BU DEFA B'aşk'A (#Tamamlandı)

59.BÖLÜM

Ben annemler gelince Berzan'ı ne yapacağım diye kara kara düşünürken Mardin'den haber geldi. Büyük bir ihale varmış İstanbul'da ve bu ihaleye Berzan'ın hazırlanmasını istiyorlarmış.

Ofladı pofladı, gitmek istemiyorum diye bir tepinmediği kaldı. Bana gelip kaldığı ilk geceden sonra zaten otel odasını boşaltıp bana taşındı.

Akşam yatmadan tüm kıyafetlerini topladım. Valize yerleştirdim. Çünkü yalvardım yakardım hiç oralı olmadı. Mecburen iş başa düştü. Toplamasam toplayacağı yoktu ne yapayım. Birde toplarken pijamasını valize koymayı unutmuş olabilirim....

Aysel Anneden de rica ettim sabah kafeyi açsın diye. Sağ olsun kırmadı beni. Gideceği saate kadar Berzan'ın yanında olmak istedim. Bir hafta görmeyecektim Berzan stoklamaya çalışıyordum.

Her zamanki saatimde uyandım yine kurulu saat gibi. Aysel Anne "Börek yaparım ben sen uğraşma" dediği için bu sabah mutfakta da işim yoktu. Aysel Anne börekleri akşamdan hazırlayıp sabah pişiriyor. Becerikli kadın maşallah.  Ekmeği de mayalarım, dedi. O gittikten sonra kafede bir kek yaparım diye düşündüm.

Huzurla uyuyan yakışıklı suratını seyretmeye başladım. O uzun kirpikleri yanaklarına düşmüş, sakalları biraz daha uzamıştı. İstanbul'a gidince düzelttirirdi herhalde. Burada benimle ilgilenmekten bir şeye vakti kalmıyordu.

Elimin tersiyle sakallarını sevdim. Parmak uçlarımla yanaklarına dokundum. Bir hafta şimdiden geçmek bilmiyordu.

Aniden elimi yakaladı öpmeye başladı;

— Ben gitmesem. Telefon açalım Mirza gitsin. Ben kalayım. Ben şimdi bu koku, bu güzellik olmadan uyuyamama ki, dedi çocuk gibi omuzlarını silkerek.

— Aşkım olmaz hadi. Bak baban bizzat arayıp rica etti. Yapma böyle. Bak ben duşa gidiyorum sende yavaş yavaş....

— Bu bir teklif mi? Diye sordu tek kaşı havada.

— Berzan pisleşme. O duşun kordonu ile boğarım seni. Sinir etme beni. Ben geç kalacaksın diye acele ediyorum paşamın umuru değil +18 hayaller peşinde, dedim sabahlığımı giyip banyoya geçerken.

Birimizden biri sağlam durmalıydı. O da ben oluyordum. Onun başına artık ne düştüyse ruhuyla beraber mantığı da değişmişti.

Duştan çıktığımda hala uyuyordu. Eşyalarımı alıp banyoda giyindim. Yanına gittim saçlarımdaki suyu elimle üzerine silkelemeye başladım.

— Perihan varya kaşınıyorsun ha. O buz gibi su ne Allah aşkına. İnsan öperek uyandıracak diye hayal kuruyor hatun saçındaki suyu yüzüme atıyor. Valla gitmem seni.....

— Benim elimden kahvaltı etmek istiyorsan üç dakika içinde duşta olman gerekiyor, dedim.

— Ben o üç dakikada.....

— Ancak yataktan kalkarsın. Neyse kavurmalı yumurta yapacaktım ama....

— Ya kadın varya senden başka dayanamadığım yegane şey. Off sıcak ekmek? Diye sordu ağzının suyu akarken.

— Sen duşa gir Kadir getirecek, dedim. Gözleri öfkeyle büyüdü.

— Kadir ne alaka hayatım, dedi sinirle.

Aaa az önceki azgın teke nereye gitti acaba? Tabii ya içinde yontulmamış öküzcük sıkılmış dışarı kaçtı. Yakalayalım da çevreye zarar vermesiin...

— Telefonundan mesaj attım. Onada paket hazırlayacağım arabada yesin zavallıcık. Her işe koşturuyorsun kafeye gelip bir kek ısmarlamıyorsun, dedim kollarımı çapraz yaparken.