63

7.6K 857 81
                                    

အရွင္(master)
အပိုင္း-၆၃

byunအခန္းထဲမွာသူ႕လက္ကိုေဆးလူးေနတုန္းေက်ာျပင္ကေနတစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ဖက္တြယ္မႈကိုခံလိုက္ရသည္။ရင္းနီွးေနတဲ႔အျပင္သတိရေနတဲ႔ကိုယ္သင္းရနံ႔ေလးေၾကာင့္

byun:အရွင္

park:ေတာင္းပန္ပါတယ္

byun:ရပါတယ္။အရွင္နဲ႔က်ြန္ေတာ္ကေတာင္းပန္ရမဲ႔သူေတြမွမဟုတ္တာ

မင္းႀကီးpark byunကိုသူနဲ႔မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္ေအာင္လွည့္လိုက္ျပီးbyunပါးေလးကိုအုပ္ကိုင္ရင္း

park:byunပိန္သြားတယ္

မင္းႀကီးparkအေျပာေၾကာင့္byunေခါင္းေလးငံု႔သြားသည္။ဝမ္းနည္းမႈတို႔ကမ်က္ဝန္းအျပည့္တည္ရွိေနသည္။

park:ဒီအေျခအေနကလြတ္ေအာင္byunကိုယ္တိုင္ရုန္းထြက္မွရမွာ

byun:ဘာလို႔လဲ။အရွင့္ရဲ႕အရင္တုန္းကအက်င့္ေတြကဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ။ဘယ္တုန္းကအရွင့္ရဲ႕ရက္စက္ထက္ျမက္မႈေတြကေပ်ာက္ကြယ္ကုန္တာလဲ။byunနဲ႔chanbaeကိုေတာင္ထိခိုက္ေစနိုင္ေလာက္တဲ႔အထိဘာေတြကမ်ားအရွင့္ကိုခ်ဳပ္ကိုင္နိုင္တာလဲ

park:ကိုယ္လုပ္ေနတာေတြအားလံုးကbyunနဲ႔chanbaeအတြက္ပါ

byun:အဲ႔စကားကိုမွတ္ထားပါ။တစ္ေန႔ေန႔တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေရာက္ရင္အဲ႔စကားရဲ႕စကားလံုးေတြကမေျပာင္းလဲပဲရွိေနပါေစ

park:byun……

ဆုန္းဂ်ီဟို:မင္းႀကီးကအေခၚေတာ္ရွိပါတယ္

byunေကာမင္းႀကီးparkေကာေၾကာင္သြားျပီးတစ္ေယာက္မ်က္နွာတစ္ေယာက္ၾကည့္မိလိုက္သည္။

မင္းႀကီးpark byunကိုေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္ေတာ့byunကအထာနပ္စြာခ်စ္စရာေကာင္းေအာင္ျပန္ျပံဳးျပျပီး

byun:လမ္းျပပါ

ဆုန္းဂ်ီဟို:ဟုတ္ကဲ႔

ဆုန္းဂ်ီဟိုနဲ႔byunထြက္သြားေတာ့မွမင္းႀကီးparkအေနာက္ကေနတိတ္တိတ္ေလးလိုက္သြားသည္။byunကိုေမ့ေဆးေပးျပီးေခၚသြားတာျမင္ေတာ့

park:ဘယ္ကိုေခၚသြားတာလဲ

ဆုန္းဂ်ီဟို:သူ႔အိမ္ပဲျဖစ္ဖို႔မ်ားပါတယ္။အေနာက္ကေနshin yaလိုက္သြားတာမို႔လို႔အရမ္းေတာ့စိတ္ပူစရာမရွိပါဘူး

အရွင္(master)Where stories live. Discover now