MAHALLE ARASINDA (Tamamlandı) #wattys2021

'İsteme Merasimi.'

Günler birbirini kovalarken evde büyük bir curcuna vardı. Dedemler kız isteme merasimi için birkaç gün önce buraya gelmişti. Bu süreçte babam da Selin ablanın babasıyla tanışmıştı. Bu işi daha fazla uzatmak istemedikleri için bu akşam isteme olacaktı. Abimler dışarıda çiçek, çikolata işlerini hallederken annemde evde akşam giyilecek kıyafetleri ayarlıyordu.

''Çiçek?'' Annemin seslenmesiyle yanına gittim.

''Efendim anne?''

''Abinleri ara bakalım ne yapmışlar.''

''Tamam arıyorum şimdi.'' Temmuz abimi arayıp konuştuğumda çikolata, çiçek işlerini hallettiklerini öğrendim.

''Çiçek, çikolata işi tamammış. Sipariş ettikleri yüzükleri alıp geleceklermiş.''

''Tamam. Sende kuaföre gideceksen git. Son dakikaya bırakma işini.''

''Gideceğim zaten de Lülü'nün banyodan çıkmasını bekliyorum.''

''Teyzen banyodan çıkana kadar git anneannene yardım et o zaman.''

''Anneannem n'apıyor ki?''

''Baklava açıyor mutfakta. Tutturdu benim elimden baklava yesinler diye bende bir şey diyemedim.''

''İyi tamam gidiyorum ben.'' Mutfağa anneannemin yanına geçtiğimde yere serdiği sofranın üzerinde baklava hamurlarını açtığını gördüm. Yanına oturup yardım etmeye çalışsam da pek becerebildiğim söylenemezdi.

''Çiçek, ben hazırım teyzeciğim. Hadi çıkalım.''

''Geliyorum!'' Anneannemin yanağını öpüp ayağa kalktım. Teyzemle birlikte evde çıktığımızda her zaman gittiğimiz kuaföre gittik. Saçlarımıza düz bir fön çektirirken bir yandan da kuaförde dönen dedikoduları dinliyorduk. İşimiz çok sürmeden bittiğinde Temmuz abim bizi almaya geldi.

''Bitti mi işiniz teyze?''

''Bitti canım. Siz n'aptınız? Hallettiniz mi bütün işleri?''

''Hallettik hallettik. Haziran hemen eve koştu hazırlanmak için bende sizi alayım dedim.'' Arabaya binip eve geldiğimizde evdeki hazırlıkların son hız devam ettiğini gördüm. Abim salonda oturmuş elindeki yüzüğe bakarken annem hala ütü işleriyle uğraşıyordu.

''Abla sen git duşunu al. Ben ütü işini hallederim.''

''Tamam canım. Zaten sadece gömlekler kaldı.'' Teyzem başını sallayınca annem salondan ayrıldı. Teyzem ütü işlerini hallederken dedem ve babamda akşam için konuşuyorlardı. Evde ki telaş devam ederken saatlerde geçiyordu. Hava iyice kararmaya başlayınca abimin de heyecanı artmıştı. Baktığın zaman yerinde bile duramıyordu.

''Oğlum otur artık yerine. Seni izlemekten başım döndü.''

''Oturamıyorum dede. Bir aksilik çıkacak diye ödüm kopuyor.''

''Her şeyimiz hazır evladım. Ne aksiliği çıkacak.'' Dedem ve babam abimi sakinleştirmeye çalışırken annem yanımıza geldi.

''Ne zaman geçeriz Ali?''

''Hazırsanız eğer ufaktan kalkalım Sultanım.'' Annem dönüp hepimize baktığında hazır olduğumuzu gördü.

''Herkes hazır. Oğlum, sen bi' Selin'i ara. Laf arasında birazdan geliyoruz, de. Haberleri olsun.'' Abim kafasını sallayıp odasına geçti. Bir süre sonra geri geldiğinde Selin ablaların bizi beklediğini söyledi. Hep birlikte evden çıktığımızda babam Selin ablaların kapısını çaldı. Kapıyı Selin abla ve annesi açmıştı. Selamlaşarak içeri girdiğimizde hepimiz koltuklara oturduk. Selin ablanın babası Ali Rıza amca nasıl olduğumuzu sormaya başladığında uzunca bir süre herkes birbirinde hal hatır almıştı.