Dinlenmek için zaman yok
Başım için yastık yok
Bundan kaçmak için hiçbir yer yok
Unutmanın yolu yok
Gölgelerin etrafındaki ürperti
Arkadaşlar gibi, beni örtüyorlar
Sadece beni yere seriyor ve sonunda
Biraz uyumaya çalışıyor
Fırtınadan devam ediyoruz
Bu savaştaki yorgun askerler
Nelerimiz için savaştığını hatırla
Benimle savaş alanında buluş
En karanlık gecede bile
Senin kılıcın ve kalkanın olacağım,
Kamuflajın olucağım
Ve sen benim olucaksın
Yankılar ve vuruşlar çınlıyor
İlk düşen biz olabiliriz
Her şey aynı kalabilir
Veya biz hepsini değiştirebiliriz
Benimle savaş alanında buluş
Yüz yüze duruyoruz
Kendi insan ırkımızla
Günahlarımızı tekrar işledik
Ve oğullarımız ve kızlarımız ödüyor
Kirlenmiş geçmişimiz, tekrar oynuyor
Ama biz değiştirebiliriz
Eğer güçlü kalkarsak ve liderlik edersek
Ben daha gençken, ben seçilmişim
Korkusuz bir nesil
Gelecek varisler için, cesur ol
Benimle savaş alanında buluş
En karanlık gecede bile
Senin kılıcın ve kalkanın olacağım,
Kamuflajın olucağım
Ve sen benim olucaksın
Yankılar ve vuruşlar çınlıyor
İlk düşen biz olabiliriz
Her şey aynı kalabilir
Veya biz hepsini değiştirebiliriz
Benimle savaş alanında buluş
Fırtınadan devam ediyoruz
Bu savaştaki yorgun askerler
Nelerimiz için savaştığını hatırla
Benimle savaş alanında buluş
En karanlık gecede bile
Senin kılıcın ve kalkanın olacağım,
Kamuflajın olucağım
Ve sen benim olucaksın
Yankılar ve vuruşlar çınlıyor
İlk düşen biz olabiliriz
Her şey aynı kalabilir
Veya biz hepsini değiştirebiliriz
Benimle savaş alanında buluş
Benimle savaş alanında buluş
~~~<>~~~
Her şey yanıyordu. Herkes canının derdindeydi. Ama ben canımı umursamıyordum. Çünkü canımdan çok daha fazla sevdiğim biri vardı. O beni ben yapan tek kişiydi. Her şeyimdi...
Bacağımdaki acıyı umursamadan ona doğru koşuyordum. Her adımımda acım ikiye katlanıyordu ama ona ne kadar yaklaşırsam yaklaşayım hızımı azaltamıyordum. Ona sarıldığımda artık acı hissetmiyordum. Ciğerlerime duman kokusundan başka bir koku doluyordu şimdi. Onun kokusu. İçime ne kadar çekersem çekeyim doyamıyordum. Başımı omzuna gömdüm. Öyle sıkıyordum ki onu... Bırakmaya da niyetim yoktu.
Yıllarca böyle kalabilirdim. Gözyaşları boynuma damlıyordu. Sanki konuşacak cesareti yoktu. O kadar zaman geçmişti ki. Birbirimize ne söyleyeceğimizi bile bilmiyorduk. Özlemim. O kadar derindi ki. Kelimlerle tarifi imkansızı. Ona olan hasretimi tanımlayacak bir ifade bulamıyordum.
Ethan sırtımda kilitlediği kollarını açarak benden ayrıldı. Alnıma bir öpücük kondurup,
"Nefes aldığımı senin kokunu içime çekince hissedebiliyorum. Yaşamıyorum belki. İnsan değilim ama sen bana böyle hissettiriyorsun."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİLİNMEYEN İZ
Vampireİkimizde yerdeydik. Gözleri gözlerime değdiğinde kalbimde tarifi zor bir acı hissettim. Dudakları hüzünle burkuldu. Tüm bedenim zangır zangır titriyordu. Lucas'ın gözünden damlayan göz yaşı yanağından burnuna süzülerek diğer yanağından yere damladı...
