လမင္းတစ္စင္းရဲ႕ ေကာင္းကင္💓💓

D-Day - 1

Wayo-POV

ဟန္မပ်က္ ရံုးခန္းထဲဝင္ထိုင္ရင္း P'Phaရဲ႕ ရံုးခန္း ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္မိတယ္... ဖုန္းကိုကိုင္ရင္း စကားေျပာေနရာမွ ကြ်န္ေတာ့္ကို ျမင္ေတာ့ ဖုန္းကို အေလာတႀကီး ခ်လိုက္တယ္... ၿပီးမွ အေပၚယံအျပံဳးတစ္ခု လွမ္းေပးလိုက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး... ကိုယ္ထိုင္ခံုမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္... တင္းၾကပ္ပူေလာင္ေနတဲ့ စိတ္ေတြနဲ႔ သံသယ ေတြကို ကြ်န္ေတာ္သတ္ေနသလိုပါပဲ...P'Forthကေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းဘက္က အတတ္ႏိုင္ဆံုးေနၿပီး ကာကြယ္ေျပာဆိုေနတတ္ေပမယ့္ ထူးဆန္းလာတဲ့ P'Phaအမူအယာေတြေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မပ်က္ဘဲ မေနႏိုင္..... စိုးေၾကာက္ေနမိတယ္ဆို ရင္ ပိုမွန္တယ္လို႔ေတာ့ ေျပာရမယ္....

အိတ္ထဲက တုန္ခါသံေၾကာင့္ ဖုန္းလာေနတာကို သိၿပီး ကိုင္လိုက္တယ္...

Yo--Hello...!

U Tan-- သခင္ေလး... Chairman က အိမ္ကိုျပန္လာဖို႔ ေျပာခိုင္းလိုက္လို႔ပါ...

Yo--ကြ်န္ေတာ္ ဒီညျပန္လာခဲ့ပါ့မယ္လို႔ ေျပာေပးပါ..

U Tan--ဟုတ္ကဲ့ပါ သခင္ေလး...

ဖုန္းကိုခ်ၿပီး ေလပူတစ္ခ်ိဳ႕ မႈတ္ထုတ္လိုက္တယ္... ေနာက္ေတာ့ ဖုန္းျမည္သံ ထပ္ၾကားရျပန္တယ္... ကြ်န္ေတာ္လဲ ေလးတိေလးကန္နဲ႔ ဖုန္းကို ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက ျပန္ထုတ္ရင္း နံပါတ္ မၾကည့္ဘဲ ေကာက္ကိုင္လိုက္တယ္...

Yo--ဘာျဖစ္ရျပန္ၿပီလဲ....?

".............!!"

Yo-- ဘာကိစၥလဲလို႔.......?

Pha-- ကိုယ္ပါ Yo.......

စိတ္ရႈပ္ရႈပ္နဲ႔ မၾကည္မလင္ ေအာ္ေမးလိုက္တယ္. ေနာက္ေတာ့ P'Phaရဲ႕ တိုးညႇင္းတဲ့ အသံၾကား ေတာ့မွ ကြ်န္ေတာ္ အေၾကာေလးေတြ က်ဥ္သြားသလို ခံစားမိၿပီး ေခါင္းေလး ေထာင္ၾကည့္လိုက္မိတယ္...

Pha--ကိုယ့္ရံုးခန္းထဲ ခဏလာေပးပါလား Yo....

ဆိုတဲ့ တခြန္းေျပာၿပီး P'Phaဖုန္းခ်သြားတယ္... ေခါင္းကုတ္ရင္း ေလးကန္တဲ့ ေျခလွမ္းေတြကို P'Phaရံုးခန္းဆီ ဦးတည္လိုက္တယ္... တံခါးကို တြန္းဖြင့္ရင္း ဝင္လာေတာ့ .... P'Pha ကကြ်န္ေတာ့္ နားကိုေလွ်ာက္လာတယ္...