The Kidnap

Κεφάλαιο 22

Ξύπνησα μετά από λίγο και κοίταξα στο κρεβάτι μου. Ο Ιάσονας λύπη από το κρεβάτι. Αμέσως η χαρά μου έφυγε.
Η πόρτα άνοιξε και ο μπήκε ο Ιάσονας.

<< Ξύπνησες γατάκι ?>> με ρώτησε παιχνιδιαρικα. Του χαμογέλασα και κουνησα το κεφάλι μου.

<< Έλα το πρωινό είναι έτοιμο. >> μου είπε και μου έκλεισε το μάτι.
<< Εντάξει,  να αλλάξω πρώτα. >> είπα και σηκώθηκα πάνω. Άνοιξα την ντουλάπα μου. Έβγαλα τα ρούχα που θα φόραγα και γύρισα για να αλλάξω. Ο Ιάσονας στεκόταν ακόμη εκεί.

<< Ιάσονα>> είπα για να του κάνω νόημα να βγει. Αλλά δεν κουνιόταν καν. Παναγία μου, μήπως έπαθε κάτι ? Με κοιτούσε στα μάτια και τον πλησιασα λίγο.

<< Μαργαρίτα,  εγώ ήθελα να...>> αρχίζε να λέει ευτυχώς ξύνοντας αμήχανα τον λαιμό του. Για στιγμή νόμιζα πως έπαθε τίποτα παναγία μου. Περιμένα να μου πει. Αυτός με πλησίασε και μου έπιασε τα χέρια,  τα κράταγε και τα έφερε κοντά στο στήθος του. Η καρδιά μου φτερουγιζε που ένιωσα το ζεστό δέρμα του.

<< Ναι?>> τον παρωτρηνα για να συνεχίσει. Αυτός φαινόταν λίγο μπερδεμένος και δεν ήξερε πως να συνεχίσει.

<< Δεν ξέρω πως να σου το πω. >> μου είπε και γέλασα.

<< Ανθρώπινα μήπως ?>> τον κοροιδεψα και γέλασε.
<< Ωραία λοιπόν... >> ξανά μίλησε. Αντέχει βρε χριστιανε μου, με έχεις σκάσει από την αγωνία.

<< Μαργαρίτα.... Θες να γίνεις... Η κοπέλα μου?>> τα μάτια του γυαληζαν από χαρά και αγωνία για το τι θα απαντήσω. Ξέρετε ήδη. Φυσικά και ναιιι σιγά μην τον αφήσω. Είμαι ερωτευμένη μαζί του πλέον και νιώθω όμορφα και ασφαλής μαζί του.

<< Ναι, ναι θέλω >> του είπα και ένα χαμόγελο έλαμψε και στους δύο. Αυτός με φίλησε και μετά με αγκάλιασε χαρούμενος.

<< Δεν θα το μετανιώσεις,  στο υπόσχομαι >> με καθησυχασε και με έσφιξε πιο πολύ.

<< Το ξέρω>> του είπα και μείναι φίλησε στο λαιμό. Μετά από κάτι λεπτά, απομακρυνθηκε και από την χαρά του έκανε κάτι περίεργες κινήσεις. Γέλασα με την εικόνα του.

<< Εγώ θα είμαι στην κουζίνα >> είπε δείχνοντας την με τους αντίχειρες του. Γέλασα και του εγνεψα. Τι ωραία μέρα. Έτσι δεν μπορώ να ξυπνάω πάντα ? Βασικά,  τώρα μάλλον αυτό θα κάνω. Είμαι τόσο χαρούμενη, περίμενα πως και πως να έρθει να μου το ζητήσει και τώρα πλέον το έκανε. Είμαι η κοπέλα του Ιάσονα δεν το πιστεύω!  Με χαρούμενα χοροπιδιχτα πήγα πήρα τα ρούχα μου και άλλαξα.

Αμέσως μετά πήγα στην κουζίνα, καθοντας στο τραπέζι δίπλα στο πλέον αγόρι μου.
Αυτός έπιασε το χέρι μου και η γωγω καθώς έβαζε τσάι, αφού έκανε κρύο εδώ,  χαμογέλασε στην εικόνα μας. Αυτή η γυναίκα πριν καν τις το πεις τα ξέρει όλα. Πως το κάνει αυτό δεν ξέρω. Μήπως είναι καμία μαντησα ? Λέμε τώρα.

<< Χαίρομαι πολύ για εσάς παιδιά. >> είπε χαρούμενη και με φίλησε στο μέτωπο. Όπως έκανε η μαμά μου παλιά. Πφφ μου λείπεις μαμάκα. 
Φίλησε και τον Ιάσονα στο μάγουλο και ο Ιάσονας από την αμηχανία γέλασε. Φυσικά, πρώτη φορά τον φιλαγε η γωγω στο μάγουλο.

<< Οο αδερφέ τι έγινε ? >> είπε ο Μάνος και έκατσε στο τραπέζι. Του ανακοίνωσε ότι πλέον είμαστε ζευγάρι και χάρηκε και αυτός. Αλλά αμέσως κατσουφιασε.

<< Καλά μόνο εγώ δεν βρίσκω γκομενα >> παραπονέθηκε. Περίεργο αν και ο Μάνος είναι 18 δεν έχει κοπέλα. Ενώ ο Ιάσονας που είναι 23 έχει.
Τέλος πάντων.

<< Γωγω, μήπως μίλησες καθόλου με τον πατέρα μου ?>> την ρώτησα απελπισμένη.

<< Δυστυχώς όχι κορίτσι μου,  έχω προσπαθήσει αρκετές φορές. Για να έρθει πίσω αλλά τίποτα >> είπε στεβαχωρημενη.

<< Και γω προσπάθησα το ίδιο αλλά τίποτα. Τουλάχιστον ας το σηκώνε για να δω άμα είναι καλά. >> ξεφυσιξα δυνατά και ήπια λίγο από το ζεστό τσάι μου.

<< Μην χαλάμε τώρα το κλίμα εε ? Λέω το απόγευμα να πάμε μια βόλτα τι λέτε ? Όλοι μαζί. >> πρότεινε ο Ιάσονας.

<< Αχ παιδιά μην σας χαλάω τώρα την ατμόσφαιρα, καλύτερα πηγεντε εσείς. >> προσπαθούσε να δικαιολογειθει η γωγω.

<< Μην λες ανοησίες γωγω. Θα έρθεις. Τι θα κάνεις εδώ μόνη σου. Και μην δικαιολογειθεις εε ?? Θα βγούμε όλοι. >> της ανακοίνωσα Ξανά. Και γύρισα στον Ιάσονα ξανά.

<< Καιιι.. Που θα πάμε ??>> ρώτησα σαν πενταχρονω.

<< Οο δεν θα σου πω, είναι έκπληξη. >> είπε και κατσουφιασα.

<< Ελααα>> του είπα με φάτσα κουταβιου αλλά τίποτα. Δεν μου έλεγε τίποτα. Βλαμμένο. Αλλά ο δικός μου βλαμμένος.