Wrath Of The Past (UNEDITED)

Kabanata 47

Minahal ng husto

"Ma'am Damiella, I already reserved you." I heard the voice in the intercom of my secretary. Huminga ako ng malalim at inayos ang gamit na nasa ibabaw ng lamesa ko. Pinasadahan ko ang tingin ang aking opisina. Pinaghalong puti at itim ang kulay noon. Malaki ang aking opisina. May sarili itong sala.

Hinagilap ko ang aking sling bag bago ako naglakad papunta sa pintuan. Hinawi ko muna ng marahan ang aking buhok atsaka naglakad palabas. Every employee greeted me with smile when I walk towards the elevator I equal them with smile. Sumunod sa akin ang aking secretary.

"Ma'am you have a reservation in this resto." My secretary said.
"Okay. What's my schedule after this?" I asked. I press the button of the elevator to the basement.
"Ahm, meeting to Mr. Montealegre." She said. Bahagyang kumunot ang noo ko. Is he spanish? Unang beses pa lang ito na makikipagmeeting ako sa isang espanyol. Mostly kasi ay mga Russian.

Tumango lamang ako at nagpaalam na para lumabas ng elevator. Dumiretso ako sa aking itim na benz at agad na pinaandar ito. Tumigil ako sa isang restaurant na gusto at kung saan nag pareserve ako sa aking sekretarya. Ito lang kasi ang alam kong restaurant dito sa syudad na may mga putaheng Pilipino. Ang may ari kasi nito ay isang negosyanteng Pilipino. Umupo ako kung saan ako nakareserve at agad na may lumapit sa aking waiter. Sana naman nakakaintindi ito ng ingles para hindi na ako mahirapan.

"Give me the menu." Sabi ko. Tumango ito at binigay sa akin ang menu. Napahinga ako ng maluwag. Nakakaintindi naman pala.
"I want adobo with rice." I said.
"Drinks?" May accent ang pag imik nito.
"Just orange juice." I said. Tumango ito at umalis na.

Napabaling ako sa aking cellphone ng tumunog ito agad ko naman itong sinagot.

"Hija, how are you?" Si tita Lorna ang tumawag.
"I'm fine." Maikli kong tugon.
"Nasa airport na ako. See you soon." She said.
"See you." Sabi ko sabay patay ng tawag.

Napatulala ako sa glass wall na aking katabi. Ang napili ko kasing reservation ay katabi ng glass wall. Huminga ako ng malalim and I look to the russian people who are walking to the street.

It's been 5 years.....at sa loob ng limang taon na yun ay naging mahirap sa akin.

"So you are the daughter of Dmitri Kulikov?" Asked the old man. I just arrived nang pinakilala sya sa akin ni tita Lorna. Sya daw ang pansamantalang namahala at nagtanggol sa mga ari arian ni Dmitri. Hindi naman sya magawang patayin ng mga kalaban dahil hindi namin sya kamag anak.

Hindi ako umimik tinitigan ko lang ang kanyang mukha. Halata sa kanyang itsura ang pagiging Russian.

"Yes. She's my daughter, Damiella." Si tita Lorna ang sumagot. Naglakad ang matanda palapit sa akin. Hindi pa naman sya uugod ugod pero halata na ang pagiging matanda.
"The enemy of your father is very powerful." He said. Sumeryoso ako.
"I don't care I just want it done." Malamig kong sinabi.

Napatigil sya sa aking harapan. Ramdam ko ang paghigpit ng hawak ni tita Lorna sa aking braso. Ramdam ko rin ang tensyon ng mga tao sa paligid. Yes, hindi lang kami ang tao dito. Marami pang natitirang tauhan si Dmitri dito kasama namin.

"Tell me who are they...and what they want." Ngayon may halong galit na sa aking boses. Seryosong seryoso ang matanda sa harapan ko.
"Messeah..." tawag sa akin ni tita Lorna. Galing sa pagseseryoso nakitaan ko ng ngisi ang matanda. Kumunot naman ang noo ko.

"I'm sure you're the daughter of Dmitri. The way you talk and the way you look at me you are just like him." He said while smirking.
"I'm not kidding around. I sacrificed a lot just to fix this messed. So don't talk bullshits." I said with a greeted teeth. Hangga't hindi natatapos ang lahat ng ito hindi ako makakawala sa nakaraan. Humigpit lalo ang hawak sa akin ni tita Lorna.