^^ BERZAH ^^ (DÜŞ SERİSİ 1)

~Namütenahi ~

Namütenahi : ucu bucağı olmayan sonsuz, sınırsız

Selamünaleyküm canlar. İçinizi ısıtacak sıcacık bir bölümle geldim. Beğeneceğınizi umuyorum. Ara sıra bir kaç ufak yorum yazsanız çok mutlu olacağım ama. Bölümler hakkındaki düşüncelerinizi çok merak ediyorum. Lütfen o güzel parmaklarınızı biraz yorup bana bir şeyler yazın. Keyifli okumalar.

En sevgiliye emanetsiniz.

&

Bugün gün daha bir aydınlık, güneş daha bir parlaktı genç adam için. Kollarında ki meleğe baktıkça yüreğinde kır çiçekleri filizleniyordu sanki. İlk defa böyle adını koyamadığı şeyler hissediyor, bir nefes sesi ile huzur buluyordu. Ah, hele kadının o akıllara zarar kokusu yok muydu, her soluduğunda aklını başından alıp alıp gidiyordu. Yaşadığı anın gerçekliğine inanmak ister gibi sürekli gözlerini kırpıştırıyor ve avucuna hapsettiği saçları burnuna götürüp doyamadığı o kokuyu her dakika ciğerlerine çekiyordu. Ona baktıkça içindeki boşluklar doluyor gibiydi. Sanki ömrü boş bir kağıttı kadın ise o boş kağıdı anlamlı cümlelerle dolduran sihirli bir kalemdi.

Karısı kollarında kıpırdandığında dikkatle yüzüne çevirdi bakışlarını. Kirpikleri titreşmeye başladığına göre birazdan o güzel gözlerini görebilecekti. Bir yavrunun annesini beklemesi gibi çocuksu bir heyecanla bekledi karısının usulca açılan gözlerini. Kadının bir yelpazeyi andıran uzun ve gür kirpikleri usulca aralandı ve Karan saniyeler sonra gönlüne bahar şenliği yaşatan o gözlerde kendi yansımasını gördü. O an yüzünde güneşi dahi kıskandıracak sıcacık bir tebessüm peyda oldu.

Berzah ise gözlerini açar açmaz zümrütlerin ağına takılmanın şaşkınlığı ile uyku mahmuru  gözlerini peş peşe kırpıştırdı. Adamın anlamlı bakışları içine işliyordu. Onunla ne vakit göz göze gelse kalbinin heyecandan patlayacağını hissediyordu. Neden onun yanında olduğu her an kalbi yavru bir tay gibi şaha kalkıyordu ki...

Utançla kaçırdı gözlerini içine ateşler salan o bakışlardan. Berzah o bakışlar yüzünden bir gün kalbinin göğüs kafesinin içinde infilak edeceğini düşünüyordu. Karan, karısının bakışlarını kaçırmasının ardından kısa bir an hayal kırıklığı ile yüzünü düşürdü ancak saniyeler içinde çabucak toparlandı. Burada, onun kollarındaydı ya önemli olan yalnızca buydu. Nasılsa o gözlere bir ömür doya doya bakacaktı. Allah izin verdiği sürece gözünün rengine karışacak terk renk acı kahve olacaktı. Karan 'ın ikisi için kendi elleri ile inşa ettiği bu küçük cennette ilk sabahlarıydı. Buna hiçbir şeyin gölge düşürmesini istemiyordu.

Ne bugünün ne de bundan sonra ki günlerin onlara mutsuzluk getirmesine izin vermeyecekti.

Usulca yerinden doğrulup elini karısına uzattı. Berzah uzatılan ele kısacık bir an şaşkınca baktı ve ardından narin parmaklarını kocasının büyük avucuna bıraktı. Geceyi Karan 'ın ikisi için balkona hazırlamış olduğu yer yatağında geçirmişlerdi. Kendisine uzatılan ele tutunarak hızlıca doğruldu ancak Karan onu öyle kuvvetli çekmişti ki bir anda kendini onunla burun buruna buldu. Tek eli ile adamın omuzuna sıkıca tutundu. Karan'ın boşta olan eli ise anında ince beline dolandı. Aralarındaki boy farkı yüzünden burnu adamın dudaklarının hemen üstüne, yeni yeni çıkan bıyıklarına değiyordu ve nefesi nefesine karışıyordu. Kalbî heyecanla kütürdedi. Adamın o aşık olunası kokusu burun deliklerini talan ediyordu. Karan 'ın bakışları bir an dudaklarına kaydı ancak aynı saniye tekrar gözlerine döndü. Kafasını yana eğip kadının yanağına uzun denilebilecek hatırı sayılır bir öpücük kondurdu ve karısının utançla kızarmış yanaklarını muzip bir gülümsemeyle avuçladı. Berzah'ın bakışları adamın omuzuna devrildi.
" Kaçırma benden o güzel gözlerini günümün güneşi" diye fısıldadı. Berzah başını usulca kaldırıp adamın yeşil elmaslarını göz bebeklerine hapsetti. Karan'ın dudakları bu defa kadının şakağına değdi ve günün ilk saatini tebessüm dolu bir öpücükle taçlandırdı.