Wayo- POV
ညေနေစာင္းေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ဖုန္းျမည္သံ ၾကားလိုက္ရတယ္… ဒါနဲ႔ ဖုန္းကို အသံပိတ္ၿပီး လူရွင္းတဲ့ဘက္ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္… ၿပီးမွ ဖုန္းကို ဖြင့္ၿပီး…
Yo-- Hello…
“ အားလံုးအဆင္သင့္ျဖစ္ပါၿပီ သခင္ေလး… ! ”
Yo-- ေကာင္းၿပီ U Tan ရံုးခန္းကို ကြ်န္ေတာ္ လာခဲ့မယ္…!
စကားကို တိုတိုပဲေျပာၿပီး ဖုန္းခ်လိုက္တယ္… ေနာက္ေတာ့ ရံုးခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာၿပီး P'Pha ရံုးခန္းဆီ ဝင္သြားလိုက္တယ္…
Yo-- P'Pha…!
ကြ်န္ေတာ့္ေခၚသံေၾကာင့္ ဖိုင္စာရြက္လွန္ရင္း P'Pha ေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္…
Yo-- ေတာင္းပန္ပါတယ္… ကြ်န္ေတာ္ ဒီေန႔ ကိစၥရွိလို႔ အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္…!
P'Phaကမ်က္ႏွာ တစ္ခ်က္ညိဳသြားသလို ျဖစ္သြားၿပီး မ်က္ႏွာေသေလးနဲ႔…
Pha-- ေကာင္းၿပီေလYo… Yoလဲ ပင္ပန္းေနမယ္ နားလိုက္ေတာ့…!
ကြ်န္ေတာ္ ဘာမွဆက္မေျပာဘဲ တစ္ခ်က္ျပံဳးျပၿပီး ကြ်န္ေတာ္ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးပဲ ေကာက္ကိုင္ကာ ရံုးခန္းထဲက ေျပးထြက္ သြားလိုက္တယ္…
ဓါတ္ေလွကားေရာက္ေတာ့ သာမန္ဝန္ထမ္းေတြ အတြက္ တားျမစ္ထားတဲ့ ရာထူးျမင့္တဲ့သူေတြပဲ ရွိတဲ့ ဌာနခြဲအထပ္ကို ကြ်န္ေတာ္ ႏွိပ္လိုက္တယ္… ေတာ္ေသးတယ္… ဓါတ္ေလွကားထဲ ဘယ္သူမွ ရွိမေနလို႔…! အေပၚထပ္ကို ေရာက္ေတာ့ ဓါတ္ေလွကားေရွ႕မွာ ကြ်န္ေတာ့္ကိုႀကိဳဖို႔ လူတစ္ေယာက္ U Tan လႊတ္ထားပံုရတယ္… ကြ်န္ေတာ့္ကို ျမင္ေတာ့ အဲဒီ့သူက ဦးၫႊတ္ၿပီး ေရွ႕ကေန လမ္းျပေခၚသြားေပးတယ္… ကြ်န္ေတာ္လဲ အသာလိုက္သြားၿပီး ဖြင့္ေပးထားတဲ့ တံခါးထဲကို ဝင္လိုက္ေတာ့ U Tan က မတ္တပ္ရပ္ရင္း ကြ်န္ေတာ့္ကို ဦးၫႊတ္လိုက္တယ္…
U Tan-- Sawaddee Krub … သခင္ေလး…!
ကြ်န္ေတာ္လဲ ေခါင္းညိတ္ျပၿပီး စားပြဲမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္… U Tanက မတ္တပ္ အေနအထားနဲ႔ပဲ ကြ်န္ေတာ့္ကို ဖိုင္တြဲတစ္ခ်ိဳ႔ကို တ႐ိုတေသနဲ႔ကမ္းေပးတယ္… ကြ်န္ေတာ္ လွန္ေလွာ ၾကည့္ရင္း ေမးလိုက္တယ္…
ESTÁS LEYENDO
လမင္းတစ္စင္းရဲ႕ ေကာင္းကင္💓💓
FanficThe best story for my own creation ... Pha-- ဂုဏ္ေတြျဒပ္ေတြနဲ႔ ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာတဲ့ လူခ်မ္းသာ အသိုင္းအဝိုင္းေတြကို ေၾကာက္တယ္ ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလး... Yo-- တစ္ႏိုင္ငံလံုးရဲ႕ ထိပ္တန္းအခ်မ္းသာဆံုး မိသားစုအႏြယ္ဝင္တစ္ေယာက္ ... အလိုလိုက္ခံရၿပီး ကေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ ေ...
