MAHALLE ARASINDA (Tamamlandı) #wattys2021

'Uyku.'

Hastane odasında yaşadığımız o anlardan sonra Bulut utanıp dışarı çıkmıştı. O gidince kendi kendime sırıtmaya başlamıştım. Bir süre sonra içeri Hande girdi.

''Çiçeeem?'' Odaya girer girmez kahvesini bir yere bırakıp yanıma geldi. 

''Efendim böceeem?'' Hande verdiğim cevap karışlığında uzunca sarıldı.

''Aklımı kaybediyordum senin yüzünden. Bir daha böyle bir şey yapma e mi benim akıllı kızım.'' 

''Yapmam merak etme. Aldım dersimi.'' Diyerek kafamda ki sargıyı işaret ettim.

''Kız bana bak kordidorda Bulut'u gördüm ama bir tuhaftı. Bir şey mi oldu?'' Buna nasıl cevap verilir bilmediğim hem de utancımdan kafamı başka taraflara çevirmeye başladım.

''Hadi caanıııımmm!'' Hande bir anda ayağa kalkıp konuşmaya başladı.

''Sen kendini aştın be Çiçeeeem.'' Kendi kendine kahkaha atarkan şaşkınlıkla ona bakmaya devam ettim.

''Manyak mısın Hande?''

''Ay bu da soru mu? Tabii manyağım ayol.'' Hande'ye her ne kadar göz devirsem de kahkaha atmaktan kendimi alıkoyamamıştım.

''Nasıl hissediyorsun kendini Çiçek?''

''Bilmiyorum. Başım hala fena zonkluyor sadece.''

''Keşke vermeseydim sana o çantayı. Kolum kopsaydı da yinede tanışaydım.'' 

''Saçmalama Hande. Olacağı varmış. Bugün olmasa yarın olurdu. Böyle söyleyip beni üzme.'' O sırada kapı açılıp annemler içeri girmişti.

''Çiçek haklı kızım. Hiç kendini üzme. Akacak kan damarda durmazmış. Allah beterinden saklasın.'' Babam, Hande'ye bakarak konuştuktan sonra ona sarıldı.

''Nasılsın annem? Ağrın sızın var mı?'' Annem yanıma gelip oturunca ona döndüm.

''Yok annem, sadece başım ağrıyor o kadar.'' 

''Uzan kızım sen böyle oturma bak birazdan arkadaşların da gelecek.'' Annemin konuşmasından sonra yatağa uzandım.

''Onlara kim haber verdi?''

''Bilmiyorum babacığım, biz eve gittiğimizde Ali aradı doğru mu duyduklarım diye bende anlattım. Şimdi gelirler zaten.'' Babamın açıklamasından sonra başımı salladım. 

''Ali, Selçuk ve Bulut'u çağırda gelsinler. Dışarıda kaldı çocuklar.'' Babam kafa sallayıp dışarı çıktı. Bir süre sonra yanında Selçuk abi ve Bulut'la beraber geri döndü.

Hepimiz odada oturup sohbet ederken kapı gürültülü bir şekilde açıldı. Bizim kızlar ve diğerleri topluca yanıma gelmişlerdi. Hepsiyle teker teker ağlaşıp konuştuktan sonra onlarda kendilerini odanın bir köşesine attılar.

''Kızlar daha fazla ağlamaya devam ederseniz uyuyacağım.''

''Yok Çiçeeeem ne ağlaması, asla ağlamıyoruz.'' Bizimkiler blöf yaptığımı bilse de bana istediğimi verip, ağlamayı kesmişlerdi.

''Amca, Haziran ve Temmuz nerede?'' Selçuk abinin konuşmasıyla birlikte babam ona döndü.

''Karakoldalar oğlum. Selin çağırdı bizimkilerde gitti.'' Selçuk abi cevabı alınca bana doğru döndü bu sefer.

''Kız Çilli küçükken bize ne çektirirdin be.'' 

''Hadi be ordan asıl siz bana çok çektirdiniz.'' Bu dediğime odada bulunan herkes kahkaha attı.