The Kidnap

Κεφάλαιο 37

<<Συγχαριτιρια, αυτό είναι πολύ καλό νέο >>είπε η Αίμα και ήρθε να μας αγκαλιάσει. <<Θα έχουμε ένα ποντικό εδώ μέσα, Συγχαριτιρια αδερφή >>  είπε ο Μάνος χαμόγελοντας.
<<Σε ευχαριστουμε Μάνο >>του έτριψα φιλικά τον ώμο. <<Κορίτσι μου ελπίζω να σας βγει υγιέστατο >> με φιλισε η Γωγω, καθώς με πλησίασε.
<<Πρέπει να το χαρούμε έτσι δεν είναι; >>ρώτησε ο Μάνος σηκωνοντας τα χέρια και δείχνοντας ότι είναι το αυτονόητο.

<<Θα σας μαγειρέψω εγώ >>είπε η Γωγω και πριν φέρω αντιρισει έφυγε τρέχοντας στην κουζίνα, κάνοντας με να γελάσω.
<<Αχ αυτή η Γωγω >>ψέλλισα και γύρισα προς τους υπόλοιπους.
<<Ο γάμος τελικά ακυρώθηκε; >> ρώτησε ο Μάνος. Κοιτώντας μας. << Όχι, θα γίνει κανονικά αύριο. Απλά εμ... Μπορούμε να κάνουμε εδώ το τραπέζι μετά την εκκλησία, άμα δεν υπάρχει πρόβλημα φυσικά.. >>προσπαθούσε να πει στην Αίμα.

<<Μα φυσικά, τι ρωτάτε και σεις καλέ. Θα ήταν χαρά μου να γινόταν εδώ >> είπε με ένα ζεστό χαμόγελο ενθουσιασμενη. Τα μάτια μου γουρλωσαν απότομα.
<< Οχχ θεέ μου >> είπα και ο Ιάσονας έτρεξε κοντά μου αγχομενος και ασπρισε όλος.
<<Τι έγινε Μαργαρίτα, πονάει το στομάχι σου; Σου ανέβηκε πυρετός; κάτσε να δω >>  έλεγε ο Ιάσονας και έβαλε αγχομενος το χέρι του στο μέτωπο μου.
<<Καλά είμαι Ιάσονα μην ανησυχείς >> του είπα περνώντας το χέρι του και βάζοντας το κάτω. Αυτός ένωσε τα φρύδια του απορημένος.
<<Τότες τι έπαθες; >> Ρωτησε ενώ κοίταξα τους άλλους που με κοιτούσαν εξησου αγχομενη.

<<Να απλά θυμήθηκα ότι δεν έχω να βάλω τίποτα αυριο και υποτίθεται είναι ο γάμος μας >> είπα τελικά και τον είδα να πέφτει πίσω στο καναπέ ανακουφισμενος. Ουψ, τους ανυσηχισα άθελά μου.  Άμα ήμουν στην θέση του θα μου δεινα σφαλιάρα.

<<ουφ αυτό ήταν; Με αγχοσες τόσο πολύ ρε Μαργαρίτα >> μου κανε παράπονο και τον κοίταξα λυπημένα.
<<Ναι το ξέρω συγνώμη >> προσπάθησα να απολογηθώ. Ο Ιάσονας σηκώθηκε και ήρθε πιο κοντά μου βάζοντας με στην αγκαλιά του.
<<Μην απολογησε μωρό μου. >> με φιλισε στο κεφάλι.
<<μαργαρίτα μην ανησυχείς για το νυφικό. Έχω ένα φόρεμα λευκό αλλά είναι κολλητό, όμως είναι ότι πρέπει για την περίσταση, δεν πειράζει αν δεν βάλεις φουντοτο φόρεμα,, το και να βάλεις παραμένεις το ίδιο όμορφη. >> προσπάθησε να με καθησυχάσει και της χάρισα ένα τεράστιο χαμόγελο.

<<Σε ευχαριστώ πολύ >> της είπα ενώ πετάχτηκε μετά από λίγο ο Μάνος.
<< Εμείς θα μαστε οι νονοί έτσι; Πες ναι, πες ναι >> έκανε σαν μικρό μωρό ενώ η Αίμα του χτύπησε το χέρι.
<<Μάνο μην κάνεις σαν μωρό αυτοί αποφάσιζουν. Δεν θα σε βάλουν εσένα επειδή το λες εσύ >>  τον μάλωσε λες και ο Μάνος ήταν ένα πενταχρονο παιδί που δεν καταλάβαινε. Γέλασα ακόμη πιο πολυ με την εμφάνιση τους.

<<Φυσικά καλέ κανένα πρόβλημα >> τους είπα τέλικα και ο Μάνος είπε γιεςς λες και η ομάδα του έβαλε γκολ. Βασικά νομίζω πως θα έκανε χειρότερα σε αυτήν την περίπτωση αλλά τέλος πάντων.
<<Αλήθεια; >> είπε η Αίμα λες και δεν το πίστευε. Το χαμόγελο της μεγάλωσε από καλύπτοντας την λευκή οδοντοστιχια της.
<<Ναι γιατί όχι, δεν νομίζω να έχεις πρόβλημα αγάπη μου έτσι δεν είναι; >>ρώτησα τον Ιάσονα και με κοίταξε.
<<Τι λέτε καλέ, τι πρόβλημα να έχω με  μεγάλη μου χαρά αδερφέ. >> Του είπε με ένα αχνό χαμόγελο.

<<Αχ με κάνεις τόσο χαρούμενη, ξέρεις πόσο ήθελα να βαφτίσω ένα μωράκι; Από μικρή αλλά δεν τυχενε ποτέ. >> είπε ενθουσιασμενη.
<<Να η ευκαιρία σου >> της είπα γελώντας.
Ένας ήχος από πόρτα ακούστηκε και από την κουζίνα, η οποία βγήκε η Γωγω. <<Το φαγητό είναι έτοιμο παιδάκια πάμε πηγεντε να φάτε, εγώ θα πάω φαγητό και στους άλλους >> είπε. Καλά αυτή η γυναίκα δύο χέρια έχει και της δουλειες της κάνει στο τσακ μπαμ. Καλά ρομπότ είναι; δεν κουράζετε ποτέ; εγώ θα είχα πεθάνει από την κουράσει σίγουρα.
Η μέρα πέρασε γρήγορα αφού μετά η Αίμα μου έδειξε το φόρεμα που θα έβαζα και τα λευκά παπούτσια.
Μου είπε ότι θα φέρει μια κομμώτρια αλλά της το αρνηθικα, και τελικά καταλήξαμε στο ότι θα μου τα φτιάξει αυτή, όπως και το βάψιμο. Κάτσαμε για λίγο ξεκινώντας να γελάμε και να κοτσομοολευουμε σκαζοντας στα γέλια.