Wrath Of The Past (UNEDITED)

Kabanata 48

My Home

"Ma'am this way." My secretary guide me to my office. Tumango lamang ako. Ngayon magkakaroon ako ng meeting kay Mr. Montealegre. Ang sabi ng sekretarya ko kanina full blooded spaniards daw, nagtanong ako kanina kung marunong itong mag ingles buti naman ay marunong.

Nang pumasok ako sa office ko, bumungad sa akin ang isang matipunong lalaki. May pagkabrown ang kanyang buhok na medyo kulot ngunit malinis ang pagkakagupit nito. Mestizo ang lalaking ito. Mapula ang mga labi may matangos na ilong na lalong nagpapalalim sa kanyang mga mata. Ngunit napansin ko ang itim na itim na mata nito. Kakaiba sa mga espanyol na nakita ko.

Umupo ako sa swivel chair at tumitig sa mestizong mukha nito. Komportable itong nakaupo sa harap ko at tinitigan din ako.
"Nice to meet you. I'm Damiella Kulikov." Nagbigay ako ng matamis na ngiti. Napakaseryso ng mukha nito para bang hindi ito marunong magbiro. Pero tingin ko mas bata ito kay Matthew. Napailing ako.

"Zefanias Montealegre." Tinanggap nya ang kamay kong gustong makipag shake hands. Nang maghiwalay ito ay tumitig ako sa kanya.
"So what do you need?" Tanong ko.
"I have an indorsement to you. I have a company about furniture and I heard you are building a new hotel. So gusto ko na sa akin ka kumuha ng mga furnitures na gusto mong ilagay sa hotel mo." Napanganga na lang ako ng marunong syang magtagalog. How?

"You're speaking tagalog!" Gulat kong sinabi. Kumunot ang makakapal nitong kilay na lalong nagpapatingkad sa kagwapuhan nito. Gantong ganto din si....

"Yes I am." Sabi nya.
"How? You're a spaniard right?" Tanong ko.
"I have a filipino friend. And I have also a business in the Philippines." He said. Nagulat ako sa sinabi nya. Kilala nya kaya ang mga Aguas? Bata pa ang lalaking ito pero isa na syang ganap na business man! Naalala ko sa kanya si Matthew!
"Okay. So gusto mo na sa inyo ako kumuha ng furnitures?" Tanong ko.
"Yes." Maikli nyang tugon. Tumango ako.
"Alright, I'm in." Sabi ko.

Kahit na umalis na ang lalaki hindi ko mapigilan ang mag isip. Isa syang businessman at mukhang bachelor pa kaya alam kong kilala nya ang mga Aguas. Dahil hindi lang naman sa Pilipinas sikat ang mga Aguas kundi sa buong mundo!

Nang nakauwi ako sa mansyon agad akong sumalampak sa malambot kong kama sa kwarto ko. Tinaas ko ang kanang braso ko at tinitigan doon ang kwintas na ibinigay sa akin ni Matthew. Dumaloy ang maiinit kong luha pababa sa pisngi ko.

Hanggang ngayon ikaw pa rin. Pinilit kong kalimutan ka. Pero hindi ko kaya. Kahit na isa akong businesswoman dito sa Russia naging sarado ang tainga ko sa mga nangyayari sa Pilipinas o labas man ng ibang bansa. Because I'm trying to move on! Dahil nasa isip ko kung hindi ko sya makakalimutan mababaliw na ako. Paano kong may pamilya na sya at ako na lang hindi pa nakakalimot? Hindi ko yata kaya. Kaya nga pinilit kong wag umuwi sa Pilipinas dahil talagang natatakot ako sa maaaring makita ko.

Kinabukasan ng pumasok akong muli sa opisina may nakita akong folder sa ibabaw ng lamesa ko. Binuklat ko ito at nakita ko ang isang kontrata mula kay Mr. Montealegre. Pinirmahan ko ito ng walang pag aalinlangan. Tinawagan ko ang aking sekretarya at pinapasok sa office ko.
"Ma'am?" Tanong nito.
"I already sign it. Give it back to Mr. Montealegre." I said.
"Ma'am, Mr. Montealegre said that you should book a ticket now." Napatingin ako sa sekretarya ko.

"What do you mean?" I asked.
"His furniture company is in the Philippines so he said that you should book a ticket now so you can see the whole details." Napanganga ako sa sinabi nya. Kinuha kong muli sa kanya ang kontrata at dali daling binuklat ito habang umuupo ako sa swivel chair.

At habang binabasa ko ito lalo akong nagulantang.

Aguamat Furniture Company,

Aguamat Furniture Company will export and provide any furnitures that Kulikov Hotel wanted. So, Zefanias Montealegro, my representative will give you all the info about it. This contract will end when we are finished from exporting our furnitures to your hotel.