The Kidnap

Κεφάλαιο 28

Έχει περάσει σχεδόν μια εβδομάδα από το "κυνηγητό" με τους κακοποιους που θέλουν να μας βλάψουν. Μα καλά δεν μπορεί να μας αφήσουν επιτέλους μόνους μας χωρίς να υπάρξει κάτι που να πληγωθει κάποιος;  Η απλά για να νιώσουμε σαν κανονικοί άνθρωποι;  Πάρα σαν να ήμαστε σαν κλέφτες που δραπετευσαν από την φυλακή.

Έβαλα τα ακουστικά στα αυτιά μου και μετά από κάτι πρήξιμο στην γωγω για να πάω να κάνω τα ψώνια μόνη μου, βγήκα έξω από την πολυκατοικία και πήρα το δρόμο προς το σούπερ μάρκετ. Ο Ιάσονας πήγε με τον Μάνο σε μια γιατρό γιατί ο Μάνος δεν ένιωθε καλά. Νομίζω πως αρρώστησε, γιατί τελευταία εδώ πολύ γρίπη έπεσε. Άσε που είμαστε κοντά στο χειμώνα.

Περπαταγα με χαλαρά και σιγανά βήματα χωρίς να βιάζομαι ιδιαίτερα, στο μαγαζί. Σιγοτραγουδουσα το τραγούδι που άκουγα. Καθώς πέρασα από ένα μικρό στενάκι, ένα χέρι με τράβηξε βίαια,  κάνοντας με να πέσω με φόρα κάτω. Μάλλον, καλά έλεγε η Γωγω να μην βγω το απόγευμα. Καλά τη ηλιθια και γωνία πιο νωρίς δεν βρήκα;  η τουλάχιστον με τον Ιάσονα ας πήγαινα. Ξέρω βλακια μου.

Χτύπησα το κεφάλι μου, κάνοντας ένα μορφασμο πόνου. Το έπιασα και κάτι υγρό ένιωσα στα χέρια μου. Όταν το τράβηξα και προσπάθησα να δω, διότι τα μάτια μου από το χτύπημα θολωσαν. Κατάλαβα πως ήταν αίμα. Άνοιξε πληγή στο κεφάλι μου. Ο πόνος αφωρητος το κρατούσα σφιχτά και δάκρυα ξεπροβαλαν από τα μάτια μου.

Ο άντρας που βρισκόταν μπροστά μου κρατούσε ένα μπουκάλι μπύρα. Ήταν σιχαμερός. Φορούσε βρώμικα ρούχα και με κοιτούσε με ένα πονηρό βλέμμα. Οχ θεέ μου, όχι πάλι. Παρακαλούσα συνέχεια. Πηγενοντας πίσω.

Κοίταξα γύρω μου και είδα πολλά μπουκαλάκια από μπύρα πεταμένα σε μια άκρη. Ο τύπος είναι μεθυσμένος.

<< ΒΟΉΘΕΙΑΑΑ,  ΠΡΟΣΠΑΘΟΎΝ ΝΑ ΜΕ ΒΙΆΣΟΥΝ >> ούρλιαξα όταν είδα τον άντρα να με πλησιάζει. Μου πιάσε σφιχτά το στόμα και μίλησε απειλητικά. << Μην φωνάζεις σκύλα. Δεν θες να σε κάνω να υποφερεις >> γέλασε ειρωνικά. Το κράτημα του έσφιξε ποιο πολύ στο στόμα μου, που ένιωθα λες και θα μου έσπαγε το σαγόνι. Κούνησε αρνητικά το κεφάλι μου και γέλασε πάλι. Τα δάκρυα μου συνέχιζαν να τρέχουν χωρίς σταματημό.

Θυμήθηκα όταν με απήγαγε ο Ιάσονας και ήμουν κλειδωμένη στο δωμάτιο. Εκείνη την γαμημενη μέρα που πήγε ένας ηλιθιος να με βιάσει. Που το έκανε σχεδόν.
Όχι δεν θα τον αφήσω να το κάνει και αυτός. Σήκωσα το γόνατο μου με φορά πάνω χτυπώντας τον στο ευαίσθητο σημείο. Αυτός έπεσε κάτω από το πόνο και όταν έκανα να σηκωθώ αμέσως με έπιασε από τα μαλλιά και με πέταξε πίσω με φορά.

Το σώμα μου έπεσε με δύναμη στο κρύο πάτωμα και τα πλευρά μου πονεσαν, όπως και όλη η πλάτη μου. << Θα σου μάθω εγώ πως να καθεσε καλά παλιό βρώμα >> απείλησε και σκούπισε το στόμα του με το χέρι του. Σήκωσα το βλέμμα μου τρομαγμένη προς αυτόν ο οποίος έπεσε στο τοίχο με δύναμη χτυπώντας το κεφάλι του και πέφτοντας κάτω πλέον μισολυποθημος.

<< Μαργαριτα >> η φωνή του ακούστηκε στα αυτιά μου. << Είσαι καλά; >> ήρθε ο Ιάσονας κοντά μου και με πήρε αγκαλιά. << Ιάσονα.... Πη-πήγε να-με- βι-ασει >> του είπα με λυγμούς και με έσφιξε στην αγκαλιά του. << Όχι αγάπη μου δεν θα αφήσω κανέναν να σε ξαναακουμπησει. Θα τον σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια. >> τον άκουσα να λέει.

<< Μαργαριτα το κεφάλι σου..>> διαπίστωσε αφού τον είδα να κοιτάει το χέρι του γεμάτο με αίμα. Με σήκωσε γρήγορα πάνω. << Πάμε στο νοσοκομείο αμέσως >> ανακοίνωσε και με πήρε στην αγκαλιά του. Ο Μάνος που δεν τον είχα παρατήσει καν στεκόταν μπροστά μας και κοιτούσε ακίνητος. Αφού πλησιασαμε το αμάξι πήγαμε στο νοσοκομείο και μου περιπιηθικαν την πληγή στο κεφάλι.

<< Είσαι τυχερή που σε είδε ο Μάνος >> είπε ο Ιάσονας πιάνοντας το κεφάλι του σφιχτά. Εγώ έμεινα σιωπηλή. Έπρεπε να ακούσω την γωγω που μου είπε να μείνω σπίτι. Τώρα δεν θα βρισκόμουν εδώ και ούτε θα ήμουν σε τέτοια κατάσταση.

<< Δεν θα ξαναπας ποτέ μόνη σου έξω και ειδικά το απόγευμα ήταν σχεδόν βράδυ. Βλέπεις τι πήγε να γίνει >> είπε αυστηρά και ξεφυσιξε.
<< Συγγνώμη >> ψιθύρισα. Αυτός με πλησίασε και με αγκάλιασε σφιχτά. << Μην ζητάς συγγνώμη,  απλά δεν θα άντεχα να ποναγες κι άλλο. >> μου ψιθύρισε στο αυτή..

<< Το ξέρω>> ήταν το μόνο που είπα και με έβγαλε από την αγκαλιά του. << Έλα πάμε σπίτι >> μου χαμογέλασε για να αλλάξει το κλίμα και πήραμε προορισμό για το σπίτι.