Memories Of Us (Completed)

Chapter 12

"Sorry. I'm sorry stacey" nagulat ako nung bigla akong yakapin ni jihan ng sorang higpit. Umiiyak na rin siya. Yinakap ko siya pabalik tsaka ko pinunasan din ang luhang tumulo galing sa mga mata ko.

"Na-miss kita" umiiyak pa na sabi niya. Mahina akong tumawa.

"Na-miss din kita"

Humiwalay siya sakin tsaka napasinghot pa kaya tinawanan ko. Yinakap niya pa ulit ako ng ilang sandali.

"Bati na tayo ha"

"Okay"

Pareho kaming natawa sa maliit na bagay na pinagtatampuhan namin.

"So tuloy kayo ni jio sa hiking?" tanong niya makalipas ang ilang minuto.

"Yeah"

"Okay ka na ba?" tanong niya pa. Tumango-tango ako.

"Sure?"

"Oo nga" natatawang sagot ko. Tumango-tango nalang siya tsaka ininom na yong iced tea sa harapan niya.

Maya-maya lang ay tumayo na kami tsaka kinuha yong mga gamit namin. Nagsimula na kaming maglakad palabas sa canteen habang patuloy paring kaming nagkukwentohan.

"Diba si berly yong tumulak sayo sa hagdan noon? Hahahaha nakakatawa kung paano ka nahulog nun! Diretso yong paa parang nagslide lang hahaha" natatawang sabi ko kay jihan. Sobrang nakakatawa talaga yong pangyayaring yun tapos ang dami pang tao kasi labasan na nun.

"Bwisit na yun! Hindi ko talaga makakalimutan yung araw na yun ughhh!" inis na singhal niya pero natatawa din naman.

Pero parehas kaming napatigil nung makita namin si jeongin na kakalabas lang galing sa classroom nila. Hindi ko namalayan na nandito na pala kami kasi sa kwentohan namin kami nakatutok.

Naka-ngiti siyang lumabas pero ang ngiti niya ay mabilis na nawala nung makita niya kami. Napatigil din siya sa paglalakad. Ang ngiti ko ay dahan-dahan na naglaho nung may lumabas din sa pinanggalingan niya na babae. Mabilis itong kumapit sa braso ni jeongin.

I heard him curse to that girl bago niya tuloyang tinanggal yong kamay ng babae na nakakapit sakanya. Nagulat yong babae tsaka halos mahimatay na sa inis nung talikuran siya ni jeongin at iwan doon.

Hindi ko alam kong bakit ang inis ko kanina ay napalitan ng kilig. What the hell was that? Talaga bang iniwan niya yong babae sa mismong harapan ko? Oh my god jeongin. Ngayon ko lang natunghayan ito. Kapag nagkakasalubong kasi kami kasama ang babae niya ay talagang taas noo niya akong lalagpasan kasama ang babae niya. Yung parang sinasabi niya na layuan ko na siya kasi kahit kailan hindi niya ako magugustohan ganun. Pero ngayon? Fuck. Oh my god pwede na akong mamatay sa kilig! Ganyan palang ginagawa niya kinikilig na ako! Fuck jeongin.

Nagpatuloy na din kami sa paglalakad ni jihan. Gusto ko pa sana na sundan pa si jeongin my labs kaso pinigilan ako ni jihan dahil halos time na para sa susunod na klase namin.

"Oh my god jihan am I dreaming?! Ugh fuck" hindi makapaniwalang tanong ko sakanya. Natawa siya tsaka tumango-tango.

"What was that? God kinikilig ako! Did it really happened? Like seriously?"

"Calm down stacey. Yeah it happened okay??" napatalon-talon nalang ako sa saya habang si jihan naman ay pinapakalma ako at tinatawanan at the same time. Hindi mawala ang ngiti ko hanggang sa matapos ang klase namin pati na rin nung makauwi ako sa bahay.

Nagising lang ako galing sa pag-iimagine nung biglang tumunog ang cellphone ko. Kinuha ko naman ito tsaka sinagot ang tawag ni jio.

"Hi chan!" masiglang bungad nito pagkasagot ko sa tawag niya.