Doktor Cemal bir sevda hikayesi(TAMAMLANDI)

Bölüm 4

Bu çocuğu dinleyin önce.

  

                                                                            ************

 Anna'nın bilmediği tek şey savaşın da yazılmamış kanunlarının olduğuydu. Her iki taraf kendi kuralıyla oynuyordu oyununu. Kimi adildi, kimi zalim bu oyunda, ama her ikisi de öldürürdü. Tek fark birisi silahlı insanları öldürüyor, diğeri çoluk , çocuk kadın, yaşlı demeden herkesi.

Kafalarının üzerinden hızla geçen uçakların gürültüsü korku saçmaya devam ediyordu. Çok aşağıdan uçuyor "buraların sahibi biziz" der gibi "hava atıyorlardı." Uçaklar bir müddet daha gösteri yaptıktan sonra geri döndüler. 

   Cemal, genç yaşına rağmen başarılı bir cerrah, iyi bir doktordu.  Tahsilini ülkesinde tamamladıktan sonra Amerika'da devam ettirmiş, doktorasını yapmıştı. Alanında ün kazanmış, aranan doktorlardandı, hastanenin başına geçmesi için ona sunulan teklifleri reddetmiş, buraya gelmeyi seçmişti. Kadın doğum uzmanı olan Anna da kendi alanında en az Cemal kadar başarılıydı. Gelirken karşılaştıkları tehlikeyi düşünmezsek,  birilerine yardım edecek olmanın mutluluğunu ve heyecanını yaşıyordu. Bu gün  de Cemal ve diğer tıbb elemanlarıyla  beraber  görevlerini yapmak için mülteci kamplarına gidiyordu. Buraya gelirken sıcak evlerde uyuyup, iyi, donanımlı bir hastanede çalışmayacaklarını, görevleri süresince  Seyyar klinik'le mülteci kamplarına veya doktorların ulaşa bilmediği savaş bölgelerinde bulunacaklarını biliyordu.

   Uzaktan beyaz pamuk tarlalarına benzeyen kamp nihayet göründü. Yaklaştıkça, çadır kampının  büyüklüğü alabildiğince göz önüne seriliyor, insanların evlerinden koparılmasına sebep olan savaşın izlerini görmene yardımcı oluyordu.  Cemal'in çocukluktan kalma hatıraları tazelendi kampları görünce. İllerine yakın kurulmuş Çadır Köy'lerini hatırladı. Sıcak, düzlük yerlerde kurulan bu çadırların önünde oynayan küçük çocukları. Buradakilerden hiçbir  farkları  yoktu o insanların. Gözleri aynı, bakışları aynı, dertleri aynıydı. 

Seyyar  klinik kampa yakın boş alanda durdu. Herkes arabalardan indi, kamptakilerin de yardımıyla İki kamyonu yan yana park ederek üstlerini brangayla örtüp  gölgelik yaptılar. Gelen ekip vakit kaybetmeden  işe koyuldu. Kayıt görevlisi gelenlere ait genel bilgileri alırken, hemşire onların değerlerini ölçüyor, Cemal  hastaları muayene ediyordu. Anna da gebe izlem ve muayenesi yaparken, bir yandan da aşılar uygulanıyordu. Eczaçı ise verilen reçetelere göre hastalara ilaç dağıtıyordu.  Kampın kalabalık oluşu sanitasyonun yokluğu, etrafın bir çöplüğe dönüşmesine, kötü duruma düşmesine neden olmuştu ki bu da yazın sıcağında  enfeksiyonun daha çabuk yayılmasına yardım ediyordu. Hastalıklar da bu sebepten aynı tipti.  Solunum yolları hastalıkları, bronşit, ishal vakaları daha yaygındı. Tüm bunların önüne geçebilmek neredeyse imkansız gibi bir şey olmuştu. Durmadan mültecilerin akın ettiği kampa yakın, gerektiğinde ulaşabilecekleri bir doktor ve hastane bulunmuyordu. O bölgede tek bir hastane vardı ki aradaki mesafe bir yaralının veya herhangi bir hastanın oraya yetişebileceği yakınlıkta  değildi. Ulaşılırsa bile hastane fiyatları çok pahalıydı, ilaç fiyatları da cabası. Mültecilerin o ücreti karşılayacak güçleri olmadığından hastalıkları daha da kötüleşiyor yardım kuruluşlarından gelen doktorları beklemekten başka çareleri kalmıyordu.

Tansiyon ve diyabet hastalarının takip ve tedavisi klinikte yapılan işlerin büyük bölümün oluşturuyordu. Düzenli takip edilmesi ve aksatılmaması gerekiyordu ki bu da yerinden edilmiş insanlar için hiç de kolay değildi. Bazen uzun müddet ilaçlarını alamıyorlardı. Her şeye rağmen doktorlar, onlara ulaşmaya çalışıyor, ilaçlarını zamanında teslim etmeye özen gösteriyorlardı. Maalasef, onların buradaki faaliyetleri hükümet güçlerinin kontrolunde olan yerlere ulaşamıyordu. Bu alanda çalışma için izin talep eden kuruma şimdiye kadar çalışma imkanı sağlanmamıştı. Aynı bölgelerde yardım için bulunan doktorlara, özellikle jinekologlara karşı iyi davranılmıyor, onları kadınları muayene etmemesi için tehdit ediyorlardı. Bu durumda kurum, siyasi baskılara karşı bağımsızlıklarını korumak adına bu alandaki faaliyetleri için hiçbir devletten maddi destek kabul etmiyordu.