"Jio tell me anong gusto niyo sa mga babae?" tanong ko kay jio na nasa harapan ko ngayon dito parin sa canteen. I know he'd come. He's been courting me for more than a year. Wala siyang pakealam kahit na may iba akong gusto. Hinahayaan niya lang ako sa gusto kong gawin as long as hahayaan ko siya na ligawan niya ako."Hindi naman pare-pareho ang gusto namin sa babae" sagot niya tsaka niya kinain yong pagkain na binili ko para kay my labs. Hinayaan ko nalang siya kaysa naman masayang yun.
"Edi yong sayo. Anong gusto mo sa babae?" tanong ko at nagsimula ng kainin yong akin. Malay ko lang baka pareho sila ng type ni jeongin.
"Ikaw" mabilis na sagot niya at tinignan ako ng seryoso. Agad kong isinubo yong kutsara ko sa bibig niya at sinamaan siya ng tingin. Kung ano-ano kasi ang lumalabas sa labi niya!
"Yong seryoso kasi!" singhal ko. Nginuya niya naman muna yong isinubo ko tsaka napa-ngisi.
"I'm serious chan. I like you"
"Tsk nagkamali ako na baka pareho kayo ng type ni jeongin. Kasi siya he hates me while you? Uhm-"
"I like you" pag-uulit niya sa sinabi niya. I know he's serious about that. I want to like him too but I just can't.
"Jio..." hindi ko alam ang sasabihin ko. I don't want him to hurt like jeongin everyday does to me. Kasi alam ko yong pakiramdam.
"Chan I'm cool" naka-ngiting sabi niya.
"When will you stop?" I asked.
"I don"t know"
"Nasasaktan na kita jio" sabi ko. Kinuha niya yong kamay kong nakapatong sa lamesa.
"But you gave me happiness too" sagot niya at hinigpitan yong hawak niya sa kamay ko. Mabilis ko yong binawi at napailing-iling.
"I don't want you to get hurt jio. You deserves better. Not me" I suddenly saw pain on his eyes pero mabilis din niyang ibinalik yong ngiti niya. Yong ngiti na kahit nasasaktan na siya ay yun padin ang ipinapakita niya.
"Don't worry about me chan. Trust me I can handle myself"
"Sure?" tanong ko pa. Tumawa naman siya.
"Yeah. I'm cool" naka-ngising sagot niya. Napa-ngiti nalang din ako pero agad ko din naman yun na winala nung mailang ako sa paraan ng pagtitig niya sakin. Pailalim kasi yong paraan ng pagtitig niya sakin Plus! yong perfect kilay niya.
Napatawa ulit siya sa naging reaksyon ko.
"Why?" tanong niya tsaka uminom ng tubig. Ghad yong adams apple niya! Napaiwas nalang ako ng tingin sabay irap sakanya.
"Chan pwede ka bukas?"
"Hmm yes? I'm not really sure, why?"
"Its my birthday. Can you come over at my condo?-- No I mean-- we'll just eat foods. I'll cook for you" natawa ako sa naging reaksyon niya. Namumula pa ang tainga niya.
"Ohh sure" sagot ko. Nanlaki ang mga mata niya.
"Really?"
"Yeah" sagot ko. Halos mapatalon pa siya sa tuwa. Sa mahigit isang taon niya kasi na panliligaw sakin ngayon lang ako pumayag sa pag-iimbita niya. Palagi kasi akong gumagawa ng rason noon para hindi ako makapunta.
"Thanks chan thank you so much!" masayang sabi niya. Napatingin ako sa paligid. Nakangiti sila saamin. Mukhang nakikinig sila sa usapan namin. Madami talagang boto saamin ni jio lalo na yong mga grade 7-9. May mga boto rin saamin ni jeongin pero alam kasi nila na ayaw saakin ni jeongin. Madaming nag-aabang sa lovelife ko. Ang gusto ko dito saamin ay wala yong mga mean girl. I mean yong mga epal na kong makairap wagas. Not totally wala naman. Meron din pero hindi gaano karami. Pero sa mga nagiging jowa ni my labs ayon mga epal. Akala mo naman sineryoso. Like duh.
BINABASA MO ANG
Memories Of Us (Completed)
RomanceCompleted🥀 "Bakit hindi mo siya ipaglaban?" I asked. Kahit na maingay yong paligid ay alam kong naririnig niya ako. "Paano? She forgets about me. She's happy with someone now, natupad na yong kaligayahang hiling ko sakanya. I cant ruin her happines...