42

8.8K 1K 115
                                    

အရွင္(master)
အပိုင္း-၄၂

ေခါင္းရင္းျပတင္းေပါက္က လေရာင္ကျဖာက်ေနသည္။Luhan သူ႔နားထဲဓားသံလိုလို ဘာသံလိုလိုအသံေတြ ၾကားေနရတာေၾကာင့္ အိပ္မေပ်ာ္ဘဲ အိပ္ယာထဲလွိမ့္ေနသည္။နဖူးေပၚလက္တင္ျပီး ေခါင္းရင္းေပါက္ကေန ေကာင္းကင္ဆီေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျဖဴေဖြးေနတဲ႔လျပည့္ဝန္းဟာ သူ႔အၾကည့္တည့္တည့္ကိုေရာက္ေနသည္။ဝိုင္းစက္ေနသည့္လမင္းသည္ Luhanကိုျပံဳးျပေနသလို ခံစားလိုက္ရသည္။သူ႔ေဘးနားက ကေလးရဲ႕ဟိုဘက္မွာအိပ္ေနတဲ႔byunကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့ byunကအိပ္ေမာက်ေနသည္။သူလည္း ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔အရမ္းပင္ပန္းေနရွာမွာ……။

ဒီေန႔chanbaeေလး ဂ်ီမက်လို႔ေတာ္ေသးသည္။အိပ္ခါနီးရင္ ကေလးတိုင္းဂ်ီက်တတ္ၾကသည္။အဲ႔ထဲမွာမွ chanbaeကအဆိုးဆံုးပင္။တျခားအခ်ိန္ေတြသာ Luhanအနားကပ္ေနတာ အိပ္ခါနီးရင္ေတာ့Luhanခ်ီဖို႔မေျပာနဲ႔ Luhanမ်က္နွာကိုေတြ႔ရင္ေတာင္ တိတ္သြားတဲ႔အငိုဟာ ျပန္စလာတတ္သည္။အဲ႔ဒါေၾကာင့္ သူမအိပ္မခ်င္း Luhanအိမ္အျပင္ကကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚမွာ သြားအိပ္သည္။ဒါမွမဟုတ္ ဟိုအေၾကာင္းဒီအေၾကာင္း sehunအေၾကာင္းေတြ ေတြးေနသည္။အဲ႔လိုေတြးရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္က မ်ားသည္။byunကေတာ့ chanbaeေလးအိပ္ေပ်ာ္မွသာ အိပ္ရသည္။ေမြးကာစကဆိုရင္ ေန႔နဲ႔ညမွားလို႔ byunအိပ္ေရးပ်က္ရေပါင္းမနည္းေပ။ဒီၾကားထဲ ပိန္သြားတဲ႔byunေၾကာင့္ Luhanအားျဖစ္မဲ႔အစားေလးေတြ ခ်က္ေက်ြးရေသးသည္။သူနဲ႔ထားမွ byunပိန္သြားပါတယ္ဆိုျပီး မင္းႀကီးparkျပႆနာရွာေနမွဒုကၡ………။

Luhanမင္းႀကီးparkအေၾကာင္းေတြးလိုက္ေတာ့သက္ျပင္းကို ေလးေလးပင္ပင္ ခ်လိုက္မိသည္။ျပီးေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ႔byunရဲ႕မ်က္နွာေလးကို ၾကည့္ေနသည္။ေအးခ်မ္းစြာအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ႔byunဟာ သူ႔ရင္ထဲကအပူကိုေတာ့မသိခဲ႔ေပ။

Lu pov:တစ္နွစ္ေက်ာ္ျပီhyun။ဒီေနရာမွာပဲမေနခ်င္ေတာ့ဘူး။မယ္ေတာ္ႀကီးတို႔ေတြသိသြားမွာစိုးရိမ္တယ္။မနက္ျဖန္က်ရင္byunတိုင္းျပည္မွာသြားေနဖို႔နားခ်ရမယ္

Luhanမ်က္လံုးမိွတ္ျပီးအိပ္ေပ်ာ္ေအာင္သာႀကိဳးစားလိုက္သည္။သို႔ေသာ္တစ္စတစ္စနီးကပ္လာတဲ႔သံထည္ခ်င္းပြတ္တိုက္မႈအသံေတြဟာပိုျပီးက်ယ္ေလာင္လာသလိုခံစားရသည္။

အရွင္(master)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora