ama yani işte sonuçta ağabeyim....

— Bence tam manasıyla ağabeyin ile konuşmalısın. Bakalım o ne diyecek? Mutlaka mantıklı bir açıklaması vardır, dedi ulu bilge Nermin Çapan.

Kafamı salladım. Doğru söylüyordu. Zaten bir kaç gün sonra İstanbul'a gidecektik. Berzan'ın kontrolleri vardı. Üstelik annemlere yakın bir ev bulmuştu emlakçısı ona bakacaktık. O arada Berzan işteyken ağabeyim ile konuşmaya karar verdim.

Deniz Beylerin minnak kükreyişiyle sohbetimiz yarım kaldı. El sallayıp odamıza çıktım. Berzan huzurla uyuyordu. Gece çok uyuyamadığım için bende yanına kıvrılıp uyudum.

Nerminlerde beraber biz de konaktan ayrıldık. Hep beraber İstanbul'a döndük. Deniz uçakta hiç huysuzluk yapmadı. O kadar tatlı bir bebektiki tüm uçuş boyunca resmen yedim onu. Ben onu yedikçe Berzan tip tip bana baktı. Minicik bir bebeği kıskanan koskocaman ağa işte benim kocam.

İstanbul o kadar uzaklarda kalmıştı ki artık benim için. Kalabalık, trafik beni alana iner inmez yormuştu.

Düşünceli kocacım beni yine otele götürmüştü. Daha önceden kaldığımız daire sanırım satılmıştı. Nermin onlarda kalmamız için baya bir ısrar etsede ikimizde net bir şekilde reddetmiştik.

Annemler bizi ertesi sabah kahvaltıya davet etmişlerdi. Annem de onlarda kalmamız için çok ısrar etmişti ama Berzan kesinlikle kabul etmemişti.