MAHALLE ARASINDA (Tamamlandı) #wattys2021

'Sezen Aksu.'

''Çiçeğim, hadi kızım kalk.''

''Hayatım istersen bırak kalsın burada. Çocuklar olmasın uykularından, ne dersin.'' Daldığım uykudan yavaş yavaş uyanırken tepemde annem ve Meryem Teyzenin konuşmalarını duyuyordum.

''Valla Meryemciğim bilemiyorum ki babasına bir sormam lazım. Bulut'la meselelerini biliyorsun. Ne der bilemedim inan ki.'' Annemin konuşmasından sonra kapının açılıp kapandığını duydum. Sesler kesilince kalan uykuma devam ettim. 

...

''Abla.'' Dünya'nın bana seslenmesinden sonra uykumdan uyandım. Ellerimle gözümü ovuşturup yatakta oturur vaziyete geldim.

''Efendim güzelim?''

''Abla, su.'' 

''Çiçeğim abla bana da su verir misin?'' Atlas'ın sesini duymamla aniden ona doğru döndüm. Etrafıma baktığım zaman kendi evimizde olmadığımız fark ettim. Çocuklar su diye tutturunca mecburen yataktan sessizce kalkıp odadan çıktım.

Evin bütün ışıkları kapalı olduğuna göre herkes uyumuştu. Ses çıkarmamaya özen göstererek koridor boyunca yürüyüp mutfağı aradım. En sonunda mutfağa girip bardaklara su doldurdum. Odaya geri döndüğümde Dünya ve Atlas'a suyunu içirip yeniden yatırdım. İyice kaçan uykumdan sonra salona geçip çantamı aradım.

Birileri uyanır diye açamadığım ışık yüzünden çantamı bulmak zor olmuştu ama bir şekilde bulmuştum. Çantayı açar açmaz telefonumu elime alıp bildirimleri kontrol ettim. Annem durumu açıklayan kısa bir mesaj atmıştı. Ardından bu kadar uykucu olarak kime çektiğim konusunda kendi kendine tartışmıştı. Annemin attığı mesajlardan sonra bizimkileri aramak istesem de bu saatte uyuduklarını bildiğimden vazgeçtim. Bu saatte olsa olsa Temmuz abim uyanık olurdu. Salonda telefonla konuşursam birilerini uyandırma ihtimalim çok yüksekti. Bu yüzden balkona geçtim.

Bir iki sefer çalan telefon nihayetinde açıldı.

''Abi?''

''Çiçeğim, bir şey mi oldu? Gelip alayım mı seni?''

''Yok abi yok bir şey olmadı. Hem şimdi gelip alsan Murat Amcalara ayıp olur."

''Emin misin güzelim, bak gel dersen hemen şimdi gelirim.'' Abimle konuşmanın uzun olacağını bildiğimden balkonun köşesinde ki sallanan koltuğa oturdum.

''Gerek yok abim valla.''

''E sen beni niye aradın güzelim?''

''Annem ya da babam bir şey dedi mi burada kalmama? Hoş beni burada beni bırakan sizsiniz ama.'' Diyerek abimin göremeyeceğini bilsem de göz devirdim.

''Hayatım, Dünya ve sen öyle bir uyumuşsunuz ki kaldıramadık mecburen kaldınız. Babam biraz bozuldu ama sesini çıkartmadı.'' Abimin açıklamalarından sonra rahat bir nefes aldım.

''Oh iyi bari, uyudu mu bizimkiler?''

''Çiçeğim saat 3, uyudular tabi.''

''İyi tamam abi hadi sende yat uyu, tutmayayım ben seni.''

''Tamam kızım, sabah seni ve Dünya'yı ben alacağım haberin olsun.'' Abimle konuşmayı bitirdikten sonra telefonu kapatıp öylece gökyüzüne bakmaya başladım.

''Yanına gelebilir miyim?'' Bir anda gelen sesle birlikte korkudan irkildim. Balkonun köşesine baktığım zaman yerde oturan Bulut'u gördüm.

''Ne zamandan beri buradasın sen?''

''Bizimkiler uyuduğundan beri.'' Bulut'un cevabından sonra oturduğu yere baktığımda yere bir şey sermediğini gördüm.

''Hasta olacaksın orada gel tabi.'' Diyerek koltukta kenara kayıp ona yer açtım. Bulut beni ikiletmeden yanıma gelip oturdu.