Karanlığın Işığı -Bitti-

6.Bölüm🖤

İyi okumalar 💦🖤

YAZARIN ANLATIMIYLA

ertesi gün Ali güne mutlulukla uyanmıştı. Bugün oğlu gibi gördüğü çocuğu görecekti. Ali üstüne takım elbisesini giyip evinden çıktı. Korumalarla çocuk yurduna gelmişti. İçeri girdiginde oranın müdürü hemen Ali'nin yanına geldi.

Ela: Hoşgeldiniz Ali bey.

Ali kafasını salladı. Hemen çocuğu görmek istiyordu.

Ali: Hoş bulduk. Benim adamım nerde?

Kadın gülümseyip Ali'yi yönlendirdi. Biraz yürüdükten sonra sağda ki odayı gösterir. Ali oraya girer. Çocuk oyun oynuyordu. Ali çocuğun oyun oynamasına gülümseyip ona seslendi.

Ali: Ayaz!

Çocuk ismini doğunca hemen kafasını çevirdi. Ali'yi görünce koşarak yanına geldi. Ve sıkı sıkı sarıldı.

Ayaz: Ya baba nerdesin ya! Kaç gündür gelmiyorsun!

Ali çocuğun alnını öptü.

Ali: özür dilerim Ayaz'ım. Bir kaç isim vardı bilirsin.

Ayaz geçen sene annesinin kaza sonucunda kaybeden bir çocuktu. Ali vurulduktan sonra hastaneden çıkarken Ayaz'ı görmüştü. Hemen onu almış bakmıştı. Ama devlet Ali'den çocuğu almıştı. Ayaz'da babası olmadığı için Ali'ye baba derdi.

Ayaz: Baba ben burda çok sıkıldım.

Ali kulağına eğildi.

Ali: Biraz dışarı çıkarsak.

Ayaz Ali'nin boynuna atladı. Ali onu omzuna aldı. Ali müdürden zar zor izin alıp bir kaç evrağı imzalayıp omzunda Ayaz ile dışarı çıktı.

Ali: nereye gidelim aslanım!

Ayaz: Babam ne derse oraya.

Ali gülümsedi. Ayaz'laarkaya binip kemerini taktı. Silahını korumaya verdi. Çünkü bu çocuğun böyle şeyleri sevmediğini bilirdi.

Ayaz: Baba bıraktın mı?

Ali derin nefes alıp konuştu. Ayaz ils bunları konuşabiliyordu. Kaldığı kısa sürede Ayaz ne kadar küçük olsa bile herşeyi öğrenmişti. O istediğini Ali'ye soruyordu. Ali'de ona anlatıyordu.

Ali: Hayır aslanım biliyorsun beni İstanbul senin derdin ya bana sürekli İstanbul benim aslanım onu korumakta benim görevim.

Ayaz Ali'nin omzuna yasladı kafasını çünkü Ali olunca huzur buluyordu.

Ece'nin zoruyla Yaprak dışarı çıkmıştı. İkisi bir Alışveriş merkezine girecekler Yaprak birşey fark etti. Ali'nin arabasını fark etmişti.

Yaprak: Ece dur bi. Ali'nin arabasını değil mi bu?

Diye mırıldanıp Ece'nin sürüklemesiyle içeri girdi. Bir kaç mağazaya girip birşey almadan çıkıyorlardı. Biraz daha ilerlemişlerdiler ki Yaprak olduğu yerde dondu. Çünkü gördüğü görüntü onu şoka sokmuştu.

Ali'nin omzunda bir çocuk vardı ve ikiside gülerek etrafı geziyorlardı. Ece Ali'yi fark edince Yaprak'ı oraya sürüklemeye başladı.

Ece: Aaa şu adam senin ki değil mi? Ali Tekelioğlu!

Yaprak birşey algılamıyordu. Ali Yaprak'ı fark edince gülümsedi.

Ece: Ali bey sizi burda görmek hiç bilememiştim!