The Kidnap

Κεφάλαιο 30

Το φως του ήλιου έφτασε στα μάτια μου κάνοντας με να σφιξω τα μάτια μου από την ενόχληση. Έβαλα το χέρι μου δίπλα και χτύπησα λίγο το κρεβάτι για να δω αν είναι ο Ιάσονας δίπλα. Αλλά ήταν άδειο.

Σήκωσα ελάχιστα τον κορμό μου και κοίταξα το δωμάτιο. Δεν ήταν πουθενά. Καλά που στο καλό είναι; Χθες αφού ήταν σπίτι, δεν είχε φύγει.
Σηκώθηκα κουρασμένη από το κρεβάτι και συρθηκα μέχρι το μπάνιο. Έριξα κρύο νερό στο πρόσωπό μου και αμέσως πήρα την οδοντοβουρτσα μου και έκλεινα τα δόντια μου. Βαριόμουνα να αλλάξω τα ρούχα μου και βγήκα έτσι στο σαλόνι με τις πιτζάμες μου. Τα μαλλιά τα είχα μαζέψει πάνω ένα κότσο, για να μην με ενοχλούν.

Αχ ένας καφές θα ήταν καλός τώρα. Σκέφτηκα και πήγα στην κουζίνα, η γωγω καθόταν και έπινε τον ελληνικό της όπως πάντα ενώ ο Μάνος έτρωγε κάτι κρουασανακια που υπήρχαν στο τραπέζι. Ο Ιάσονας δεν ήταν πουθενά. Τι στο καλό;

<< Καλημέρα >> είπα βαριεστημενα, με κοίταξαν και οι δύο. << Καλημέρα >> είπαν και οι δύο ταυτόχρονα.
Πήγα προς την ντουλάπα και έβγαλα μια κούπα, που στην συνέχεια την γέμισα με ζεστό καφέ.

Έκατσα και γωνία μαζί τους και τους παρατηρούσα. << Ο Ιάσονας; >> ρώτησα κοιτώντας τον αδερφό του. Αυτός έμεινε για λίγο και προσπαθούσε να δικαιολογηθη.

<< Εμμ να... Πήγε.... Σε ένα μαγαζί... Εμ που του είπα για να πάρει κάτι φάρμακα για μένα, ναι αυτό >> ναι τώρα σε πίστεψα. Σήκωσα το φρύδι μου και κεροκαταπιε. Καλά θα τα πούμε εμείς Κύριε Ιάσονα κάτσε και θα δεις, όταν έρθεις.

<< Μάλιστα >> είπα απλά και κοίταξα προς την τηλεόραση που ήταν στο σαλόνι. Πάλι καλά που δεν υπήρχε τοίχος και βλέπαμε άνετα.
Ειδήσεις πηγεναν και για μια στιγμή είπαν για τον παλιό αφεντικό του Ιάσονα, πως τον έλεγαν Γρήγορη; Δεν θυμάσαι. Έτρεξα κατευθείαν κοντά και επιασα το τηλεκοντρόλ κάνοντας δυνατά για να ακούσω.

<< Ο Γρηγόρης στεφάνου, ο οποίος συνελήφθη εδώ και καιρό για απειλή για δολοφονία και βιασμού κοριτσιών από 18 και πάνω, είχε δικαστήριο το οποίο αποφάσισε πως θα μείνει στην φυλακή για όλοι του την ζωή. Άλλες πληροφορίες θα μάθουμε από την ελεονορα.. >> είπε και ένα βάρος έφυγε από πάνω μου. Έπεσα σαν πτώμα πάνω στο καναπέ και χαλάρωσα. Νόμιζα πως κάποια στιγμή θα έβγαινε από την φυλακή αλλά πάλι καλά αυτό δεν θα γίνει ποτέ.

Σηκώθηκα από τον καναπέ αφού άκουσα πόρτα να κλείνει και όταν γύρισα να δω ποιος ήταν, φυσικά ήταν ο κύριος Ιάσονας που θα τον σπάσω στο ξύλο που με αποφεύγει τελευταία.

<< Μπαα μας θυμήθηκες; >> ρώτησα ειρωνικά και με κοίταξε περίεργος. << Τι είναι αυτά που λες; >> με κοίταξε ενωνοντας τα φρύδια του. << Θα τα πούμε καλύτερα στο δωμάτιο >> του είπα ψυθιριστα εκνευρισμενη και μπήκα στο δωμάτιο μας.

Μετά από κάτι δεύτερα μπήκε και αυτός και έκλεισε την πόρτα πίσω του. Εγώ σταύρωσα τα χέρια μου περιμένοντας να αρχίζει να μου μιλάει, αλλά δεν έκανε τίποτα. Βλακα..
<< Λοιπόν, για πες μου από χθες το απόγευμα που γυρίσαμε σπίτι με αποφεύγεις και δεν ξέρω που βρίσκεσαι όλο το βράδυ. Γιατί εσύ ο κύριος έξυπνος δεν ήρθες στο κρεβάτι... Που πήγες μμ; Σε καμία γκομενιτσα; Τι έγινε με βαρεθηκες κύριε Ιάσονα; Μήπως να σου φέρω κάποια άλλη για να έχεις να αλλάζεις; >> του είπα πηγενοντας πέρα δώθε με νεύρα. Αυτός με κοίταξε απορημένος.

<< Τι είναι αυτά που λες; >> είπε με την βαριά του φωνή.
<< Αα κάνεις και ότι δεν ξέρεις τίποτα τώρα; Που στο καλό βρισκοσουν το βράδυ; Που είχες πάει σήμερα το πρωί; >> τον χτύπαγα με το δάχτυλο μου στο στήθος του. Αυτός έκανε έναν ήχο πως κατάλαβε και γέλασε.

<< Τι είναι τόσο αστείο >> είπα εκνευρισμενη. Με κοίταξε με τα μεγάλα όμορφα ματιά του. Να πάρει μαργαρίτα είσαι υποτίθεται θυμωμένη με αυτόν. << Χαζουλα >> είπε και πλησιασε προς το μέρος μου με ένα πονηρό χαμόγελο.
<< Μην με πλησιάζεις είμαι θυμωμένη μαζί σου. >> του είπα αποφεύγοντας τον. Αλλά με ξανά πλησιασε. << Νομίζεις πως ήμουν με άλλη και ότι δεν ενδιαφέρομαι για σένα; >> μου είπε πλησιάζοντας το πρόσωπο μου. Η ανάσα μου σταμάτησε απότομα.

<< Πότε θα καταλάβεις πώς είσαι μόνο εσύ στην καρδιά μου και πως δεν θα κοιτάξω καμιά άλλη πάρα μόνο εσένα; >> πλησίασε τα χείλη μου, με την καυτή ανάσα του.
<< Τό-τες που ήσουν; >> τον ρώτησα με δυσκολία, από την στενή επαφή μας.

<< Χθες ήμουν σπίτι, στο δωμάτιο του αδερφού μου. Μιλάγαμε για ένα θέμα. Σήμερα το πρωί πήγα και σου πήρα αυτό >> είπε και μου έδειξε ένα κόκκινο πακέτο. Καλά πως δεν το παρατήρησα ότι το κρατάει. Απομακρυνθηκε λίγο από κοντά μου δίνοντας μου το. Τον κοίταξα με γουρλωμένα μάτια. Τελικά ήταν σπίτι το βράδυ, στο δωμάτιο του αδερφού του ; Και τι λέγανε;
Άνοιξα το πακέτο και είδα ένα μπορντό φόρεμα. Κοντό.

<< Και μην είσαι τόσο ζηλιαρα γατάκι. Με τρελενεις. >> είπε στο αυτί μου αισθησιακά και ανατρίχιασε όλο το κορμί μου. << Το βράδυ να είσαι έτοιμη. Σου έχω μια μεγάλη έκπληξη >> ανακοίνωσε και με ένα πονηρό χαμόγελο και κλείνοντας μου το μάτι βγήκε έξω. Θα με τρελάνει αυτός ο άνθρωπος Χριστέ μου.