The Kidnap

Κεφάλαιο 50

Καθόμουν στην καρέκλα και την κοιτούσα στο πρόσωπο της. Περίμενα υπομονετικά να ανοίξει τα μάτια της, έστω και λίγο να τα κουνήσει. Ηταν αργά τι νύχτα και όλη πηγανε σπίτι για να ξεκουραστουν εκτός από μένα. Δεν θα την ξανά αφήσω μόνη της εδώ μέσα.

Ξάπλωσα κουρασμένος πίσω στην καρέκλα χωρίς να χάνω καμία επαφή από αυτήν. Η μέση μου με πέθαινε, έκανα να μορφασμο πόνου και έσφιξα τα μάτια μου και τα δόντια μου. Γαμωτο αυτές οι καρέκλες του νοσοκομείου δεν είναι καθόλου άνετες. Πήρα ένα μπουκαλάκι νερό και ένα παυσίπονο, αφού από τόσες ώρες που είμαι ξύπνιος το κεφάλι μου γυρίζει και είναι έτοιμο να εκραγεί. Είπα δύο γουλιες και το άφησα στην άκρη.
Κοιτούσα ξανά το όμορφο πρόσωπο της που τόσο μου έλειπε και με τρελενε κάθε φορά που με προκαλούσε. Ένας μικρός ανεσταγμος ακούστηκε και πλησίασα κοντά της. Την κοίταξα προσεχτικά και ένιωσα να κουνιέται ελάχιστα. Ελπιζω να μην είναι η ιδέα. Την κοίταξα ποιο προσεχτικά και είδα π ς κούνησε το κεφάλι της σμιγοντας λίγο τα μάτια της. Έτσι αγάπη μου ξύπνα.
Κούνησε το χέρι της σηκώνοντας το αργά με το ζόρι και το έφερε στο κεφάλι της.
<<Άνοιξε τα μάτια σου μαργαρίτα >>Της είπα ανυπόμονος να αντικρίσω ξανά αυτά τα μάτια που με μαγευαν. Της έπιασα το χέρι σφιχτά το χέρι.

<<Έλα μαργαρίτα μπορείς, άνοιξε τα μάτια σου αγάπη μου. >>ήξερα ότι με άκουγε και κατάλαβα πως προσπαθούσε να ανοίξει τα μάτια της, αφού οι βλεφαρίδες της έτρεμαν. Της έσφιξα το χέρι δυνατά και περίμενα πως και πως να τα ανοίξει. Αλλά δεν έγινε τίποτα. Τα μάτια της πλέον ήταν ήσυχα και την κοίταξα πληγωμένος. Εσκυψα το κεφάλι μου στο δικό της ενώνοντας τα μέτωπα μας. Έσφιξα τα μάτια μου και ένα δάκρυ κύλησε.

<<Ιάσονα >>βγήκε η ψιθυριστή φωνή της αδύναμη αντιχωντας στα αυτιά μου. Άνοιξα τα μάτια μου αμέσως και σήκωσα το κεφάλι μου ελάχιστα για να την δω. Τα μάτια της ήταν ανοιχτά και με κοιτούσε με ένα αδύναμο και κουρασμένο χαμόγελο.
<<Το ήξερα πως θα ανοίξει τα μάτια σου >>την φίλησα στα χείλη.
<<δεν θα σε άφηνα ποτέ μου Ιάσονα >>μου είπε με τα μάτια της να υγρενονται. <<Τώρα είσαι μαζί μου αγάπη μου. >> της είπα γλυκά με τα μάτια της να λάμπουν από χαρά.
<<Δεν το περίμενα ποτέ, πως ένας τέτοιος άντρας θα έκλαιγε. >>είπε  αστεία και γέλασε χαμηλόφωνα. <<Για την γυναικα μου θα έκανα τα πάντα >>της χαμογέλασα πλατιά και ένωσα τα μέτωπα μας ξανά . Έκλεισε τα μάτια της και όταν την είδα ανυσηχεισα. Λες και με κατάλαβε τα ανοιξε ξανά και με κοίταξε. <<Μην ανυσηχεις δεν θα ξανα φύγω. Είμαι πολύ κουρασμένη. >>μου χαμογέλασε καθησυχάστικα.
<< Κουρασμένη; >>παραξενευτηκα. Που να μάθενε πως κοιμόταν σχεδόν 8 μήνες δηλαδή.
<<Ναι γιατί; >>ρώτησε περίεργη.
<<Τίποτα κοιμήσου και θα τα πούμε το πρωί. >>της φιλιά το μέτωπο Κι εγνεψε κλείνοντας τα μάτια της..

[...]

<<Αλήθεια Μαργαρίτα, άρχιζαμε να χάνουμε κάθε ελπίδα για να ανοίξεις τα μάτια σου. Πάλι καλά όμως που άκουσα τον Ιάσονα και σε κρατήσαμε κι άλλο. >>είπε ανακουφισμενος ο Γιατρός. Της έπιασα το χέρι και την κοίταξα με ένα χαμόγελο χαραγμένο στο πρόσωπο μου.

<<Και μένα είναι πολύ αδύνατον το ότι κρατιόμουν στην ζωή με το ζόρι και για οχτώ μήνες σχεδον>>ομολογισε χωρίς να έχει λόγια πως να συνεχίσει. Η πόρτα άνοιξε και κοιτάξαμε προς αυτή. Η Γωγω και οι υπόλοιποι έτρεξαν μέσα στο δωμάτια χαρούμενη και ενθουσιασμενη να δουν την Μαργαρίτα. Η Γωγω την αγκάλιασε αμέσως κανοντας την Μαργαρίτα να τρομάξει με το ποσό γρήγορα έτρεξε. Μην βλέπετε που είναι μεγάλη γριά. Είναι σκληρό καρύδι.

<<Κορίτσι μου δόξα τω Θεό άνοιξες επιτέλους τα μάτια σου. >>της είπε σφιγκοντας την στην αγκαλιά της. Της χαμογέλασε και αφού ήρθε και η Έμα να την αγκαλιάσει μηλησε.
<<Και γω είμαι χαρούμενη που σας βλέπω ξανά >>είπε συγκινημένη. <<ξέρεις πως μας είχες αγχώσει χαζή μου. >>μηλησε η Έμα. Πέφτοντας ένα δάκρυ από το μάτι της. <<Δεν θα με ξεφωρτωθητε ξανά >>είπε τάχα αστεία και γέλασε. Ήρθαν και οι υπόλοιποι να την αγκαλιάσουν ανακουφισμενη και χαρούμενη.
<<Μαργαρίτα, μπορείς να πάρεις εξιτήριο οπότε θες. Η εξετάσεις που σου κάναμε είναι εντάξει. Δυστυχώς όμως το μωρό δεν επέζησε από τέτοιο συμβάν. Δεν υπήρχε πιθανότητες να είναι καλά. >>είπε στεναχωρημενος και κούνησε το κεφάλι του.
Η Μαργαρίτα δάκρυσε και έπιασε το στόμα της με το χέρι της να προσπαθεί να μην αφήσει κανένα λυγμό να ξεφύγει από το στόμα της. Την πήρα στην αγκαλιά μου και την αγκάλιασα σφιχτά. <<Μην ανησυχείς αγάπη μου. Όλα στην πορεία θα πάνε καλά. Μην κλαις. Θα κάνουμε πολλά παιδάκια στο υπόσχομαι. Δεν θα σου λείψει τίποτα ναι; >>της ψυθιρησα στο αυτί και κούνησε θετικά το κεφάλι της βάζοντας το στο στήθος μου και βγάζοντας δάκρυα. Από δω και πέρα θα είναι όλα καλά, το υπόσχομαι.

°°°°°°

ΟΜΓΓΓ Η ΦΆΣΗ ΠΟΥ ΤΟ ΕΊΧΑ ΈΤΟΙΜΟ ΚΑΙ ΝΌΜΙΖΑ ΠΩΣ ΤΟ ΕΊΧΑ ΑΝΕΒΆΣΕΙ (ΠΆΩ ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΉΣΩ)

ΤΕΛΟΣ ΠΆΝΤΩΝ ΕΛΠΊΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙΙΙΙ ΟΠΩΣ ΕΙΔΑ ΕΊΝΑΙ ΖΩΝΤΑΖΕΙΙΙ!

ΟΠΌΤΕ ΠΆΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΌΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΙΘΑΝΩ ΑΚΌΜΗ 😅😂

ΨΗΦΊΣΤΕ, ΣΧΟΛΙΆΣΤΕ

ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΠΟΎΜΕ ΣΎΝΤΟΜΑ!!!