The Kidnap

Κεφάλαιο 41

Έφτασα στην περιοχή που μου είπε αλλά δεν είδα κανένα σπίτι που να κατοικικητε. Άνοιξα την πόρτα και παρατήρησα πως μόνο κάτι παλιά, άχτιστα σπίτια υπήρχαν και τα κοίταξα παραξενεμενη. Οπότε πάει να πει ότι είναι ψέμματα. Ποιος μου το έστειλε αυτό το μήνυμα.

Προχώρησα λίγο πιο πέρα για να ψάξω μπας και έχει κανένα σπίτι, αλλά δεν έβλεπα τίποτα. Γύρισα για να φύγω, αλλά ένιωσα έναν οξύ πόνο στο κεφάλι μου κάνοντας με να ζαλιστω και να πέσω κάτω στον δρόμο μισολυποθημη. Προσπάθησα να κρατήσω ανοιχτά τα μάτια μου και το μόνο που θυμόμουν, ήταν ένα σώμα να στέκεται μπροστά μου και να μου χαϊδεύει το πρόσωπο γελώντας.

POV Ιάσονα. (Before 1 hour)

Μόλις είχα ξεκινήσει το αμάξι από το σπίτι της Εμάς και έφυγα χερετοντας την Μαργαρίτα, η οποία στεκόταν έξω  κοντά στην πόρτας.  Η τεράστια πόρτα άνοιξε και πήρα το προορισμό για τα τρία αδέρφια. Ήθελα να τους ζητήσω βοήθεια, άμα μπορούσαν να βρουν από που στάλθηκε αυτο το μήνυμα. Δεν το είπα φυσικά ακόμη στην Μαργαρίτα και φοβάμαι πως μπορεί να το μάθει. Αλλά σίγουρα θα καταλάβει, γιατί δεν ήθελα να την τρομάξω και ιδικά την ημέρα του γάμου μας.

Πάρκαρα το αμάξι, έξω από το σπίτι των παιδιών. Άνοιξα την πόρτα και αφού μπήκα στην τεράστια αυλή χτύπησα το κουδούνι τους περιμένοντας υπομονετικά να ανοίξει.
Η πόρτα μετά από κάτι λεπτά άνοιξε και είδα τον Φίλιππο να στέκεται κοιτώντας με.
<<Θέλω να με βοηθήσετε >> του είπα και με κοίταξε με ένα απορημένο βλέμμα.

[...]

<<Εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα, αλλά μπορεί ο Παύλος. Γιατί δεν πας καλύτερα όμως στην αστυνομία; ίσως το βρουν πιο γρήγορα >>είπε ο Φίλιππος και τον κοίταξα σαν χάνος. Καλά πως δεν το σκέφτηκα. Έπιασα το κεφάλι μου με την παλαμι μου. Μπράβο Ιάσονα τόσο ηλιθιος είσαι.

<<Σωστά δεν το σκαιφτηκα >>του είπα κουνοντας το κεφάλι μου. <<Θες να πάμε μαζί; >>μου πρότεινε ο Νίκος. <<Ναι δεν έχω πρόβλημα. >>. Του είπα αμέσως και αυτός είπε πως πάει να ετοιμαστεί και θα κατέβει σε λίγο.

Γύρισα το βλέμμα προς τους άλλους και κοίταξα τον Παύλο ο οποίος ήταν αρκετά σκεπτικός.
<< Σου έχει στείλει κι άλλη φορά μήνυμα; >> ρώτησε με περιέργεια, ενώνοντας τα φρύδια του. Δεν χρειάστηκε λεπτό να το σκεφτώ και του απάντησα αμέσως. <<Όχι μόνο χθες όταν τελειώσαμε με την εκκλησία >>είπα κάθοντας προς τα πίσω.

<<Μήπως έστειλαν στην Μαργαρίτα και δεν σου το έχει πει; >> ξανά ρώτησε και τον κοίταξα με παραξενεμενο βλέμμα. Σίγουρα θα μου το έλεγε η Μαργαρίτα, δεν θα το άφηνε.
<<Όχι από όσο θυμάμαι δνε μου έχει πει τίποτα και άμα της έστελνε σίγουρα θα μου το έλεγε. >> ένωσα τα χέρια μου. Τωρα που μιλάμε για την μαργαρίτα, πέρασε κάμποση ώρα που δεν μιλήσαμε. Πάντα την περνώ αρκετές φορές όταν λείπω, για να σιγουρευτώ ότι είναι καλά και δεν έχει πάει πουθενά μόνη της.

<<Κάτσε να την πάρω μια >> του έκανα νόημα με το χέρι για να περιμένει αφού έβγαλα το κινητό και πήγα να την κάλεσω. Ο Νίκος ήδη κατέβηκε και έτσι σηκώθηκα όρθιος για να φύγουμε μαζί. Πριν προλάβω να πατήσω την επαφή της, ένα τηλέφωνο με έπερνε. Τι κοίταξα και κατάλαβα πως ήταν της γωγως και απάντησα αμέσως.

<<Έλα γωγω >> της είπα μόλις το σήκωσα. <<Αγόρι μου, μήπως η Μαργαρίτα ήρθε σε σένα; >>είπε κάπως αγχομενη. Σούφρωσα το βλέμμα μου και η ανυσηχια μου ανεβενε. Έφυγε από το σπίτι και που πήγε;
<<Όχι δεν είναι εδώ δεν σου είπε που πήγε; >> την ρώτησα και έπιασα βιάστηκα το μπουφάν μου φοροντας το.

<<Όχι έφυγε σαν κυνιγημενη, την είδα να κοιτάει κάτι στο κινητό της και νόμιζα ότι μήπως ερχόταν σε σένα. Αχ αγόρι μου ούτε το τηλέφωνο σηκώνει την έχω πάρει τόσες φορές >> είπε με την φωνή της να τρεμοπαιζει.
<<Από πόση ώρα λείπει; >>ρώτησα  ενώ έκανα νόημα στον Νίκο να πηγενουμε.
<<Εδώ και ένα τέταρτο λείπει και την επερνα συνέχεια αφού είδα ότι δεν το σηκώνει σε πήρα αμέσως >>είπε και κόντεψα να τρελαθώ. Που πήγες Μαργαρίτα αφού είπαμε ότι δεν θα ξανά φύγεις μόνη σου από το σπίτι.
<<μην ανησυχείς, θα βρω που είναι και θα την φέρω αμέσως >> είπα τερματιζοντας την κλήση. Αφού είχαμε μπει ήδη στο αμάξι ο Νίκος με κοίταξε ανυσηχος.
<<Τι έγινε; >> άνοιξε ελάχιστα τα μάτια του κοιτώντας με σοβαρός.
<<Η μαργαρίτα έφυγε >> είπα απλά και ξεκίνησα το αμάξι πατώντας γκάζι. Την επερνα συνέχεια αλλά με κανένα αποτέλεσμα. Το κινιτο της έλεγε πως ήταν εγκαταλελημενο.  Χτύπησα δυνατά το τιμόνι με τόσα νεύρα που είχα. Που είσαι γαμωτο μαργαρίτα και δεν το σηκώνεις;