The Kidnap

Κεφάλαιο 20

Ειμασταν στο αμάξι, μέχρι που σταματήσαμε και ανακηνωσε πως φτάσαμε. Καλά δεν το περίμενα ποτέ από τον Ιάσονα, να με φέρει σε ένα πολυτελές εστιατόριο. Καλά που βρήκε τα λεφτά ? Τέλος πάντων.

Βγήκε και πριν προλάβω να ανοίξω την πόρτα το έκανε αυτός.

<< Τι τζεντλεμαν >> του είπα με ένα χαμόγελο.
<< Που να δεις τι τζεντλεμαν θα γίνω ποιο μετά >> έκλεισε το μάτι του και αφού κλείδωσε το αμάξι, με έπιασε από την μέση. Εγώ φυσικά δεν έκανα, καμία κίνηση για να το πάρει.

Μπήκαμε μέσα και είπε για το τραπέζι που είχε κλείσει. Ο άντρας μας είπε να τον ακολουθήσουμε και αυτό κάναμε. Ήταν πολύ όμορφο εστιατόριο με χρυσές λεπτομέρειες στους τοίχους και μικρά αγαλματάκια σε μερικά σημεία. Υπήρχε αρκετός κόσμος, σήμερα και πολλά βλέμματα αντρών,  ήρθαν πάνω μου κοιτώντας με σαν λυγουριδες. Ο Ιάσονας έσφιξε το χέρι του,  στην μέση μου.

<<Αυτό είναι που δεν είσαι ζηλιάρης ?>> ψιθύρισα στο αυτί του και κατάλαβα πως ανατρίχιασε.

<< Σιωπή γατάκι. >> είπε αυτός, τάχα αυστηρά και γέλασα. Όταν φτάσαμε στο τραπέζι μας, μου έκανε την τιμή και μου άνοιξε την καρέκλα για να κάτσω.

<< Οο ευχαριστώ >> είπα και έκατσα. Το ίδιο έκανε και ο Φώτης. Τα βλέμματα κάποιον με κοιτούσαν ακόμη και είπα να κάνω λίγο τον Ιάσονα,  να σκάσει.

<< Μμμμ καλά έκανες τελικά που με έφερες σε ένα τέτοιο μέρος,  είναι πραγματικά υπέροχο και έχει τέλειους άντρες >> ξεστομισα και με κοίταξε σοβαρά. Γύρισε για λίγο προς το πλάι του κεφάλι του γελώντας ειρωνικά, σηκωνοντας το ένα του φρύδι.

<< Μωρό μου,  δεν θα βρεις πουθενά αλλού τέτοιο μανάρι, όπως αυτό >> είπε δείχνοντας τον εαυτό του, χαμογελώντας, στραβά.

<< Κι ώμος βρήκα >> είπα σηκωνοντας το φριδη μου. Εκείνη την ώρα δεν πρόλαβε να πει τίποτα γιατί ήρθε ο σερβιτόρος. Ο οποίος με κοιτούσε σαν ζαβλακομενο, λες και έβλεπε πρώτη φορά γυναίκα στη ζωή του. Μην σας πω ότι τα σάλια του θα έπεφταν από στιγμή, σε στιγμή.

Όταν προσγειώθηκε, επιτέλους στην πραγματικότητα, μίλησε.
<< πως θα μπορούσα να βοηθήσω. >> ρώτησε κοιτώντας ακόμη εμένα. Βρωμιαρη. Αλλά ήθελα να κάνω, τον Ιάσονα να ζηλέψει λίγο.
Όταν του είπα την παραγγελία μου, με το ζόρι έστριψε το βλέμμα του στον άντρα, που βρισκόταν απέναντι μου.
Όταν ο Ιάσονας, είπε την παραγγελία του νευρικός. Έφυγε ο σερβιτόρος και μείναμε πάλι μόνη.

<< Τι έγινε Ιάσονα ?>> τον ρώτησα και καλά ανυξερη γιατί είναι έτσι.

<< Τίποτα τι να γίνει ?>> είπε τάχα χαλαρός αλλά φαινόταν την ζήλια του. Λες όντως να του αρέσω?

<< Μμ,  οκ>> είπα και μετά από κάτι λεπτά, καθώς θυμήθηκε την συζήτηση που είχαμε πριν έρθει ο σερβιτόρος με ρώτησε.

<< Δεν μου λες,  ποιος είναι αυτός που λες ότι βρήκες και σου αρέσει ?>> με ρώτησε με σηκωμένο φρύδι.

<< Αα δεν το κατάλαβες ?>> είπα τάχα σοκαρισμένη, αυτός με κοίταξε χωρίς να καταλαβαίνει.

<< Μα ο σερβιτόρος φυσικά. Κατάλαβα πως μαζί του θα ζήσω τον παθιασμένο έρωτα. >> έκανα τάχα ότι ονειροπολο και ακούμπησα την καρδιά μου. Μα στην πραγματικότητα μόνο να που να μην ξεχάσω δεν ήθελα.

<< Ο σερβιτόρος ? Τι καλύτερο έχει από μένα >> ζηλιάρη Ιάσονα. Αλλά είναι τόσο σεξι όταν ζηλεύει.

<< Μμμμ,για να σκαιφτω,  είναι όμορφος, φαίνεται να κάνει καλά την δουλειά του >> φτουσου καργια τη λες. Πιπέρι στο στόμα.

<< Που να δεις εμένα πώς κάνω καλά την δουλειά μου >> μου είπε εκνευρισμενος. Καθολιν την διάρκεια,  του έλεγα συνέχεια για αυτόν και εκνευριζοταν. Όταν τελειώσαμε το φαγητό πριν σηκωθώ, ξανάρθε ο σερβιτόρος και διακριτικά μου έδωσε ένα χαρτάκι.

Όταν το κοίταξα είδα τον αριθμό του. Γελειε. Αυτός μου έκλεισε το μάτι και έφυγε.
<< Φερτω αυτό >> είπε εκνευρισμενος ο Ιάσονας και πήρε το χαρτάκι, σκιζοντας το.

<< Ειι >> παραπονεθηκα εγώ και όταν πλήρωσαμε το λογαριασμό,  βγήκαμε έξω. Κατευθηνθηκαμε προς το αμάξι και εκείνη την ώρα μου έπιασε το χέρι και με κόλλησε στο αμάξι.

<< Με εμένα δεν θα παίζεις γατάκι >> είπε αισθησιακά στο αυτί μου, χουφτονοντας με. Δεν με άφησε να ολοκληρώσω και με φίλησε άγρια. Για αρκετά λεπτά μέχρι που πήρε το κεφάλι του, από το δικό μου και ψέλλισε.

<< Σε Θέλω γαμωτο >> και με ξανάφιλισε. Το φιλί του παθιασμένο κάνοντας με να ταξιδεύω αλλού. Άνοιξε την πόρτα και μπήκαμε μέσα. Όταν είδα ότι δεν πάμε στην πολυκατοικία που Ειμασταν γουρλωσα τα μάτια μου.

<< Για να δούμε γατάκι, άμα αυτός ο μπάσταρδος κάνει καλύτερα την δουλειά του,  από μένα >> είπε κλείνοντας μου το μάτι. Το σώμα μου, ανατρίχιασε με αυτό που είπε.... Αχ δεν ξέρω τι με περίμενε.