MAHALLE ARASINDA (Tamamlandı) #wattys2021

'Hayat'

Abimi nihayet sakinleştirebilmiştik. Nedenini anlamadığım bir şekilde yeni komşumuza karşı tahammülsüzdü.

Eve geçtiğimiz de bizimkiler Haziran abimde ki bu agresifliği fark etmişlerdi. Fakat üstüne gitmeyip kendi haline bırakmışlardı. Ama bu demek değildi ki sorgu olmayacak. Ne yazık ki bu sorgudan abim kaçabilmişti ben değil!

Şimdi annemle birlikte mutfaktaydık. Gecenin bir yarısı olmasına rağmen annem benden türk kahvesi yapmamı istemişti. Bu Sultan Uslu'nun dilinde 'ben keyif kahvemi içerken sen dedikoduları vereceksin' demekti. Nitekim öyle de olmuştu. Kahvesini önüne koymamla tek kaşı havaya kalkmıştı ve ardından ilk sorusu gelmişti.

"Anlat bakalım Çiçek Hanım." Diye konuya girdi annem.

"Ne anlatayım annem?" Biraz safa yatmanın kimseye zararı olmazdı zannımca.

"Uğraştırma kız beni. Benim pamuk oğlum neye bu kadar sinirlendi?"

"Senin oğlun pamuk mu anne? Sanırım kulaklarım da bir sorun var ki cümleyi yanlış algıladım. Annem senin oğlun tam bir hıyar." Cümlem biter bitmez annem kolumu cimciklemişti.

"Ya anne etimi kopartsaydın."

"Anneye çemkirilmez. Ayrıca lafı dolandırma yoksa bende senin saçlarını dolandırırım." İşin içine tehditlerde girince mecbur konuşmak zorunda kalmıştım.

"Öf tamam anlatıyorum. Ama Haziran abime bildiğini çaktırma. Bizim karşı daireyi biri taşınmış. Ay annem laf aramızda bir içim su valla. Kız akılsız bir şey olsaydı kakalardık Haziran abimi ama nerede bizde o şans. Kız hem güzel hem de zeki. Avukatmış. Yanlışlıkla bizim arabaya arkadan vurmuş. Abimde aşağıda ona patladı. Kız bil güzel laflarıyla bizimkini ezince ona kudurdu bu kadar." Diye tek nefeste olanı biteni anlattım. Annem bir süre uzaklara dalınca elimi gözünün önüne doğru salladım.

"Kız avukat mı dedin sen?"

"Anne o kadar şey anlattım. Bu detaya mı takıldın Allah aşkına. Ayrıca evet avukat." Gözlerimi devirmekle yetindim.

"Sen şimdi bu kız Haziran'a bakmaz mı diyorsun?" Annemin kafası gerçekten de uçmuştu.

"Benim söylediklerimi boşverde asıl sen ne diyorsun? Senin o aklından neler geçiyor anne?" Dayanamayıp sordum.

"İkizlerden birini evlendirmeliyim artık. Eşek kadar adam oldular ayol hala dertleriyle ben uğraşıyorum."

"Aşk olsun annem ya. Hadi Haziran neyse de ben ne yaptım sana?" Mutfağa birden Temmuz abim girince annemde bende korkutmuştuk.

Annem başparmağıyla damağını çekip konuşmaya başladı. "Oğlum n'apıyorsun ölüyorduk korkudan. Ses verip gelsene."

"Konuyu değiştirdiğini fark etmedim sanma Sultanım. Hadi bu seferlik bir şey demiyorum. Ama seninle konuşmak istediğim bir konu var annem. Konuşalım mı biraz?" Temmuz abim her zaman yaşının olgunluğunu taşıyan biriydi. Bu yüzden her zaman ciddiydi. Fakat bu sefer durum daha da ciddi olmalıydı.

"Konuşalım annem tabi. Çiçek geçsin mi odasına?" Diye sordu annem.

Abim iki eliyle yüzünü sıvazlayıp konuştu. "Yok annem Çiçeğimde kalsın." Annem abimin cevabından sonra ayağa kalkıp mutfağın kapısını kapattı. Abimi biraz tedirgin gördüğü için o da tedirgin olmuştu büyük ihtimal. Buzdolabında yaz kış muhakkak bulunan soğuk su şişelerinde birini ve bardakları alıp masaya abimin tam karşısına oturdu.

"Abi kötü bir şey yok değil mi?"

"Yok abim korkma öyle kötü bir şey değil." Beni inandırmak için kasıntı bir şekilde tebessüm etmişti ama abimdi nihayetinde o benim. Kaşından gözünden anlardım onları. Aynı şimdi olduğu gibi.