Karanlığın Işığı -Bitti-

65. Bölüm/FİNAL

FİNAL BÖLÜMÜYLE KARŞINIZDAYIM 

1 yıl oldu bu hikayeye başlayalı ve geçti de şimdi karşınızda bu kitaba veda etmek koyuyor..

Neyse sizi upuzun final bölümü ile baş başa bırakayım

Bölüm Sözü: Karanlığın Işığı

Son kez iyi okumalar  <33

*

Ali atın üstünden inip atın üstünde oturan 1 buçuk yaşında ki kızını aldı. Kucağına alıp yanağına sulu bir öpücük bıraktıktan sonra yere indirdi. Yaprak sevdiği adamla kızının oynamasını mutlulukla izliyordu. Zeynep paydak adımlarla önden yavaşca koşan babasını yakalamak için koşuyordu. 

Ali arkasına dönüp kızına baktı, kız yorulmuş bir ifade ile Ali'ye bakınca Ali bir şey demeyip yeşil çimlere uzanıp gözlerini kapattı. Bir kaç saniye sonra bedenin üstünde bi ağırlık hissettiğinde bunun kızı olduğunu biliyordu ve sol tarafına bir ağırlık hissettiğinde bu sefer kokusundan sevdiği kız olduğunu anlamıştı. 

Ali yeşil çimlere uzanmış ve bedenin üstünde 3 tane canı vardı...

***

4 YIL SONRA 

Yaprak ön bahçede resim yapan kızının yaanına gidip saçına öpücük kondurdu. Resim defterinin yanındaki resme baktığında Ali'nin bir fotosu olduğunu gördü gülümsemişti sadece bu kızın baba aşkına.

Zeynep 5 buçuk yaşındaydı ama fazla iyi resim çiziyordu ve Ali bununla her yerde övünüyordu. Benim kızım yaşından daha güzel resim yapıyor diyerek. "Resmin bitmek üzere. Bu geceye yetiştirebilir misin?" Zeynep kafasını salladı. 

 Yaprak kahvesini yudumlarken Zeynep ona döndü. "Babamlar ne zaman gelecek?" Yaprak bu soruyla kafasını saatine eğmişti. Aliler gelmek üzere olduğu bir saatti. Kafasını kaldırıp kızına cevap verecekken ileriden eşi ve oğlu geliyordu. Zeynep babasını görmesiyle oraya koymuştu. 

Ali ona koşan kızını görünce oğlunun elini bırakıp yere çöktü. Kızını kucağına aldığı gibi ayağa kalkıp havaya atmıştı ve bu hareketin üzerine Yaprak'ın kinayeli bir şekilde bağırması olmuştu. Ali kucağında ki kızın yanağına öpücük kondurdu. 

Yaprak onlara baktıktan sonra gidip takım elbiseli duran oğluna sarılmıştı, Ali ile işe gitmişti. Yaprak oğlunun ne yaptığını merak ediyordu. "Ne yaptınız bugün Oğuz bey?" cocuk bu soruyla kafasında ki şapkayı cıkarıp annesine verdi. 

"Babam beni çalıştırdı, hemde sürekli bi onun odasına birde Barış amcamın odasına gittim!" Sesinde yorgunluk tınısı vardı. Yaprak oğlunun saçlarını karıştırdı, Ali acımamış gibi çalıştırmıştı. Sekreteri Selda ile sürekli ordan oraya gitmişti. 

Ali eğilip diğer tarafına oğlunu aldı. "Az şikayet et be Asaf!" dedi. Oğuz'un ikinci ismini kullanarak. 

Karşınızda Oğuz Asaf Tekelioğlu yeşil gözlerini annnesinden almıştı. Lülük saçları ve gamzeleri ise babasın aitti. Ama babası gibi olgun bir çocuktu. Bu yaşında böyle davranması sadece babasına özenmesiydi. 

Ali sevdiği kadına öndü. "Güzelim yorgun değilsen sofrayı hazırlar mısın? Bende iki canavarlarımla uğraşayım," dedi hemen ardından kızının kolunu ısırdı. Yaprak kafasını salladığında Ali içeri doğru yürüdü. Ne kadar işten yorgun gelsede çocukları ile vakit geçirmezse kendini huzursuz hissediyordu. 

Oturma odasına geldiklerinde Ali koltuğa oturdu, bir dizine kızını bir dizine oğlunu oturttu. "Ne oynayalım bugün?" dedi kızına ve oğluna baktığında Oğuz kollarını göğsünde birleştirip Zeynep'e baktı.