Chapter 27

307 5 0
                                    

Mukang maganda yang naisip mo. Why not nga naman? Pero paano yung mga damit natin? Nakangiti nitong sabi.

Tatawagn ko nalang si Nana Venice papaayos ko yung mga gamit namin tsaka ko ipadadala. Ikaw paayos mo nalang yung gamit nyo ni Kale para mapadaanan ko kay Mang Joey, para mapadala ko dito. Nakangiti nitong sagot.

Ok sige. Nakangiti nitong sagot.

"Maya-maya pa ay natawagan na nila ang mga mag-aayos ng kanilang mga gamit para dalhin dito sa taal."

"Nagulat ako ng may bigla nalang yumakap sa may bewang ko habang nilalanghap ko ang sariwang hangin at nakaharap sa bulkang taal."

You love it? Tanong ni Richard kay Dawn habang nakayap ito sa may bewang ni Dawn.

Yes,!!! Natutuwang sabi ni Dawn.

"Nagulat sila nang may biglang camerang nag-flash na sa tingin nila ay nanggaling ito sa may kabilang balcony, sa may kwarto nila Emilio."

Emilio?!! Naiirita kong sigaw na naging dahilan ng paglabas ni Emilio sa balcony.

Ma, I'm sorry di ko lang matiis na wag kayong picturan ni papa ang ganda nya kasing tingnan.

No it's okay son. You can take lots of photos. Natatawa nitong sabi sa anak.

Talaga pa? Nakangiti nitong sabi.

"Agad na bumalik si Emilio sa kanilang kwarto. Nagulat nalang sina Dawn ng bigla itong sumulpot sa likod nila na nakapasok na pala ng kwarto nila."

Lio, what are you doing here? Tanong ni Dawn.

Ma ayaw mo ba? Sige lalabas nalang ako. Malaungkot nitong sabi habang paalis na nag balcony nang pigilan ito ni Dawn.

I'm just joking lang naman anak e. Napaka seryoso mo talagang bata ka. Natatawa nitong sabi habang ginugusot ang buhok nito.

"Habang si Richard ay tumatawa lang at kinukuhanan na pala ng picture ang dalawa."

Chard, stop it. Naiinis na sabi ni Dawn.

Papa, sabi ni mama stop it, gusto nya kase kasama ka. So let's take a selfie!!! Natatawang sabi ni Emilio tsaka pumagitna sa kanyang mga magulang at nagpicture.

By the way, where's Kale nga pala? Is she sleeping na ba? Sunod-sunod na tanong ni Richard kay Lio.

Tulog na po siguro kasi nakapikit na po nung lumabas ako. Napagod po siguro kanina sa byahe. Maikling paliwanag ni Lio.

"Maya-maya pa ay napatagal na nang napatagal ang pagkukwentuhan ng mag-anak. Lingid sa kanilang kaalaman ay umiiyak at nakikinig lang pala si Kale kanina pa sa mag-anak."

Pa, I'm hungry. Nakangiting sabi ni Lio.

Lio? Nanaman? Kakakain lang natin. Natatawang sabi ni Dawn.

Pero ma kanina pa yun. Anong oras na o it's already 2 am. Natutuwang sabi ni Lio.

Anak naman san tayo kukuha nang pagkain sa gantong oras? Tanong ni Dawn.

Uhmm dun po sa may pagliko naka-kita po ako ng isang fast food dun na 24hrs. Nakangiting sabi nito.

Lio talaga.. natatawang sabi ni Dawn.

"Nagulat nalang sila ng biglang tumayo si Richard at kunin ang susi ng kotse."

I'm finally homeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon