Avengers: Age of Tony | ON HOLD

30. Geen woorden meer

Hij was in het lab, zat voorovergebogen op een metalen tafel. Fronsend bestudeerde hij het Spaanse leerboek dat hij open op schoot had liggen. Hij mompelde iets in de taal en haalde zijn hand van het woord. Zelfvoldaan glimlachte hij naar de opengeslagen bladzijde.

Bruce porde zachtjes tegen zijn slechte enkel. Onmiddellijk trok Stark zijn benen naar zich toe. Hij klemde het lesboek tegen zijn borst. Geschrokken keek hij neer op de wetenschapper die voor hem geknield op de grond zat.

De pijn had hem van zijn stuk gebracht. Hij had voor een luttele seconde gedacht dat hij terug in de kerker was, en dat het Bob was die zijn grenzen testte. Hij klemde zijn benen tegen zijn borst aan. Banner probeerde hem gerust te stellen, maar hij wilde er niet van weten. Hoofdschuddend draaide hij zich van de man af.

Hank deed niet eens een poging op hem in te praten. De man legde simpelweg zijn gereedschappen neer en plofte neer op een kruk. Hij ondersteunde met zijn ene hand zijn elleboog en leunde met zijn hoofd op de arm.

Tony bekeek de man achterdochtig. Langzaam maar zeker waagde hij het zijn lichaam wat te laten ontspannen. De kloppende pijn in zijn enkel trok weg, en er waren geen andere klappen op gevolgd. Dat kon alleen maar een goed teken zijn, toch?

Uiteindelijk zat hij – in kleermakerszit dit keer – weer over zijn boek heen gebogen, diep in gedachten verzonken. Hij krabde zich een keer nadenkend, en bestudeerde de volgende tien Spaanse woorden.

Een gefrustreerde grom ontsnapte zijn keel. Waarom had hij niet gewoon voor Italiaans kunnen kiezen? Nu hij erover nadacht. . . Hij keek naar de twee wetenschappers die een pauze hadden ingelast. Bang dat Banner hem een uitbrander zou geven als de man hem hoorde, koos hij ervoor zijn frustratie te uiten in een paar zeer ongepaste Italiaanse woorden. Hij was nog niet halverwege de waterval van scheldwoorden, toen Scott het lab kwam binnengelopen met een vers belegd broodje in zijn hand.

'Tony, mijn God!' Riep hij met grote ogen 'Dat waren een paar zeer onbeleefde woorden, jongeman!'

Stark kantelde vragend zijn hoofd. Sinds wanneer kon Lang Italiaans? Hij bestudeerde de man nieuwsgierig. Bij wijze van experiment uitte hij een belediging over Pym. De man in kwestie had niks door vanwege zijn beperkte Italiaanse woordenschat, maar Scott begreep des te beter wat er net gezegd was. Zijn ogen werden groot. 'Dat neem je terug!' Riep hij geschrokken, waarna hij rustiger vervolgde: 'Zeg dat het je spijt, Tony. Bied Hank je excuses aan.' Hij knikte naar de wetenschapper die zich net het hoofd brak over een paar nieuwe gegevens.

Met tegenzin richtte Iron Man zich tot Dr Pym. 'Mi dispiace.' Zei hij, met een schuine blik op Scott.

Hank haalde zijn schouders op. Hij keek voor hulp naar de Ant-Man, een geamuseerde twinkeling in zijn ogen. 'Wat zei de kid, Scott?'

Lang kwam dichterbij. Hij griste het boek Spaans van Tony's schoot. Glimlachend vroeg hij: 'De vertaling van "het spijt me"?'

Stark gooide kreunend zijn hoofd in zijn nek. Hij leunde doodmoe naar achteren. Scott bleef echter aandringen, en uiteindelijk mompelde hij zachtjes het antwoord.

Maar Hank had de Spaanse vertaling helemaal niet nodig om te begrijpen wat de kleine Avenger hem eerder in het Italiaans had verteld. Hij schudde lachend zijn hoofd. 'Excuses aanvaard, Stark.'

De playboy keek uitdagend naar Ant-Man. 'Ha!' Riep hij, gevolgd door een paar vlugge woorden Italiaans. Scott sprong onmiddellijk naar voren. 'Dat soort taalgebruik dulden wij hier niet, knul.' Hij sleepte een geschrokken Iron Man mee het lab uit voor deze kon proberen weg te vluchten. 'Wij gaan jouw mond spoelen met zeep, kid.' Ging de Ant-Man verder terwijl het tweetal uit het zicht verdween. 'Dat lijkt me de enige mogelijkheid jou wat manieren bij te brengen.'

Bruce kwam zuchtend omhoog van de grond. Hij rolde zijn ogen, en keek verontschuldigend naar Hank. De ondeugende glinstering verdween niet uit zijn ogen toen Tony's stem de stilte verbrak: 'Wacht! Scott, dat kan je niet menen! Zeep is giftig!' Een korte stilte, en toen Stark die met hese stem gilde: 'Blergh! Geef me water! Dit smaakt vreselijk!'