^^ BERZAH ^^ (DÜŞ SERİSİ 1)

~Bir Deli Sevda~

Keyifle okumanızı diliyorum. En sevgiliye emanetsiniz. .

&

Kapının tıklanmasının ardından Feride 'nin " herşey yolunda mı? " diyen sesi kulaklarına doldu. Berzah telaşla ve utançla sıyrıldı Karan 'ın kollarından. Eğer Feride o kapıyı açıp kızarmış suratını ve dudaklarını görürse yerin dibine girerdi.

Öfkeli bakışlarını Karan 'a çevirip endişe ile yutkundu. Karan onun aklından geçenleri gözlerinden okuyordu ve şu an nasıl telaşa kapıldığını da ne kadar utandığını da vücut dilinden rahatlıkla anlayabiliyordu.

Bakışlarını onun endişe ile titreşen gözlerinden ayırmadan düz bir sesle kapının ardında onlardan cevap bekleyen Feride ' ye seslendi.

" Sıkıntı yok  baldız, birazdan geliyoruz " Feride duyduğu sözlerle derin, rahat bir nefesi içine çekti. Sanki göreceklermiş gibi kafasını olumlu anlamda aşağı yukarı sallayıp  salona geri dönmek için hareketlendi.

Berzah ve Karan 'ın uzun süre ortalarda gözükmemesi onu endişelendirmiş ve annesinden Karan 'ın elini yüzünü yıkamak için onu banyoya götürdüğünü öğrenmişti.

" Ben bir ihtiyaçları var mı, bir bakayım " diyerek yerinden doğrulup salondan hızla çıktığında Emir arkasından gülümseyerek bakıyordu. Zaten geldiğinden beri gözlerini bir an bile üzerinden çekmemişti. Berzah için endişelenmesinin yanı sıra bir de Emir 'in salondaki onca insana rağmen sürekli üzerinde gezinen hayranlık dolu bakışlarından biraz olsun kaçmak istemişti. Zaten yaşadığı adrenalin yüzünden kalbi yerinden çıkacak gibi çarpıp duruyordu bir de üstüne Emir 'in anne-babasının olduğu bir ortamda onu böyle göz hapsine alması gerginliğini daha çok perçinliyordu.

Salona geri geldiğinde  merakla ona dönen tüm yüzlerde hızlıca gözlerini gezdirip " sorun yok birazdan gelecekler" diyerek annesinin yanındaki yerine tekrar kuruldu.

Berzah kızarmış dudaklarına ve yüzüne sıkıntıyla bakıp derin bir of çekti. Gergin bakışlarını Karan ' a çevirip söylenmeye başladı.

" Şu halime bak bu şekilde insanların yanına nasıl gideceğim. Yüzüm resmen kaçamak yaptığımızı bağırıyor.  " Karan o konuşurken düz bir ifade ile onu izliyor ve içini kemiren endişeyi  rahatça dökmesi için sessizce bekliyordu.

Berzah konuşmasını sonlandırdığında onu kollarının arasına çekip alnına şefkatli bir öpücük bıraktı.

" Neden bu kadar geriliyorsun ömrüm biz karı kocayız. Bu utanılacak bir şey değil. Hem sen buna kaçamak mı diyorsun. Hele şu küçük bey bi doğsun ben o zaman sana kaçamak nasıl olurmuş göstereceğim" Berzah duyduğu sözlerle yüzünün yandığını hissetti. Zaten şu an yerin dibine girmek isteyecek kadar utanç duyuyordu, yetmezmiş gibi birde Karan 'ın böyle arsızca konuşmaya devam etmesi yüzünün daha da kızarmasına neden oluyordu.

Yumruk yaptığı elini hızla Karan 'ın göğsüne indirip onu kendinden uzaklaştırmaya çalıştı ancak küçücük eli ile uyguladığı bu baskı kocasının heybetli bedeninde  ufak bir sarsıntı bile oluşturmadı. Karan 'ne' der gibi kaşını havaya kaldırıp ona baktığında Berzah onun bu umursamaz tavrı karşısında daha da sinirlendi.

" Sen kesinlikle iflah olmaz delinin tekisin. Hadi çıkalım şuradan bir an önce yeterince rezil olduk bence " diyerek Karan 'ın gevşeyen kollarından sıyrıldı ve tekrar aynaya bakıp yüzünü toparlamaya çalıştı.

Musluğu açıp avuçlarına dolan soğuk suyu bir kaç defa yüzüne çarptı ve normal göründüğüne kanaat getirdiği an banyodan çıkmak için kapıya yöneldi. Karan bir adım arkasında onu takip ediyordu. Tam kapıdan çıkmak üzerelerken Karan 'ın, dudaklarını kulağına yaklaştırıp iç gıdıklayıcı bir fısıltı ile söyledikleri tüm kızgınlığını alıp götürdü.