The Kidnap

Κεφάλαιο 16

Ήμουν τόσο κουρασμένη και μόλις με είχε πάρει τόσο ωραία ο ύπνος,  μέχρι που άκουσα φωνές. Από την τρομάρα μου πετάχτηκα από το κρεβάτι μου. Ωωχχ ο μπαμπάς μου. Αμέσως μπήκε ο αδερφός του Ιάσονα ο Μάνος μπήκε φουριόζος μέσα. Τρομαζοντας με ποιο πολύ. Άμαν.

<< Μαργαρίτα, ο πατέρας σου έχει χάσει τον έλεγχο. Θέλει να βάλει τους άντρες τους να χτυπήσουν τον αδερφό μου σε παρακαλώ,  βοήθησε τον μπορείς να τον σταματήσεις. >> είπε αρκετά ανήσυχος. Σηκώθηκα αμέσως από το κρεβάτι που ξαπλώνα τόση ώρα και έτρεξα μέσα στο σαλόνι. Έβλεπα τον πατέρα μου αρκετά κοντά στον Ιάσονα,  έτοιμος να ορμηξει. Αλλά ο Ιάσονας είχε κατεβασμένο το κεφάλι του.

<< Μπαμπά φτάνει,  ηρέμησε σε παρακαλώ >> μπήκα στην μέση και προσπαθούσα να τον απομακρύνω από κοντά του.
Αυτός με κοίταξε νευριασμενος, πρώτη φορά τον έβλεπα τόσο θυμωμένο. Ποτέ δεν με κοίταγε έτσι. Πάντα ήταν χαρούμενος μαζί μου. Αλλά είναι λογικό που αντέδρασε έτσι. Αφού του μιλήσε ο Ιάσονας. Γαμωτο έπρεπε καλύτερα να ήμουν εγώ αυτή που θα το έλεγε αν και νομίζω δεν θα είχε καμία διαφορά.

<< Πώς μπορείς κόρη μου να υπερασπιζεσαι αυτόν τον άντρα ? Αυτός σε απήγαγε και ένας θεός ξέρει τι μπορούσε να συμβεί. Θα μπορούσε να σε σκοτώσει. >> ανέβασε λίγο ποιο πολύ την φωνή του.

Άρχιζαν δάκρυα να βγαίνουν από τα μάτια μου. << Μπαμπά έχεις δίκιο,  αλλά άκουσε με για ένα σοβαρό λόγο το έκανε. Να προστατέψει τον αδερφό του μή..>> δεν πρόλαβα να τελειώσω και με διέκοψε.

<< Πας καλά κόρη μου,  γιατί δεν ανοίγεις τα μάτια σου; Κοίτα σε τι κατάσταση μας έφερε. Σε τι κίνδυνο,  κοίτα που καταλήξαμε. Σαν φυγαδες είμαστε που κρυβόμαστε. >> με στεναχωρουσαν τα λόγια του. Ο Ιάσονας έσκυψε το κεφάλι του μετανιωνοντας.

<< Γιατί ηπερασπηζεσαι αυτόν το άνθρωπο ? Έχεις αισθήματα γιαυτόν ? >> πλέον μιλούσε με ειρωνεία. Πρώτη φορά. Και αυτό έκανε την καρδιά μου να σπάσει σε δύο κομμάτια. Γιατί μου μιλάει τόσο άσχημα.. Γιατί δεν μπορεί να καταλάβει ? Για να προστατέψει τον αδερφό του,  το έκανε.

<< ΤΙ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΆ ΠΟΥ ΛΈΣ ΠΑΤΈΡΑ >> φώναξα αρκετά δυνατά. Αυτός απότομα σήκωσε το χέρι του και με χτύπησε στο μάγουλο δυνατά. Κάνοντας με να πέσω κάτω στο πάτωμα. Η γωγω ήρθε πανικοβλητη κοντά μου, και προσπαθεισε να με σηκώσει.

<< ΜΗΝ ΣΕ ΞΑΝΆ ΑΚΟΎΣΩ ΝΑ ΜΙΛΆΣ. ΝΤΡΟΠΉ ΣΟΥ,  ΘΑ ΠΡΈΠΕ ΝΑ ΝΤΡΈΠΕΣΑΙ. ΑΝΤΊ ΝΑ ΠΑΣ ΜΕ ΤΟ ΔΊΚΑΙΟ ΠΆΣ ΜΕ ΤΟ ΚΑΚΌ >> φώναξε δυνατά και τα δάκρυα μου δεν σταματάγανε να βγαίνουν. Όχι μπαμπά μην μου φέρεσαι έτσι σε παρακαλώ.

<< Δεν πάω με το κακό. Πάω με το δίκαιο. Εσύ δεν ξαταλβαινεις. >> είπα πρικαμενη με τα λόγια του. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ποτέ δεν πίστευα πως ο ίδιος μου ο πατέρας θα μου φεροταν τόσο άσχημα. Ενώ παλιά, ούτε μια βρισιά δεν μου έλεγε.

<< Πάρτε τον από μπροστά μου. Και κάντε τον να πληρώσει για όλα όσα προκάλεσε. >> είπε νευρικός. Όχι μπαμπά μην το κάνεις αυτό.

Ο Ιάσονας πήγε λίγο πίσω,  αλλά το κεφάλι του ήταν ψηλά, δείχνοντας πως δεν φοβάται, ούτε καν το θάνατο.

<< ΟΧΙ >> φώναξα και μπήκα μπροστά στον Ιάσονα. Οι άντρες σταμάτησαν μόλις με είδαν. << Φύγε από την μέση Μαργαρίτα. Και κατάλαβε πως εξαιτίας του θα μπορούσες να πάθεις κάτι. Σε έβαλε σε κίνδυνο,  όπως όλους μας αυτή την στιγμή. >>

<< Όχι μπαμπά...>> είπα με θάρρος.
<< ΚΑΙ ΣΥ ΤΟ ΊΔΙΟ ΘΑ ΈΚΑΝΕΣ ΆΜΑ ΉΤΑΝ ΣΕ ΚΊΝΔΥΝΟ Η ΜΑΜΆ. ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΑΦΗΝΕΣ ΝΑ ΠΆΘΕΙ ΚΆΤΙ. ΘΑ ΈΚΑΝΕΣ ΤΑ ΠΆΝΤΑ. ΚΙ ΑΝ ΉΣΟΥΝΑ ΣΤΗΝ ΘΈΣΗ ΤΟΥ ΙΆΣΟΝΑ, ΘΑ ΈΚΑΝΕΣ ΤΟ ΊΔΙΟ. ΆΜΑ ΉΘΕΛΕ ΤΟ ΚΑΚΌ ΜΟΥ ΜΈΧΡΙ ΤΏΡΑ,  ΘΑ ΜΕ ΕΊΧΕ ΠΑΡΑΔΏΣΕΙ ΊΔΗ ΣΕ ΑΥΤΌΝ ΤΟΝ ΆΝΤΡΑ. ΑΛΛΆ ΔΕΝ ΤΟ ΈΚΑΝΕ. >> ξανά αντιμιλισα και άλλο ένα χαστούκι ήρθε στο μάγουλο μου. Αλλά αυτή την φορά έμεινα όρθια.

<< ΜΗΝ ΒΆΖΕΙΣ ΤΗΝ ΜΗΤΈΡΑ ΣΟΥ ΜΈΣΑ. >> φώναξε αυτός. Ήξερα ότι καταβαθος τον πληγωνα με αυτά που έλεγα για την μητέρα. Του την θύμιζα και πόναγε όλο και πιο πολύ. Αλλά ξέρω ότι θα κάνε το ίδιο.

<< ΜΙΛΆΣ ΕΣΎ ΠΟΥ ΕΥΘΥΝΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΆΝΑΤΟ ΤΗΣ ? ΈΕΕ ? ΜΕ ΤΙ ΜΟΎΤΡΑ ΑΝΑΦΈΡΕΣΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΉΝ,  ΚΑΙ ΛΈΣ ΠΩΣ ΠΆΣ ΜΕ ΤΟ ΔΊΚΑΙΟ. >> ενιωσα την καρδιά μου να πονάει φριχτά με τα λόγια του με πονεσαν πολύ. Τελικά και αυτός με κατηγορουσε για το θάνατο της.

<< Όχι,  δεν το έκανα επίτηδες. >> είπα σιγά πέφτοντας στο πάτωμα με σκυμμένο το κεφάλι κάτω.

<< Δεν θέλω να σε ξανά δω ποτέ. Εσύ δεν είσαι η κόρη μου. Ντροπή σου. >> είπε και είχε φύγει από το σπίτι με τους άντρες του. Η καρδιά μου πονούσε αφόρητα με τα λόγια του. Γιατί το κάνεις αυτό ? Ποτέ δεν μου φερθηκες έτσι. Είπες πως δεν φταίω εγώ ? Δεν το έκανα επίτηδες σε παρακαλώ πίστεψε με.

Έκλαιγα δυνατά και δύο χέρια με αγκάλιασαν σφιχτά γύρω μου. Βάζοντας με στην αγκαλιά. Ήταν ο Ιάσονας. Γιατί να γίνει αυτό? Υποτίθεται ότι μπαμπάς μου πάντα με καταλαβαίνε. Ότι με αγαπούσε. Αλλά μάλλον τελικά έκανα λάθος. Με μισούσε όπως όλο το σόι μου. Ήμουν και για αυτόν ένα τίποτα.