Erkek egemenliğinin hakim olduğu topraklarda , bir yaşam uğruna feda edilen, hayallerine ve umutlarına zalimce balta vurulan gencecik, masum bir kızın hikayesi..
&
Ait olduğu topraklardan acımasızca söküldüğünde küçücük bir tomurcuktu. Susuz bırakıl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Banyodan çıktığında ruhunu titreten bir manzara ile karşılaştı genç kadın. Bu öyle güzel, öyle paha biçilemez bir manzaraydı ki, nutku tutuldu, gözleri doldu, kalbi göğüs kafesinin içinde adeta ters döndü.
Karan, göğsünün üzerine yatırdığı ve tek kolu ile sıkıca sardığı oğlu ile mışıl mışıl uyuyordu. Serhan bebek babasının kalp atışlarının rahatlatıcı sesi sayesinde öylesine derin bir uykudaydı ki, Berzah bebeğinin yüzündeki huzurlu ifade ile mest oldu ve içini sıcacık eden bu güzel manzaradan dakikalarca gözlerini alamadı.
Telefonunun kamerasını açıp bu güzel anı ölümsüzleştirdi ve gönlünün efendisi iki güzel adamı uyandırmamaya özen göstererek üzerlerini örtüp, sessizce odadan dışarı çıktı.
Mutfağa indiğinde yüzünde hala aynı mest olmuş ifade vardı. Feride ve Sultan onun bu haline sessizce gülümsediler. Genç kadın anne olduğundan beri yüzünden gülümseme hiç eksik olmuyordu.
Sultan onu böyle gördüğü için o kadar mutluydu ki, güzel kızının ve oğlunun nihayet hak ettikleri huzuru yakalamış olmaları yüreğini huzurla dolduruyordu.
Serhan bebek hepsine çok iyi gelmişti. Konağın neşesi, Berzah ve Karan 'ın gönül şenliği olmuştu. Onun gelişi ile bu taş duvarlarla örülü büyük yapının kasvetli havası tamamen dağılmış, konağın üzeri adeta görünmez bir huzur çemberi ile örtülmüştü.
Sultan onunla ilgilenmeyi çok seviyordu. Yaşlı ve yorgun ruhu uzun zamandır böylesine dinlenmemişti.
Karan ve Berzah'ın ara sıra yaptığı tek gecelik kaçamaklar onun için bir nimet gibiydi. Böyle zamanlarda Serhan'ı yanlarında götürmüyor ve onu Sultan annelerine emanet ediyorlardı. Yaşlı kadın ona gözü gibi bakıyordu ve bunu yapmaktan büyük keyif alıyordu.
Yıllardır ruhsuz bir taş yapıdan ibaret olan konak, git gide sıcacık bir yuvaya dönüşüyordu.
Bu duvarlar çok uzun yıllar boyunca böylesine huzurlu bir aile ortamına şahit olmamıştı.
Sultan, yıllar sonra nihayet özlediği gibi sıcacık ve samimi bir ailesi olduğunu hissediyor ve yaşlı kalbi bundan ötürü büyük mutluluk duyuyordu.
Berzah'ın gelişi ve bu küçük tatlı bebeğin aralarına katılması ile gerçek bir aile olmuşlardı. Ceylan gözlü kızı, geldiği ilk günden itibaren sevgi dolu kalbi ile bu kasvetli konağı güzelleştirmiş ve bu cansız yapıya adeta nefes olmuştu.
Ferzan ağa bile son zamanlarda hiç olmadığı kadar güler yüzlü ve sevecen bir adama dönüşmüştü.
&
Zaman su gibi akıp geçmiş ve Serhan bebek hızla büyümeye başlamıştı. Berzah ve Karan neredeyse zamanlarının tamamını onunla geçiriyorlardı.
