The Kidnap

Κεφάλαιο 14

Εδώ και κάμποσες ώρες πετάμε. Ο ύπνος χωρίς να το καταλάβω με είχε πάρει. Προσπάθησα να ανοίξω τα μάτια και τεντωθηκα ελάχιστα. Σε κάτι σκληρό κοιμόμουν και όταν αντίκρισα τον ώμο του Ιάσονα τραβήχτηκα αμέσως ντροπιασμενη. Από ότι είδα, δεν κατάλαβε τίποτα. Κοιμόταν και αυτός, βαθιά από ότι κατάλαβα άμα εξερεσεις της βαθιές αναπνοές που περνει. Το πρόσωπο του φαινόταν πολύ γαλήνιο και σου ερχόταν να το χαιδεψεις. Ναι το παραδέχομαι είναι πολύ όμορφος σαν αγόρι. Ποιος δεν θα ήθελε να ακουμπησει το υπέροχο λαμπερό δέρμα του;  Επίσης,  τον καταλαβαίνω για ποιο λόγο με απήγαγε. Και για να πω την αλήθεια τον έχω συγχωρέσει. Αν και δεν του το έχω πει. Τώρα θα πεις, πως τον συγχωρεσες εξαιτίας του ο άλλος πήγε να σε βιασει να πούμε και συ τόσο απλά τον συγχώρεσες;  Αλλά ναι τον συγχώρεσα. Γιατί ξέρω πως μόνο ο αδερφός του έχει απομείνει. Από όσο ξέρω και από όσο μου έχει πει. Και δεν θα ήθελε ποτέ να χάσει κάποιο άτομο που αγαπάει. Και αυτό καταλαβαίνω. Έχω χάσει την μητέρα μου. Και ξέρω πως είναι. Θα κανα τα πάντα για να είναι αυτή την στιγμή εδώ. Αλλά δεν μπορώ. Δεν θα άντεχα να χάσω άλλο άτομο που αγαπώ. Τον μπαμπά μου, η την Γωγω. Γιατί αυτούς έχω. Η Γωγω είναι σαν την γιαγιά μου. Έτσι την νιώθω. Από την στιγμή που όλοι μου γύρισαν την πλάτη, όπως και στον πατέρα μου. Κατηγορώντας τον θάνατό της μαμάς μου. Αλλά θα πεις έχει το σόι του πατέρα σου. Αλλά όχι δεν τους έχω. Έχουν τσακωθεί πολύ άσχημα και δεν μιλιούνται χρόνια τώρα μην σου πω 10 χρόνια. Τι σόι άνθρωποι είναι τέλος πάντων. Όλοι για το συμφέρον τους που να πάρει. Δεν υπάρχει κανένας ποια λογικός άνθρωπος στην οικογένεια μου; 
Αυτό είναι ένα κοινό,  που υπάρχει σε μένα και στον Ιάσονα. Επίσης νιώθω πως ταιριάζουμε πάρα πολύ. Σαν φίλοι εννοώ όχι κάτι άλλο. Βασικά δεν φαίνεται άνθρωπος για σχέση. Όχι ότι πιστεύω πως θα ήταν κακός η γκομενιαρης έτσι. Απλά νομίζω πως σκέφτεται μόνο αυτόν και τον αδερφό του να είναι καλά και τίποτα άλλο.
Και σίγα μην έκανε κάτι μαζί μου. Εγώ θέλω έναν άντρα που να με αγαπάει στα αλήθεια και να μείνει για πάντα μαζί μου.

Μετά από τόση ώρα που τον κοίταζα σαν κουκουβάγια να πούμε. Παρατήρησα πως με κοιτούσε. Ωωχχχ Μαργαρίτα έλεος είσαι. Γύρισα αμέσως το πρόσωπο μου στο παράθυρο που βρισκόταν δίπλα μου. Προσπαθώντας να κρύψω την ντροπή και την αμηχανία που βρισκόταν στο πρόσωπο μου. Γαμωτο σίγουρα το κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά. Έγινα και ρεζίλι γαμω το κεφάλι σου. Καλά τα κατάφερες Μαργαρίτα μπράβο σου.

Άκουσα να γελάει λίγο.
<< Τι είναι γατούλα μέλι είχα στο πρόσωπο μου; >> είπε παιχνιδιαρικα. Εγώ όταν τον κοίταξα, προσπαθούσα να δικαιολογηθω.

<< Να απλά...εμ.... Σκε... Σκεφτόμουν... Και μάλλον... Αφε.. Ρεθηκα ξέρεις. >> προσπάθησα να μην φανερωθούν τα κόκκινα μάγουλα μου. Μα φυσικά και θα φαινοντουσαν. Όταν ντρέπομαι γίνομαι κυριολεκτικά ντομάτα.

<< Άαα ναι;  Μμμ και τι σκεφτόσουν >> μου έκλεισε το μάτι. Πονηρά.

<< Ανωμαλε >> παραπονέθηκα και του χτύπησα στην του χεριού του. Αυτός ξεκίνησε να γελάει ποιο πολύ. Ο αδερφός του γύρισε πίσω και φαίνοταν να μην κατάλαβε τίποτα. Πάλι καλά μην γίνω κι άλλο ρεζίλι. Έγινα που έγινα στον μουλάρι δίπλα μου. Μην γίνω και σε αυτόν.

<< Τι γελάει αυτός; >> ρώτησε περίεργος. Κάτσε μέσα στο χαβά σου όπως ήσουν πριν και μην κάνεις ερώτησεις.

Γύρισα αμέσως να του απαντήσω αλλά δεν πρόλαβα και απάντησε ο Ιάσονας.
<< Γύρνα μπροστά μικρέ,  αυτά δεν είναι για σένα >> γουρλωσα τα μάτια μου και γέλασε πιο πολύ. Επίτηδες το κάνει; Ο αδερφός του δεν είπε τίποτα και έκατσε πάλι κανονικά στο κάθισμα του. Εγώ έχωσα το κεφάλι μου ανάμεσα στις μπροστινες θέσεις για να μιλήσω στον αδερφό του.

<< Μην τον πιστεύεις. Βλακιες λέει. Άλλη δουλειά δεν είχα. >> του ψιθύρισα για να μην ακούσει το μουλάρι. Αυτός χαμογέλασε και απλά κούνησε το κεφάλι του χωρίς να δίνει πολύ σημασία.

Έκατσα πίσω στο κάθισμα προσπαθώντας να αγνοήσω τον βλακώδες άτομο δίπλα μου.

<< φτάνει να με πειράζεις >> παραπονέθηκα γιατί η με πείραζε στο μάγουλο μάλλον για να μου σπάσει τα νεύρα η στην μύτη. Σαν να είμαι ένα μικρό μωρό.

<< Έλα γατούλα μην θυμώνεις. >> ψυθιρισε μέσα στο αυτί μου και ανατρίχιασα όταν άκουσα την φωνή του τόσο κοντά.
Η ώρα πέρναγε και πλέον είχαμε φτάσει στην Αμερική.
Αμερική σου ηρθαμε!

Ήμουν τόσο χαρούμενη που φτάσαμε επιτέλους!  Αν και που είμαστε πλούσιοι, δεν ταξίδευα πουθενά. Προτιμούσα να περνάω χρόνο με παρέες.
Και άμα είστε περιέργει να μάθετε. Δεν έχω κολλητή η κάτι τέτοιο. Περίεργο ε; Τι νομίζατε κανένας δεν με χώνευε επειδή λέγανε ότι είμαι κακομαθημένη, και πως μου κάνουν όλα τα χατίρια και είμαι ψωναρα και έτσι. Αλλά δεν ισχυε. Τα παιδιά που καθοντουσαν μόνο και μόνο μαζί μου δεν ήταν ότι με θέλανε τόσο πολύ για μια φίλη τους. Αλλά επειδή ήμουν πλούσια. Αν και το ήξερα,  δεν μου άρεσε που ήμουν μόνη μου. Και έτσι δεν μίλαγα. Αλλά πρόσεχα φυσικά με τι άτομα έκανα. Αλλά και πάλι δεν είχα μια κολλητή που να μοιραζω τα μυστικά μου. Πάντα με την μητέρα μου συζητούσα. Και τώρα, μου λείπει.

***

ΑΡΓΗΣΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΩ ΔΥΣΤΥΧΏΣ.
ΑΛΛΆ ΕΛΠΊΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΈΣΕ!
ΨΗΦΊΣΤΕ,  ΚΑΙ COMMENT!
Φιλακιαα!!! <3