^^ BERZAH ^^ (DÜŞ SERİSİ 1)

~Kalbin Mührü ~

Selamünaleyküm canlar. Beklediğinizi biliyorum o yüzden bir an önce tamamlayıp atmak istedim. İçime sinmeyen kısımlar oldu ama umarım beğenirsiniz. Keyifli okumalar.
En sevgiliye emanetsiniz...

&

Berzah sıkıca sarıldığı adamın boynunda duran kollarını çözüp, yüreğine baharı getiren gözlere dolu dolu gözlerle baktı. " Çok korktum  " dedi gözünden damlayan iki inci tanesinin eşliğinde. Mutluydu hem de çok, sağ salim girmişti ya Karan şu kapıdan  şükürler yağıyordu o dakikadan itibaren dilinden ve gönlünden, ama yine de engel olamıyordu bir türlü gözündeki bulutların yağmasına.

Karan hemen uzanıp sildi karısının yanağına damlayan o taneleri.

" Korkma artık, bak geldim" dedi yüzünde güneşi kıskandıran sıcacık bir gülümseme ile. Baş parmağı ile kadınının yanağını okşadı ve efsunlu bir sesle devam etti sözlerine  "kalbimin mührü! Yüreğimin  dinlendiği tek limanda, yüreğinde bir ömür dinlenmeye geldim. Bundan böyle bir nefes uzağında dahi nefes almak yok söz veriyorum " Berzah duyduğu sözlerin ardından mest olmuş bir ifadeyle baktı baharı kıskandıran yeşillere. Bu adamın sözleri içinde oluk oluk bir sıcaklığın akmasını sağlıyordu her seferinde.

" O liman ömrünün son gününe kadar yalnız senin yaslanacağın bir köşe olacak. Ne zaman yorulursan sımsıkı sarıp sarmalayacak seni. Derdini , sıkıntını söküp alacak senden söz veriyorum. Sen yeter ki hep burada, o yüreğin nefes aldığı yerde nefes almaya devam et" Duyduğu sözler Karan 'ın yüzündeki gülümsemeyi daha da genişletti. Karısının elini tutup  " hadi bakalım hemen hazırlan gidiyoruz" dedi  aniden ve onu odalarının olduğu kata kibarca çekiştirmeye başladı. Berzah kocasının bir anda değişen ruh haline bir anlam veremedi ve merakla sordu " Nereye gidiyoruz? " diye.

Karan gözlerinin içinde parlayan ışıklarla döndü yüzünü sevdiği kadına,  ardından aynı parıltıyla karnındaki o güzel şişliğe indi bakışları.
" Oğlumuzu görmeye gideceğiz " dedi neşe dolu bir sesle. Sesindeki heyecan ve mutluluk öyle belirgindi ki bu görüntü karşısında Berzah'ın yüreği şefkatle dolup taştı. Karan önde o arkada hızla tırmandılar odalarına giden basamakları. Odaya girdiklerinde Karan kapıyı hızla kapatıp Berzah'ı kapı ile kendi arasında sıkıştırdı ve hiçbir şey söylemesine fırsat vermeden dudaklarını karısının dolgun dudaklarına kapatıp sıcacık tutkulu bir öpücükle aklını başından aldı. Öpücüğü sona erdiğinde Berzah afallamış bir halde bu kısacık tutku dolu anın etkisinden kurtulmaya çalışırken, Karan dudaklarını kulağına yaklaştırıp " bu aşağıda söylediğin güzel sözler içindi. Şimdi hazırlan bir an önce gidip oğlumuzu görelim ceylan bakışlım" dedi ve onu öyle afallamış bir halde kapının önünde bırakıp banyoya ilerledi.

Karan duşunu alırken Berzah'da hızlı bir şekilde üzerini değiştirip gerekli tüm eşyalarını yanına aldı ve saat dörtteki randevuları için yola koyuldular. İkisinin yüreğinde de aynı heyecanın kıpırtıları kol geziyordu. Karan bebeğini  ilk defa göreceği, onun o minicik kalbinin sesini duyacağı için heyecandan yerinde duramıyordu. Berzah ise uzun zaman sonra tekrar bebeğini görecek olmanın heyecanı ile yüreği kıpır kıpır bir an önce hastaneye varmak için dakikaları sayıyordu. Yan gözle Karan'a baktı. Yüzündeki ifadeden heyecanını açıkça okuyabiliyordu. Direksiyonu tutan ellerinin titrediğini fark ettiğinde Berzah'ın da kalbi titredi.

Yaklaşık yirmi dakikanın sonunda Karan 'ın randevu aldığı doktorun kapısında sıranın onlara gelmesi için bekliyorlardı. Karan ayağı ile yerde tempo tutuyor, sık sık derin nefesler alıyordu. Öyle heyecanlıydı ki Berzah ona baktıkça sanki karşısında küçük bir oğlan çocuğu görüyordu. Nihayet muayene odasının kapısındaki ekranda Berzah'ın ismi yandığında Karan heyecanla ayaklanıp elini karısına uzattı ve kalkmasına yardım etti. El ele doktorun odasına girdiklerinde otuzlu yaşlardaki bayan doktor onları gülümseyerek karşıladı. Berzah'ın sürekli gittiği doktor erkek olduğu için Karan araştırıp aynı hastanede çalışan ve dalında en iyisi olan başka bir doktordan randevu almıştı. İlk geldiklerinde farklı bir doktorun kapısında beklediklerini fark eden genç kadın kocasına kendi doktorunun bir alt katta olduğunu söylemiş ancak bundan sonraki süreçte bu doktorla devam edeceklerini öğrenmişti. Tabi ki Karan 'ın bu doktoru sadece alanında iyi olduğu için tercih etmediğini anlamıştı. Kendi doktoru da alanında en iyilerden birisiydi ancak erkek olduğu için kıskanç kocası geldikleri doktorun daha iyi olduğunu iddia ederek konuyu kapatmıştı. Berzah onun bu davranışını anlayışla karşıladı. O nasıl huzurlu hissedecekse öyle olsun istiyordu. Onun için önemli olan tek şey doktoruyla iyi iletişim kurmaktı ve gördüğü kadarıyla onları geniş bir gülümsemeyle karşılayan bu  kadınla istediği frekansı yakalaması zor olmayacaktı. Selma Hanım yüzündeki gülümsemeyi hiç silmeden elini önündeki koltuklara uzatıp " hoş geldiniz, buyurun oturun lütfen " dedi. Birlikte ikili koltuklardan birine oturdular. Karan bir an bile karısının elini bırakmıyordu ve Selma Hanım bu güzel çifte baktıkça içindeki tebessüm etme isteğini bastıramıyordu. Buraya tayin olduğu günden beri birbirine böyle aşkla bağlı pek az çifte rastlamıştı ve bu tür çiftler görmek onu nedensizce mutlu ediyordu.
" Size nasıl yardımcı olabilirim? " diye sorduğunda Berzah tam cevap vermek için ağzını açmıştı ki, Karan ondan önce davranıp çocuksu bir heyecanla " biz bebeğimizi görmek için geldik" diye atıldı. Selma Hanım tekrar gülümsedi.