Wrath Of The Past (UNEDITED)

Kabanata 8

Right..

Alas otso na ng umaga, halos tatlong oras kaming nagkwentuhan ni Krisha. Kaya ito sya ngayon natutulog sa sofa ng room ni Papa. Tinitigan ko ang mukha ni Krisha, nung kasing edad nya ako I never wish for a sister because Im so happy of the attention that papa gave to me. Ngayon na nakita ko si Krisha, ngayon ko lamang na intindihan na masaya pala kung magkakaroon ako ng kapatid.

Napatingin ako sa lamesa kung nasan ang cellphone ko umiilaw ito dahil sa pag ring. Lumapit ako dito, nilagay ko ito sa tainga ko ng sagutin ko ito.
"Hello" sagot ko.
"Ma'am, nandito na po halos lahat, kayo na lang po ang kulang." Sekretarya ito ni papa.
"Okay, I'll be there in a minute"  then I hung up the phone. Tiningnan ko ulit si Krisha na mahimbing pa rin ang tulog. Napatingin naman ako sa pintuan ng pumasok si tita Kristine.

"Hija.. how are you?" Lumapit sya sa akin, nag beso kami.
"I'm okay tita.. Krisha is sleeping" turo ko kay Krisha na natutulog. Napailing si tita.
"Talaga tong batang to. Hindi ba sya makulit?" Lumapit si tita sa sofa na tinutulugan ni Krisha.
"She's not, she entertained me" i said. Tumango si tita.
"Ahm tita Kristine, aalis po muna ako" sabay hagilap ko sa bag ko.
"Where are you going?" Tanong nito.
"Sa company po" sabi ko. Tiningnan ko si papa.
"Gusto mo ba na si Mateo na lang ang papuntahin ko dun? You're still young to handle the business" she said. Umiling ako.
"I can handle this tita. Ahm iiwanan ko po muna si papa pansamantala" i said.
"It's okay. Ako na ang bahala" tumango ako, kasabay ng pag alis ko.

"Manong Albert, pahatid po sa company" sabi ko. Hinatid nya ako papuntang kompanya. Nag good morning ang lahat ng empleyado sa akin pagkapasok ko.
"Where are they?" Tanong ko sa sekretarya ni papa.
"Nasa conference room po" tumango ako. Binuksan ko ang conference at nakita ko ang lahat ng shareholders, stockholders at pati ang mga committee. Walang tingin tingin akong pumunta sa pinaka dulong upuan. This is not new to me. Lagi akong sinasama noon ni papa, kapag may ganitong pagtitipon.

Pinasadahan ko sila ng tingin.
"So what is this meeting all about?" Walang emosyon kong tanong. Tumayo si Mr. Galves the marketing manager. Tumayo sya sa unahan. Tiningnan nya ako.

"Hindi na ako magpapaligoy ligoy pa, the profit is decreasing, Ms. Benosa" sabi nya. Kumunot ang noo ko.
Tumayo si Mr. Uy the chinese shareholder.
"Kapag tumuloy ang ganyang pangyayari I will pull out my shares" he said. Nagbubuhol buhol na ang utak ko. I can't take it anymore, pero kapag naalala ko si papa ito ang nagpapalakas ng loob ko.
"I will do my best to stop it. I will think another plan." Kalmado kong sabi. But deep inside. Im nervous, but I know I can do this.

"Ms. Benosa, hindi pwede ang puro salita lang. We need the assurance." One of the shareholder said. Umiling ako.
"I assure-" tumigil ang pagsasalita ko ng magsalita ang isa pang shareholder.
"Are you sure you can do this? You're young and I know hindi mo pa kayang dalhin ang kompanyang to" he said. Napalunok ako. Im confident that i can do this!

"Don't worry, yes Im young but still I have my mind to think," i said.
"Have you?" Mr. Uy sarcastically said. Umusbong ang inis ko. Tumaas ang kilay ko.
"I have Mr. Uy... kung hindi ka naniniwala. Then I will prove it to you!" May bahid ng inis kong sambit.
"Hindi ako makapaniwala na ikaw ang pinapunta dito. You're naive and young!" Mr. Uy said.

"Im young...but.. im not naive! Don't judge me! Because you don't know the real me! Mr. Uy! Hindi ako pumapatol sa mas nakakatanda sa akin... pero hindi ako papayag na pagsalitaan mo ako ng masama" nagagalit kong sambit. Hinding hindi ako magpapa api sa kahit kanino.

Matalim nya akong tinitigan. Namumuo ang tensyon sa buong paligid. Walang umimik sa kahit kanino.

"Desidido na ako. I will pull out my share in this damn company!"  Galit na galit syang nakatingin sa akin. Hindi ako natatakot. Gawin nya ang gusto nya wala akong pakielam. Nagkaingay ang mga taong nandito sa loob. Magsasalita na sana ako ng may biglang pumasok sa conference room. Ang lahat ay tumahimik ngunit ang puso ko sobra sobra ang ingay.

Napatingin sa kanya ang lahat. Buong tikas syang humarap kay Mr. Uy.

"Try to pull your damn money and I will put your life in hell" his cold baritone voice filled the room. Ang sakit ng puso ko. Sa sobrang bilis nito hindi ko na kayang huminga lalo nang tumigin sya sa mga mata ko. Mas tumangkad sya. He's absolutely handsome. Mas lalong tumingkad ang pagiging kastila sa mukha nya. He's wearing a black coat. Papasa na sa pagiging GQ model.

"M-Mr. Aguas! What are you doing
h-here?" Gulantang ang mukha ni Mr. Uy. Hindi ako makalunok ng maayos lalo na't tagos sa kaluluwa ko ang titig nya.

"To put your life in hell. Don't you hear me?" Madiin ang pagkakasalita nya.
"I-I was o-only joking, Mr. Aguas. There's nothing to worry about" kinakabahan nyang sambit. Nakahinga ako ng maluwag ng tumingin muli sya kay Mr. Uy. I am thankful na hindi sya lumalapit sa akin kung hindi babagsak ako dahil sa pangingilig ng binti ko!  What is happening to me?!

"You may now all leave. Especially you Mr. Uy.. Im not good at pretending. Im so eager to punch your face right now. So leave" malamig ang bawat salita nya. Walang makikita sa kanyang emosyon. At mas lalo nitong pinapatingkad ang kagwapuhan nya. Ang lahat ay nagsi alisan. Pwera sa amin ni Matthew. Why is he here?

Isasalba nanaman ba ako ng pamilya nya? Fuck! I want to leave right now!
Ng wala na ang lahat nagsimula syang lumapit sa akin. Halos habulin ko ang hininga ko. Ngunit hindi ko ko ito pinahalata. Sa halip kinuha ko ang bag ko at sinukbit ko ito.

"Scared?" May panunuya sa tono nya. Kumunot ang noo ko. Bagama't ayaw kong tumitig sa mata nya ay sinikap ko pa rin.
"Why are you here?" Binalewala ko ang tanong nya kanina.
"I just want to" he said. Nagpatuloy sya sa paglapit.
"Im leaving" aalis na sana ako ng mabilis nyang hinawakan ang pulso ko at hinapit ako papalapit sa kanya. Tumama ako sa dibdib nya. Pamilyar na pamilyar sa akin ang amoy nya.

Kumabog nanaman ang puso ko.
"You're avoiding me" he said. Tumingala ako para makita ang mukha nya. Dahil sa tangkad nya, hanggang balikat nya lamang ako.
"Im not. My father is in the hospital and I need to be there immediately." I said.

"I know... and i will come to you" he said. Umiling ako. Gustong gusto ko ng kumawala sa hawak nya.
"You dont have to" mahina kong tugon.

"You have no right to say that... Messeah"