Chapter 22

321 5 0
                                    

"Nang matapos kumain ay agad na niligpit ni Amelia ang kanilang mga pinagkainan tsaka ito dinala sa lababo nang pigilan ito ni Margaret."

Hija, san ka pupunta? Paguusiang tanong ni Margaret.

Uhmm, huhugasan ko lang po itong mga pinagkainan natin.

Hija, hindi na kailangan hayaan mo nang mga katulong gumawa nyan. Nakangiting sabi ni Anthony.

Pero pa. Sanay naman po ako. Tsaka ayoko po nang may ibang inaasahang mga tao. Tsaka kahit man lang po sa gantong paraan makabawi ako, sa dami nang mga naitulong nyo ni Anton sakin. Nakangiti nitong sabi.

Hija! Take your seat iwanan mo na yang mga pinggan hayaan mo na ang mga katulong na gumawa nyan.

"Wala nang nagawa si Amelia kaya agad na itong umupo."

--Dawn's POV--
*10:00 pm

Emilio, Emilio. Gumising ka na. Mahinang sabi ni Dawn sa anak habang tinatapik ng bahaya ang braso.

"Dahan-dahang iminulat ni Emilio ang mata at nakita ang nakangiting muka ni Dawn."

Ma? It's too early pa, may pupuntahan ba tayo? Tanong nito  habang kinukusot-kusot ang mata.

Mag-lulunch tayo nila papa mo diba? Kaya tumayo ka na dyan kasi babyahe pa tayo.

Ay oo nga pala ma, sige maliligo lang ako saglit. Nagmamadaling sabi ni Emilio.

"Nang makaligo si Emilio ay agad na silang bumyahe dahil ang napag-usapan nilang lunch ay malapit sa Taal lake, kung saan kitang-kita ang bulkang Taal na gustong-gusto ni Dawn."

"Nang makarating sila sa resto ay agad silang sinalubong ni Richard."

Chard, kanina pa ba kayo? Sorry nalate kami ang bagal kasi ni Emilio. Maikling palowanag ni Dawn.

No, it's ok halos kakadating lang din naman namin. Nakangiting sagot ni Richard.

"Agad na hinila ni Richard ang isang upuan para paupuin si Dawn dito."

Thanks Chard. By the way, nag seset ulit ang ating mga admins nang event, kasi marami daw hindi nakarating the last time. So Vivian ask me kung anong date tayo pwede. Nakangiti nitong kwento kay Richard.

Well pwede naman ako anytime pero para medyo may time sila para mag ready maybe we can do it this wednesday next week.  So they can have 1week to prepare. Nakangiti nitong sagot.

Papa can I come again? Singit ni Emilio.

Sure ikaw pa? Kelan ka ba naiwan? Natatawa nitong sabi. Kaya nagtawanan silang tatlo.

"Habang si Kale naman ay walang imik na parang hangin lang na nagcecellphone at nakaupo lang sa tabi ni Emilio."

"Habang kumakain ay walang nagsasalita. Nang biglang magsalita si Richard."

Emilio I'm just wondering, baka gusto mo maging part ng bagong project namin ng mama mo. Nakangiti nitong tanong.

Talaga pa? Pero ano naman role ko dun? Tanong ni Emlio.

Anything you want. What do you want ba? Tanong ni Richard sa anak.

Well siguro maganda kung ang role ko anak nyo ko ni mama para hindi mahirap mag-adjust. Nakangiti nitong sagot.

How about you Kale? What do you want? Tanong ni Dawn kay Kale.

Nothing tita, I just want to go back to America. Naiinis nitong sabi.

"Muli nanamang natahimik ang hapag. Nang matapos sila ay nagsalita si Richard."

Dawn what if magstay nalang muna tayo dito? Bukas na tayo umuwe? You have some extra clothes right? Tanong ni Richard

I'm finally homeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon