Memories Of Us (Completed)

Chapter 6

"What? Hindi ako magbabasa" taas kilay na sabi ko kay jio nung nakaupo lang siya sa tabi ko tsaka nakatingin sa laptop na nasa lap ko. Nakaopen kasi lahat ng social media account niya sa laptop niya nung buksan ko. Ang dami niyang notifications tsaka hindi rin nakatakas sa paningin ko yong mga hindi niya pa nababasang messages sakanya.

"Kahit basahin mo wala akong nirereplyan sakanila well except my family and friends" sabi naman niya.

"Bakit naman hindi mo sila nirereplyan aber?"

"I just don't want to. I don't want to chat with someone else when there's a girl I like. It feels like I'm cheating" sabi niya. Sinamaan ko siya ng tingin tsaka hindi nalang siya pinansin. Inilog out ko nalang yong facebook account niya tsaka ini-log in yong akin. At ang loko pinapanood parin yong ginagawa ko. Ewan ko nga rin kong pati email at password ko nakita niya. Bahala siya.

Ichinat ko nalang si mama at papa na tsaka lang ako uuwi kapag hindi na nila ako palilipatin ng school. Sinabi ko rin na huwag na silang mag-abala na hanapin ako dahil nasa mabuti naman ako. Sinabi ko rin yong number ni jio para doon nalang sila magtext kapag nakapag-isip-isip na sila na huwag nalang nila akong ilipat ng school. Pagkatapos ay nag-log out na ko at ibinalik kay jio yong laptop niya. Hindi ko nalang din idinelete yong wallpaper niya dahil alam kong ibabalik niya din naman yun.

Inilagay niya lang sa lamesa yong laptop niya tsaka umupo ulit sa tabi ko. Not that nakadikit yong balat niya sakin. May kunting space.

Ilang minutong katahimikan ang namaig. Pareho lang kaming nakatingin sa harapan namin.

"Jio nagbabago ka na" biglang lumabas sa bibig ko ang mga salitang yan. Fuck hindi ko talaga inaasahan na mabibigkas ko yan wh iniisip ko lang kanina!

"Really?" tanong niya tsaka napatingin sakin.

"Hindi mo na ko binibigyan ng rose na dati mo namang ginagawa" I said. Napaawang ang labi niya.

"Because you always gave it to jihan" ako naman yong nahiya ngayon. Fuck alam niya pala yun?

"What else?" tanong niya pa.

"Ayaw mo nang pinag-uusapan kung anong meron tayo. You always said, lets not talk about it to end our topic"

"Ayokong sinisisi mo ang sarili mo chan. Don't think about me please. Just find your happiness without you thinking about what I felt. Don't be guilty just because of me. I want you to be happy and with that I'll be happy too" paliwanag niya.

"You didn't texted me yesterday" sabi ko pa.

"Sorry I'm not in the mood yesterday because of what I've seen"

"Okay okay. I'm sorry. You didn't change at all, I'm just ovethinking" natatawang sabi ko.

"Can I use your bathroom now?" tanong ko.

"Ahh yeah" sagot naman niya tsaka inalalayan niya ko patayo.

"Ahh jio can I also have your clothes? I didnt bring anything you know"

"Ohh god you're so unbelievable chan" hindi makapaniwalang sabi niya tsaka tumawa. Sinundan ko naman siya papasok sa kwarto niya. May pa walk in closet pa ang loko pero hindi yong gaanong kalakihan. Pinapili niya pa ko kong anong gusto ko doon pero sinabi ko sakanya na siya nalang ang pumili.

"Chan what about uhm.... undergarments?" tanong niya tsaka namula.

"Just your boxer nalang jio" natatawang sabi ko.

"Okay" sagot naman niya tsaka kumuha na rin ng boxer. Bago pa yong kinuha niya kasi nakalagay pa ito sa isang pack. May pa calvin clein pa ang loko. Mayaman.