ဒဏ္ဍာရီ အခန်း (၃၁)
ညဘက် ယောင်ဆန်းအိမ်တွင် ယောင်ဆန်း၊ ဟွန်ဂျွန်း နှင့် ဂျောင်မင်းတို့ လူစုကြသည်။
“ ကဲ- ဘယ်လို လုပ်ကြမလဲ ”
သူတို့ သုံးယောက် ခေါင်းချင်းဆိုင်လိုက်ကြသည်။
“ ဒီတစ်နေ့လုံး အခြေအနေက ဘယ်လိုရှိလဲ ”
“ အေးအေး ဆေးဆေးပါပဲ။ စားပြီးတော့ ဆိုဖာပေါ်မှာ အိပ်သွားရော ”
ဟွန်ဂျွန်းက တစ်ချက်လှမ်းကြည့်ရင်း
“ မင်းတို့ သူ့ကို ဘယ်လို ခေါ်ပြီး ဘယ်လို စကားပြောနေကြလဲ ”
“ ဒီလိုပဲ ခြေဟန် လက်ဟန်ပေါ့။ ဂျောင်မင်းကတော့ မီဆိုး လို့ နာမည်ပေးထားတယ် ”
“ မနက်ဖြန် ငါတို့ ရဲစခန်း သွားကြမလား ”
ဂျောင်မင်းက မေးသည်။ ယောင်ဆန်းကတော့ တွေးနေရင်းမှ
“ ပို့တော့ ဟိုက သူ့ကိုမေးရင် သူက ဘာပြန်ဖြေမှာလဲ ”
“ အဲ ”
ဂျောင်မင်း ကြောင်သွားသည်။ ဟုတ်သားပဲ။
“ ငါတို့ကို မေးရင်ရော ငါတို့က ဘာပြန်ဖြေရမှာလဲ ။ငါတို့ကိုယ်တိုင် သွားပို့လို့ရော ဖြစ်ပါ့မလား။
တစ်ယောက်ယောက်ကို ပို့ခိုင်းရင်လည်း မဖြစ်သေးပြန်ဘူးလားလို့လေ ”
“ မန်နေဂျာကို အကူအညီ တောင်းရင်ရော…”
“ မဖြစ်ဘူး မဖြစ်ဘူး။ ဂျီဟိုတို့ကိုတောင် ပြောထားသေးတာ။ ဒီတစ်ခါလည်း ဒုက္ခများကုန်ဦးမယ် ”
ဟွန်ဂျွန်းက ၀င်ကန့်ကွက်သည်။
“ ဘယ်နိုင်ငံကဆိုတာ သိရင်လည်းတော်သေးတယ်။ သံရုံးကို အကူအညီတောင်းရအောင်လို့ ”
“ ဟိုလိုမဖြစ် ဒီလိုမဖြစ်နဲ့ ငါက သူ့ကို အိမ်မှာ ခေါ်ထားရတော့မှာလား ”
ယောင်ဆန်းက စိတ်ညစ်ညူးစွာပြောသည်။
“ မင်းက တစ်ယောက်တည်းနေတော့ ခေါ်ထားတာ အဆင်ပြေပါတယ်။ ငါတို့က အိမ်ကသိရင်
ခွင့်ပြုမှာမဟုတ်ဘူး ”
“ ဟ- ဒီနေ့က ငါနားတဲ့နေ့မို့လေ… မနက်ဖြန် ငါအပြင်သွားရမှာ။ သူ့ကို ဘာပြောပြီး ဘယ်လိုထားခဲ့ရမှာလဲ။
တော်ကြာ ငါမရှိတုန်း ဟိုထွက် ဒီထွက် နဲ့ဆို ပတ်ဝန်းကျင်ကမြင်ရင် ငါတော့ သွားပြီ။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို အိမ်ခေါ်ထားပါတယ်ဆိုပြီး”
CZYTASZ
ဒဏ္ဍာရီ
Fanfictionဤfiction ကို မီဆိုနှင့်အတူ TS များ အားလုံး ပိုင်ပါတယ်။ ပြင်ပ အဖြစ်အပျက်တချို့ နှင့်အမှန်တရား တချို့ ပါပါတယ်။ Not BL . Just fanfiction
