⚛9⚛

1.8K 97 21
                                    

Wybiegła z samochodu i ruszyła przed siebie. Tak naprawde nie interesowało ją to co w tym momencie zrobi Jungkook. Szła przez ścieżkę ogarniętą pół mrokiem. Dookoła rosły małe laski, a w większości dominowały łąki na których rosły nie wielkiej ilości drzewa. Staneła i patrzyła na zachód słońca, który tą porą jest wyjątkowo ładny i jak dla Niki magiczny. Po dłuższym patrzeniu spuściła głowę i ruszyła dalej. Stwierdziła, że do szkoły pójdziesz na pieszo, ponieważ znała ten teren.

Targały nią różne emocje, ale najbardziej smutek i żal. Złości już tak bardzo nie odczuwała. Owszem zabolało ją to co chłopak powiedział, ale w tedy nie było to dla niej ważne. Obraz jaki ujrzała rok temu pojawiał się przed jej oczami i nie chciał zniknąć

*- Nika! Jungkook! Uciekajcie!*

W głowie słyszała ostatnie słowa Sary kilkanaście sekund przed jej śmiercią. Łzy same spływały jej po policzkach.

- Przepraszam Sara.

*-No Nika nie daj się prosić będzie fajnie... tam nie ma nic strasznego same łąki i gdzie nie gdzie małe laski*

To właśnie ona pokazała jej te tereny. Chodziły tam "nielegalnie" bo w tedy gdy odbywały się zajęciach. Wiele osób mówiło im wtedy, żeby nie wychodziły, ale Sara miała inne zdanie. Znała tą szkołę znacznie dłużej niż Nika.

*-Hej, jestem Sara a wy?
-Em jestem Nika.. miło poznać, a to jest Jungkook
-Jesteście na pierwszym roku tak?
-Niestety... a ty?
-Ja na trzecim, ale spoko bez obaw oprowadzę was*

Mieli z Kook'im po szesnaście lat. Sara jako pierwsza podeszła do nich, ponieważ zgubili się w nowej szkole. Na samo to wspomnienie uśmiechnęła się przez łzy. Sara od pierwszego dnia była wesołą, uśmiechnietą, a jak trzeba było to wredna dziewczyną. Dogadywały się świetnie i różnica wieku nie robiła dla nich różnicy.

Pomimo tego, że dziewczyna miała osiemnaście lat i była w innej klasie nie odbijało się to na ich relacjach. Czasem Nika dziwiła się czemu cały czas poświęca jej lub Jungkook'owi, niż innym koleżanka z klasy, ale nigdy nie widziała jej w towarzystwie kogoś z jej klasy.

Z nią też pierwszy raz upiła się do takiego stanu, że nie pamiętała jak znalazła się u siebie w pokoju.

*-Sara boję się - śmiała się z dziewczyny która szła za tobą i trzymała ręce na jej oczach.

-Nie bój się wiem co robię - śmiała się tak samo - Dobra patrz -odsłoniła jej oczy.

-STO LAT! -każdy wyskoczył zza ławek, drzew i różnych rzeczy.

-Wow Sara nie musiałaś.

-Musiałam w końcu siedemnaste urodzony ma się raz! A teraz nie gadać tylko chodź musimy to opić!!*

W rok jej siedemnastych urodzin wydarzyło się też coś co nigdy nie powinno mieć miejsca. Było kilka tygodni przed końcem roku szkolnego, więc połowa szkoły nie pojawiała się na zajęciach w tym też Sara. W tedy też Nika zauważyła, że dziewczyna zmieniła się z wesołej, szalonej na smutną i zamyśloną. Dokładnie piątego czerwca widziała ją jak wychodzi ze szkoły. Poszła w tedy do Kook'a i razem ruszyli za nią. Widziała jak rozmawia z chłopakiem, a potem jak ją uderzył. Kazała Kook'owi pójść po nauczycieli. Poszedł. Odwróciła się w stronę Sary i chłopaka. Klęczała przodem do Niki z krwią na twarzy. Zobaczyła nią. Przybiegł Jungkook z nauczycielami. Krzyczała do nich. Potem usłyszeli strzał i Sarę, która leży na ziemi we krwi.

Od tamtego wydarzenia minął rok, a dokładnie minie za kilka miesięcy. Kook obwiniał nią o śmierć Sary. Próbowała się wytłumaczyć, ale Jungkook był nieugięty i przed cały czas twierdził, że jedyną osobą, która jest temu wszystkiemu winna jest właśnie Nika.

*- Czemu nic nie robiłaś?! Mogłaś go powstrzymymać! A ty wolałaś stać i patrzeć! *

Nie wiedziała czemu tak zrobiła. Strach jaki nią zawładnął był silniejszy. Z czasem chłopak zrozumiał, że Nika wiele by nie zrobiła i starał się ją przepraszać. Wybaczyła mu po bardzo długim czasie. Nie wiedziała kim Kook był dla Sary i odwrotnie, ale mogła stwierdzić, że byli dla siebie ważni.

Usłyszała dźwięk samochodu co ja3 bardzo zdziwiło bo ta droga jest zamknięta od kilku lat

________
Szczerzę.... to dziwnie się czułam jak to pisałam i ogólnie dziwny jest ten rozdział ale liczę że i tak wam się spodoba 😂❤❤

GRA •J.JK• ✔Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz