Ruel's Charm

54

54

ON-GOING, kaya matagal ang update. Huwag naman po gaanong demanding prends! May trabaho po ako, yung wattpad eh stress releiver, hindi ko stressor. Labo-labong story ito kaya huwag magulat like....huwaaaatttt! Pak! Boom! Kleng! Bang! SALAMAT

AT IKAW, ALAM KONG NAGBABASA KA NA NAMAN, sabi nang huwag magbasa eh! TSk! Ask mo na lang ako about saan ang update. LOL.

*************************************************************************************************************

Nakatingin lamang si Ruel kay Gab habang kumakain. Patiently waiting when she will finish her meal. Seryoso ito, habang ang dalaga naman ay hindi na halos maisubo ang pagkain.

“I’m done.” She pushed the plate.

“Ubusin mo yan. Iisang kagat ng hotdog, egg white ng itlog, dalawang lagok ng kape, pagkatapos sasabihin mong you’re done?”

Binilang talaga? “Sino ba ang makakakain sa pinaggagagawa mo?” Itinago niya ang kaba sa pamamagitan ng inis kunwari rito.

“I was just looking at you.”

“Huwag mo akong tignan.” Nainis na siya ng tuluyan. Hindi na talaga siya makakain.

“I missed you, Gab. Alam mo yung feeling na iniwan mo ako ng walang malinaw na paliwanag? Alam mo yung halos araw-araw idinarasal ko na sana bumalik ka na. Alam mo ba yung pakiramdam na  galit na galit ako sa iyo kaso nung makita kita nawala lahat, yung kahit anong pakita ko na galit ako sa iyo pero sa loob-loob ko gusto kitang yakapin at halikan. Gab, tell me what happened? Makikinig ako, makikinig ako kahit buong araw mo pang ikuwento sa akin ngayon.”

Tumulo bigla yung mga luha ni Gabrielle pagkarinig sa mga sinabi ni Ruel. Not the typical man she knew.

“Gab, hindi ka naman iyakin kaya itigil mo yan. Tell me, yung Gulay na iyon ba talaga ang dahilan ha? Nagpakasal ba kayo? Iniwan mo ba ako dahil sa Celery na yun? Putek naman, Gab. I need an answer!”

Walang sagot mula sa dalaga.

“Then tell me what happened.” Kumalma siyang muli. He extended his hand, wiping the tears she had.

Gabrielle narrated what had happened, from the beginning of that controversial case till the time they went back to the Philippines (charaught! Tinatamad lang actually akong magkuwento anong nangyari)

Tulala si Ruel nung matapos. Ni hindi yata kumurap, ni hindi alam kung anong susunod na sasabihin. Unang beses na wala siyang masabi sa harap ng isang babae.

Biglang tumayo si Gabrielle. “Pwede na siguro akong umalis.” Hindi niya makayang tignan ang hitsura ni Ruel na parang tulala at hindi alam ang sasabihin. Natatakot siya sa puwede niyang marinig.

Ruel stood up too and grab Gabrielle. He hugged her tight. “Bakit hindi mo sinabi sa akin ang lahat nung una pa man? Bakit hinayaan mong umabot tayo sa puntong ganito?” BUlong niya.

“Kasi natakot ako.”

“Shhh. Tama na.” Yakap pa rin siya ng binata. Ilang minuto ba silang ganoon bago naghiwalay, pinahid ni Ruel ang mga natira niyang luha. Then he gently kissed her.