2 Doktor 1 Polis

Tabu

Saçmalama Öm...

Tamam abi sus tamam, anladım ben anlayacağımı. Hayır benim anlayamadığım şey siz tanışalı daha 1 yıl olmadı. Bu kız en az 5 yaşında. Demek bir geçmişiniz vardı. Nasıl bu kadar kör olabildim ya ? Allah napmasın beni hemi ?

Ay Ömer harbi saçmalama ! Sus az dinle ya. Aybükecim kuzum sen gelir misin az benimle ?

Tamam Sare abla diyip yanıma geldi. Mert'in odasına gittik. Aybüke'ye bilgisayarı verip çizgi film açtım.

Kuzucum sen burada çizgi film izle ben birazdan gelicem tamam mı ?

Tamam Sare abla izlerim.

Aferin kuzucum diyip odadan çıktım. Salona gittiğimde herkes bir yerde oturuyordu. Ömer hariç herkes gülmemek için yanağını ısırıyordu. Anlaşılan o ki Mert olayı çözmüş.

Eee aldın mı bari Aybüke'nin sicilini ?

Aldım yenge diyip Mert'e baktı Ömer. Onun bu haline gülüp Mert'in yanına gidip oturdum.

Sare kuş sizin normal bir hayatınız olmayacak mı ya ? diyip Mert'le bana baktı Deniz.

Normallik bize göre değil be Deniz'im. Bir gün olay yaşamasak arıyoruz yani diyip güldüm.

Belli belli ama keşke az rahat dursanız.

Deniz'in dediklerine güldük. Ömer bile benden önce öğrenmişti ama ben halâ Aybüke hakkında bir şey bilmiyordum.

Yanlız aşkım ben halâ Aybüke hakkında bir şey bilmiyorum.

Aynen ya Ömer bile senden önce öğrendi. Aybüke'nin annesi ölmüş diyip sustu.

Eee ? Şeyi yok mu ? diyip bende sustum. Baba kelimesini kullanmayalı 14 yıl olmuştu. Her şey bir yana insan baba kelimesini özlüyor. O günden beri ağzımdan baba kelimesi çıkmadı. Bu günden sonra çıkması da biraz zor oluyor. Hani bir söz vardır ya " babasız kalmak savaşın ortasında komutansız kalmaktır " diye gerçekten öyle.

Var yani tam bilmiyorum annesinin ölümünden sonra terk etmiş diyip tek hassas olduğum konunun " baba " olduğunu ve ağlayacağımı bildiği için gözlerimin içine baktı.

Terk etmiş.. adi herif diyip ayağa kalktım. Gözlerim dolmuştu ve ben öyle her şeye ağlayan bir insan olmadığım gibi herkesin yanında da ağlamazdım. Odaya gidip Aybüke'ye sarıldım. Daha küçücüktü. Bende onun yaşlarındaydım babamın bizi terk ettiği zaman. Her yaşta ayrı koyuyor insana babasızlık. O zamanlar okulda herkesin babası gelirdi, babalarıyla gezerlerdi, yaptıklarını falan anlatırlardı. Ama sen ilk yalanını o zaman söylersin. Hayat bu herkese merhametli davranmıyor. Bende babamla öyleyim böyleyim dersin mutlu gözükürsün ama gel gör ki evde bir baban bile yoktur. Biraz daha büyüyünce nefret etmeye başlıyorsun. Kendin için değil, annenin o adam yüzünden ağladığını gördüğün için. Annen ve kardeşinden başka kimsen yoktur çünkü. Bazı kızlar babalarının prensesleri değil annelerinin savaşçısı olur. İşte ben tamda annemin savaşçı kızıydım. Sanırım Aybüke için zaman daha zor geçecek. Kendi yaralarını kendi saracak ama buna izin vermiyeceğim.

Sare abla neden ağlıyorsun ? diyip küçük elleriyle göz yaşımı sildi.

Ağlamıyorum kuzucum, sen sevdin mi çizgi filmi başka açayım mı ?

Ağlıyorsun Sare abla biliyorum, annemde senin gibi diyordu ama o da ağlıyordu. Ben mi üzdüm seni ?

Hayır kuzucum sen üzebilir misin beni ? Aksine çok mutlu oldum seninle tanıştığım için. Hadi sen izle çizgi filmini diyip odadan çıkıp mutfağa gittim.