''Bu çocuğun psikolojisini bozuyorsun beni anladın mı?''
' 'Ben mi?Bu soruyu kendine sormalısın Derin hanım !"
''Peki odasında ki duvarda asılı olan Canavar babam resmine ne demeli?Hemde resimlerine isim veriyor.Çıldırıcam.''
''Sen mi ben mi derin?''
''Ömer sus! Umarım oğlumuz tımarheneyi boylamaz!"
içeriye giren adımlar beynimin içinde yankı yapıyordu.Sessizlik sesi her defasında artırıp.duymamı istiyordu.Odamı çok severdim.Bej rengindeki duvarı,siyah masam,lacivert perdem,beyaz dolabım,Araba şeklindeki yatağım,yatağımın hemen yanı başında duran bebe mavisi abejürüm.Elimdeki boya kalemlerini seviyordum.Dünyamın içindeki renkler siyahı biraz da olsa saklıyordu.
''Annecim,hadi yemeğe.''
saç köklerime değdirdiği öpücük,içime heyecan hissini yerleştiriyordu.
''Tamam anne.''
elimde duran resmi alıp,incelemeye başladı.
"Bu resim neyi anlatıyor?''
"Şurda ki kadın.''
eliyle sarı saçlı uzun boylu kadın çizdiği yeri göstererek.
''Bu da kocaman el,Seni engelliyor.''
annemin gözleri yuvalarını terk edecek gibiydi.
"Böyle şeyler çizmen yerine güzel arabalar,sevdiğin çizgi filmin karakterini çizmen daha güzel olmaz mı.?''
"Neden? ben seni anlatmak istiyorum anne.''
saçımı okşadı.
''Hadi yemek zamanı.Sonra dişler.uyku vakti.''
gülümsedi.
Elindeki zarfa doğru baktım.Ardıç hışımla zarfı alıp açtı.
''MEZARININ YANINA ÜÇ KİŞİLİK YER AYIR! (AYDINER)
''Bu ne şimdi ?"
''Gayet açık Ardıç.Bu kızı işin işinden çıkarmazsak yokuş ona da görünüyor.Üçüncü kişi."
Çağın eliyle beni gösterdi.Ardıç elini masaya vurup ayağa kalktı.
"Ne alakası var bununla?'Ayrıca kızı nerede gördüler her dakika mı takip altındayım ben ?!"
''Orasını bilemem,ama yanında şu an bu kız var ve dün burada kaldı,ayrıca bir hafta bu evde kalmak zorunda çünkü olay çok taze ailesine gitmek istemiyor bir yer bulana kadar bizimle kalsın.Ona bir kaç parça bir şeyler al olur mu?"
''Ne yapacağımı bilmiyorum bu kıza karşı!?''
eliyle beni gösteriyordu.İçime düşen beton kelimelerini üzerimden daha atamamıştım.
''Onlar keyfini düşünmüyorlar biliyorsun!''
Dişlerini sıktı.Masayı sola doğru devirince klübenin tahta laminatları yerinden fırlayacak gibiydi.Salonu terk etti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İPE ASILAN HAYATLAR (DÜZENLENİYOR)
Fiksi RemajaHayattaki herkesin,belki sahip olduğu yada sahip olmak için imrendiği birileri vardır.Herkesin silmek istediği bir geçmişi yada öldürmek için cesaret bulamadığı gerçekleri vardır.Gözünüzü kapattığınızda hatırladığınız iyi veya kötü giden her şeyi ka...
