Κεφάλαιο 34

76 10 0
                                    










Μόλις φτάσαμε και μια τεράστια πόρτα άνοιξε. Ο Ιάσονας έβαλε μπρος το αυτοκίνητο και μπήκαμε στην αυλή του σπιτιού. Το σπίτι αρκετά μεγάλο και με πολλούς άντρες με μαύρα κουστούμια,, παρακολουθούσαν τον χώρο, κάποιοι επίσης μας κοίταξαν σε περίπτωση που κάνουμε κάτι. Μα τι να κάνουμε και μεις; 



Αφού πάρκαρε σε ένα μέρος που υπήρχαν τα υπόλοιπα αμάξια, ανοίξαμε τις πόρτες και βγήκαμε από το αμάξι.
Η Αίμα βγήκε από το σπίτι της κουλουριασμενη αφού εκανε αρκετά κρύο σήμερα. Μαζευτηκα και εγώ και ο Ιάσονας με έπιασε από την μέση κολοντας με πάνω του .


Πλησιασαμε την Αίμα, που από ότι είδα ήταν αρκετά ταραγμένη. Μάλλον της είπε ο Μάνος για το τι συνέβη.
<<Είστε καλά, Μαργαρίτα >> είπε μετά το όνομα μου και με πλησίασε αγκαλιαζοντας με. Είχα ταραχτει από αυτό και το σοκ και ο φόβος από μέσα μου δεν έχει φύγει.
Κουνησα ελάχιστα το κεφάλι μου αρνητικά. <<Πως να είμαι καλά όσο αυτοί οι άνθρωποι προσπαθούν να μας καταστρέψουν και κυνηγοντας μας συνέχεια... Δεν βαρέθηκαν επιτέλους; Θέλω επιτέλους να ηρεμήσω και γω, δεν αντέχω άλλο. Τι σόι άνθρωποι είναι και δεν καταλαβαίνουν; >> πλέον τα μάτια μου ήταν κατακόκκινα και πρισμενα από τα δάκρυα.


Αυτή με ένα λυπημένο βλέμμα με έπιασε στην αγκαλιά της ξανά, ενώ ο Ιάσονας έτριβε την πλάτη μου, προσπαθώντας να με ηρεμήσει.
<<Πφφφ σε καταλαβαίνω κορίτσι μου.... Έλα ηρέμησε σε παρακαλώ, δεν μπορώ να σε βλέπω να κλαις.. >>μου είπε πιάνοντας τα μάγουλα μου, κάνοντας με να την κοιτάξω μέσα στα μάτια της. Αυτή μου έδωσε όσο μπορούσε ένα ζεστό χαμόγελο.

<<Εντάξει είσαι τώρα; >> ρώτησε αφού σκούπισα τα μάτια μου και ηρέμησα κάπως. Κουνησα το κεφάλι μου γρήγορα και ξανά κουλουριαστηκα με τα χέρια μου.
<<Ελάτε πάμε μέσα να μιλήσουμε κάνει πολύ κρύο έξω >> μας έδειξε με το χέρι της και μπήκαμε μέσα, από μια λευκή πόρτα.




Κατευθείαν έμπαινες στο σαλόνι, οπότε καθίσαμε κατευθείαν στους μαύρους δερματινους καναπέδες. Η Αίμα είπε σε κάτι υπηρέτριες να βάλουν στο δωμάτιο τα ρούχα του καθενός, ενώ τα παιδια δηλαδή ο Κώστας ο Άκης και οι υπόλοιποι μείναν έξω με τους άλλους άντρες συζητώντας.




<<Να Καλά πως σας βρήκαν και αυτοί; >> είπε η Αίμα καθωντας και αυτή στο καναπέ δίπλα στον Μάνο. Την κοίταξα με ένα αδύναμο βλέμμα χώρις να έχω ιδέα. <<πραγματικά δεν ξέρουμε, το μόνο που ξέρω είναι ότι πρέπει να περιμένουμε πολλά από αυτούς, και δεν θα μας αφήσουν υσηχους μέχρι να  μας τελειώσουν>> Είπε νευριασμενος ο Ιάσονας. Κοιτώντας την Αίμα σοβαρός. Αυτή ξεφυσιξε, εω η καρδιά μου ένιωθε και πίστευε πως δεν έχουμε καμία ελπίδα.



Μετά από λίγο με κοίταξε η Αίμα. <<Μαργαρίτα, λέω να πάτε στα δωματια σας να ξεκουραστειτε τι λέτε, είστε πολύ φορτωμένοι όλοι σας και νομίζω ένα χαλαροτικο μπάνιο και λίγος ύπνος θα ήταν ότι πρέπει >> μας πρότεινε και της εγνεψα σηκονοντας όρθιο το σώμα μου. Τα χέρια μου έτρεμαν λίγο, και ήταν κατασπρα. Γιατί τρέμετε γαμωτο. Πάντα έλεγα στον εαυτό μου πως είμαι δυνατή αλλά τελικά έκανα λάθος. Είμαι η πιο φοβιτσιαρα που δεν μπορεί να κάνει τίποτα, ενιωθα ανίκανη.



Ανεβήκαμε τις σκάλες με μια γυναίκα κάπου στα σαράντα, λογικά θα ήταν μια από τις υπηρέτριες. Αφού μας έδειξε του καθενός το δωμάτιο, η γωγω μπήκε στο δικό της ενώ ο Ιάσονας και γω στο δικό μας, το οποίο υπήρχε ένα διπλό κρεβάτι και μια τεράστια ντουλαπάκι, ένα παράθυρο με μπαλκόνι που σίγουρα ήταν ότι πρέπει για να βλέπεις το φεγγάρι την νυχτα και κάτι μικρά ντουλαπάκια που ήταν στις άκρες του κρεβατιού. Μια πόρτα υπήρχε η οποία ήταν για το μπάνιο.



Έκατσα για λίγο στο κρεβάτι και έτριψα τα μάτια μου κουρασμένη. Το κεφάλι μου ήταν έτοιμο να σπάσει, ενώ το σώμα μου έτρεμε και δεν βοηθαγε καθόλου την κατάσταση. Ο Ιάσονας αφού με είδε ήρθε δίπλα μου και έκατσε αφού με έβαλε στην αγκαλιά του σιγά σιγά.
<<Μωρό μου μην φοβάσαι, είμαι εγώ εδώ ναι; >>×είπε και ήθελα να βάλω τα κλάματα ακούγοντας τον. Πως να μην φοβάμαι ; Αυτοί οι άνθρωποι θα μας κάνουν κακό και ένας θεός ξέρει το άμα θα παραμείνουμε ζωντανή. Πλέον έχω χάσει κάθε ελπίδα στο άμα θα ζήσουμε μια φυσιολογική ζωή, γιατί όσο και να το περιμένω, ζω χειρότερη κόλαση.








****





Άργησα το ξέρω και λυπάμαι πολύ :(

Επιζω να σας άρεσε ψηφίστε και σχολιάστε 💖

Επίσης θα ήθελα να πω άμα μπορούσατε να δείτε την καινούργια μου ιστορία ''. This is my life '' η οποία ξανά λέω π σ βασίζεται σε αληθηνα γεγονότα, κ θα σας αποκαλύψω πως κάποια από αυτά είναι δικά μου!

Λοιπόν θα τα πούμε σύντομα εμείς, και πιστεύω πως αλλά λίγα Κεφάλαια και τελειώνει και αυτή η ιστορία, δεν είμαι σίγουρη θα το δούμε στην πορεία 💕

Καλά να παίρνατε και θα τα πούμε σύντομα φραουλιτσεςς 🍓😍💖

The Kidnap Donde viven las historias. Descúbrelo ahora