Znowu siadam na moim miejscu.
-Rozprawę uważam za skończoną.-ogłasza Aro-Możecie już się odzywać- zwraca się do wilkołaków
-Co to było? O jakie plany mu chodziło? Dobrze się czujesz kochanie?-pyta się mnie dureń zwany przez wszystkich królem Alf. Nie mam zamiaru tego słuchać. Gdybym była człowiekiem to by mnie bolała głowa.
Idę do mojego pokoju. Tam przebieram się w czarne dresowe spodnie i czarną bluzę. Kładę się na łóżku, włączam telewizor i zaczynam oglądać „Igrzyska śmierci". Gdy film się skończył postanawiam pójść do kuchni, lecz najpierw przebieram się w bardziej oficjalne ubranie, gdyż czuję, że wszyscy domownicy siedzą w kuchni. Więc ubieram się w czarną spódnicę do kolan, czarną koszulę, czarne baleriny. Robię mocny makijaż i idę na dół. Czy ja mam coś na twarzy, że wszyscy muszą się na mnie gapić?
-Nie macie nic lepszego do roboty?-pytam się ich
-Nie- odpowiada mi Mark
-Erik mam nadzieję, że już posprzątaliście moje dzieło, bo zamierzam wasz teraz wymęczyć -ignoruję mojego mate, który warczy na wampiry. Na pewno źle skojarzył moje słowa. Ja chcę tylko trochę powalczyć.
-Już jest zrobione- odpowiada Justin. To bardzo dobrze.
CZYTASZ
Wampirzyca
VampireSześćset lat temu ludzie i wampiry stoczyli wojnę. Gdy ludzie przegrywali, zaczęli szukać pomocy wśród wilkołaków... W tym właśnie czasie narodziłam się na nowo. Okładka wykonana przez caracura