^^ BERZAH ^^ (DÜŞ SERİSİ 1)

~Gülüşüne Kurban Olduğum ~

Keyifli okumalar
En sevgiliye emanetsiniz. ..

&

Heyecandan eli ayağı birbirine dolaşıyor, kalbi büyük bir gürültüyle çarpıyordu. Hayatında ilk kez böyle bir topluluğun önüne çıkacaktı. Bu durum onu tahmin ettiğinden fazla heyecanlandırdı.

İsmi anons edildiğinde titreyen bacaklarını güçlükle hareket ettirip sahneye çıktı. Tüm heyecanına ve gerginliğine rağmen yüzünden o sıcacık tebessümü hiç eksik etmiyordu. Ağır adımlarla yaklaştığı hocası kürsünün önünde onu gururla bekliyordu.

Nihayet başarmış ve okulunu birincilikle bitirmişti. Bu diplomayı hak etmek ve kocasının ona olan inancını boşa çıkarmamak için gece gündüz deliler gibi çalışmıştı. Şimdi avuçlarının içinde tuttuğu kırmızı kurdele ile bağlı bu kağıt parçası onun için öyle büyük bir değere sahipti ki... O, hayallerinden yalnızca birinin gerçekleştiğine dair bir kanıttı. Gerçekleşen diğer tüm hayalleri ise zihninin ve kalbinin en güzel köşesinde kayıt altına alınmıştı ve Berzah zaman zaman onları sakladığı yerden çıkarıp tüm bunları nasip edene şükrediyor ve yaşadığı tüm bu güzellikleri önüne seren güzel adamına minneti her geçen gün artıyordu.

Üstünde onu bir peri kızı gibi gösteren beyaz uçuş uçuş elbisesi, sırtında cübbesi, başında kepi ve elinde diploması ile o kadar hayran olunası bir görüntüye sahipti ki , Karan onu izlerken o sahneye çıkıp, bu güzelliği tüm gözlerden sakınmak için onu göğsüne sımsıkı bastırmayı hayal ediyordu.

Sonunda okulunu bitirmişti. Ve bugün okulda ki son günüydü. Karan nihayet rahat bir nefes alabilecekti. Zira bu dört yıl onun için tarifi zor bir stresle geçmişti. Karısı duru güzelliği yüzünden o kadar dikkat çekiyordu ki,  Karan bu dört yıl süresince kaç kez kıskançlık krizine girdiğini hatırlamıyordu. Bu durumu ona pek yansıtmamıştı ancak Berzah'ın haberi olmadan onu peşinde dolaşan bir kaç zibididen sessiz sedasız kurtarmışlığı dahi vardı.

Şimdi karşısında duran bu muhteşem manzara göğsünü gururla kabartıyordu. Onun güzel kadını tam da ondan beklediği gibi büyük bir başarı ile tamamlamıştı eğitim hayatını. Karan ona git gide büyüyen bir hayranlık duyuyordu.

Azimli ve çalışkan bir kadındı. Öğrencilik hayatı boyunca disiplinli çalışma programının dışına hiç çıkmamıştı. Başarıya giden yolun çalışmaktan geçtiğini bilecek kadar bilinçli bir öğrenciydi. Karan okula, onu ziyarete geldiği her defasında hocaları ondan övgüyle söz etmiş ve genç adamı gururlandırmıştı.

Berzah, parmaklarının arasında duran diplomayı titrek hareketlerle havaya kaldırdı ve sevdiklerine sımsıcak koca bir gülümseme ile göz kırptı. Tüm sevdikleri karşısında ona gururla bakıyordu ve bu bakış genç kadının göğsünü kabartıyor ve elde ettiği başarının haklı gururunu yaşıyordu. Anne babası, amcası, yengesi, Babaannesi, abisi Baran , Didar ve yeğeni Zelal ve tabi ki mutluluğunun mimarlarından biri olan Savaş abisi ikinci sırada oturuyordu.

Ferzan dedesi, Sultan annesi, Emir ve can dostu Feride ve tabi ki oğlunun gözdesi Asya ise onların arkasındaki sıradaydı. En ön sırada ise kalbim dediği, gönlünü emanet ettiği adam ve hemen yanında babasının kopyası gözlere sahip küçük prensi, ömrünün en güzel hediyesi, en kıymetlisi, oğlu. Her ikisi de sahneye ışıldayan gözlerle bakıyordu.

Berzah o bakışları her gördüğünde içinden binlerce kelebeğin havalandığını hissediyordu. Bu onun için öyle sıradışı bir andı ki halâ bu anı yaşadığına inanamıyordu. Sevdiklerinin bakışlarında gördüğü gurur kalbini titretiyor ve daha fazlası için ruhunu kamçılıyordu.