BU DEFA B'aşk'A (#Tamamlandı)

46. BÖLÜM

Eh tabii hastaneden kaçmama izin vermemişti. B.k vardı Peri bayılacak. Ulan hayatında bir kere bile bayılmayan insan apronun orta yerinde Berzan'ın kollarına küt diye bayılır mı? Bayıldı işte. Al şimdi kaçarak gittiğin eve kucakta böyle girersin işte.

Evet Berzan beni kucağına almış ve kendi odasına yatağına bırakmıştı. Neymiş efendim aile büyükleri laf edermiş. Ulan bana ne ederlerse etsinler. Ben gitmek istiyorum. Boşa beni sen sağ ben selamet. Yok boşarsa bir daha alamazmış. Hocaya sormalıymış. Ay şiştim yemin ederim içim şişti artık.

Yatağa yatırdıktan sonra üzerimi örttü. Hastaneden çıkarken eşofmanlarımı istetmişti. Üzerimde onlar vardı. Onlarla da yatağın içinde oturuyordum. Kapı çaldı. Berzan;

— Gell, dedi. Ve beklediğim insan Yusuf Devran içeri girdi.

— Berzan bize az müsaade edesan. Gelin kızımla konuşacaklarım var, dedi. Berzan kafasını sallayıp çıktı.

— Oturabilir miyim? Diye yatağın yanını gösterdi. Kafamı salladım ben de.

Oturdu ellerimi tuttu.

— Kızım bilirem bana kırgınsan ama Berzan'ın gözü döndümü beni bile tanımaz. Orada itiraz etsem ağanın sözü üstüne söz söylemiş olurdum ki aşiret büyükleri bunu hoş karşılamazlar. Kocan olacak adam o an dünyayı yakacak gibi duruyordu. Kusura bakmayasan kızım artık bunun geri dönüşü de zordur. Şimdi yat dinlen, dedi ve odadan çıktı.

He Yusuf Devran he özür diledin ya vicdanını rahatlattın konu kapandı. Benim özür dilenmeye değil girdiğim bu bataktan çıkmaya ihtiyacım vardı.

Kapı yine çaldı gelen Zehra Anaydı.

— Ah kızım neden kaçmışsan. Bilmez misan bu adam fare deliğine girsan da seni bulacak, dedi yanıma otururken.

— Ama Zehra Anne senin bu oğlun beni deli ediyor boşa diyorum olmaz diyor. Eve gönder olmaz. Bak ben burada kalırsam hasta olurum. Ne olur konuş onunla beni evime anneme götürsün. Şu bebek olayı bitince konuşalım tekrar, dedim.

— Bak Perihan bu o kadar kolay değel. Ortalık bir durulsun hele zaten gidecaksanız merak etmeyesan. Kadın yılan. Aşiretin orta yerinde konuştu canını kurtarmak için amma işin bir de Mirza kısmı var. Sen benimken onunla oldun diye bebek doğunca onu öldürebilir. Berzan'a bile sıkabilir (derken tahtaya vurdu parmağını. Allah korusun demek için) Dur bakalım gün doğmadan neler doğar. Sen şimdi yat dinlen. Güzel güzel istirahat et. Her şey hal olur. Su akar yolunu bulur, dedi sarıldı ve ayağa kalktı.

— Zehra Anne benim telefonum nerede? Diye sordum. En son cebimdeydi şimdi yoktu.

— Berzan da kızım. O almıştır, dedi çıktı.

İyice esir edilmiştim resmen. Zehra Ana çıkınca Berzan girdi odaya.

— Bakıyorum anamla arandan su sızmıyor. Hayırdır gelin hanım barıştızmı gaynananızla, dedi o ağır Mardin aksanı ile.

Duymamazlığa geldim.

— Telefonum nerede Berzan annemler merak ederler şimdi, dedim kollarımı çapraz yaparken.

— Merak etmezler sen merak etme. Ben aradım dedim telefonu bozuldu. Benden ulaşabilirsiniz. Şimdi sen boş boş konuşup insanları üzersin karrıcım, dedi -r ye bastırarak. Yatağın üstündeki kırlenti alıp kafasına attım;

— Ben senin karın değilim. İsteyerek evet demedim. Anamın babamın haberi yoktu nikah kıyılırken. O nikah geçerli olmaz, diye bağırdım.

— Güzelim on sekizini geçtin ve kendi ağzınla evet dedin. Sırtına silah dayamamıştım alt tarafı kolundan tuttum. Çok itiraz etmek istesen avaz avaz bağırırdın ve o nikah kıyılmazdı, dedi yanıma oturup elinin tersiyle yüzümü tüy gibi okşarken.