Memories Of Us (Completed)

Chapter 61

"Jio huling araw na nang mommy mo ngayon, hindi ka ba talaga pupunta?" naramdaman ko ang pag-iling-iling niya.

"You'll going to regret this, Im sure" saad ko pa.

"I know"

"Tara na kasi. Kahit saglit lang"

"I cant"

"Kasama mo ko"

"Still"

"Jio please"

"Chan--"

"Please"

"Baby..."

"Hindi mo talaga ako pagbibigyan?--"

"Okay fine" napangiti naman ako nung pumayag siya. Ilang araw ko na siyang pinipilit pero ayaw niya talaga. Mabuti nalang at napapayag ko na siya ngayon.

Pagkatapos naming magpalit ay dumiretso na kami sa bahay nila jeongin. Lahat napapatingin kay jio tsaka sila magbubulongan. Maybe they knows. Hindi naman nagsalita si jio. Nararamdaman ko ang paghigpit ng kamay niyang nakahawak sa kamay ko.

"What the hell are you doing here?!" nanlaki ang mga mata ko nung makita si jeongin na galit na galit. Mabilis akong naglakad papunta sa harapan ni jio? Mabilis din naman siyang inawat ng daddy niya.

Nagpatuloy si jio sa paglalakad hanggang sa nasa harapan na namin mismo ang mommy niya. Lumuwag ang pagkakahawak niya sa kamay ko. Napatingin ako sakanya. He's holding his tears. Hinaplos niya ang glass ng coffin. Maganda ang mommy niya. May pagkakahawig sila ni jio.

"M-mom..." mabilis akong napaiwas ng tingin nung magsalita siya. I wanna cry. I dont want to see him like this.

"You pushed me away and I hate you for doing that. Mom if you really dont want me to see you, I'll hide behind and see you from afar. J-just not l-like this. W-why do you need to left me t-too mom?"

***

1 month later...

Nagkatinginan kami ni jio nung may kumatok sa pintoan. Naglakad siya para buksan yun habang ako naman ay naiwan sa kusina.

"Jio! I missed you!" napa-kunot ang noo ko nung makarinig ako ng boses ng babae. Bumaba ako sa upuan tsaka naglakad papunta sa sala para makita ko kung sino yun. Nanliit ang mga mata ko nung makita ko yong babaeng nakayakap kay jio. Nanlaki rin ang mga mata niya nung makita niya ako tsaka ito biglang naging seryoso.

"Fuck jio what is she doing here?!"

"Stacey calm down" saad naman ni jio tsaka siya naglakad papalapit sakin at hinawakan yong kamay ko dahilan upang mas lalong kumunot ang noo ni stacey. I remembered her. Siya yong pinsan ni jio na kapangalan ko. Siya din yong sumampal saakin noon. She hates me.

"What the hell is wrong with you guys? You're not even married yet you guys living together already? Jio what the hell?" naglakad ito papalapit saamin tsaka niya pinaghiwalay ang kamay namin ni jio.

"Stacey--"

"What?! Sakin ka ibinilin ng daddy mo kaya ako ang masusunod" taas kilay na sabi ni stacey tsaka niya inirapan si jio. Nabaling naman ang paningin niya sakin.

"At ikaw naman? Are you out of your mind? Hindi magandang tignan na nandito ka sa condo ng lalake"

"Stacey!"

"Shut up jio!" singhal ni stacey kay jio.

"Im sorry" saad ko. She's right. Napayuko ako.

"Hurt jio again and you'll never see him again"