The Kidnap

Κεφάλαιο 45

7 μήνες αργότερα...

Κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο με γρήγορα βήματα. Άνοιξα σιγά την πόρτα και μπήκα μέσα χωρίς να μιλήσω στους υπόλοιπους. Αφού έφτασα, έκατσα στην καρέκλα τριβοντας τα μάτια μου κουρασμένος. Έχω να κοιμηθώ τόσες μέρες και όταν με πιάνει μερικές φορές έχω εφιάλτες. Το μυαλό μου δεν έχει ησυχάσει με τίποτα. Κοίταξα το ταβάνι σκεπτικός. Άνοιξε τα μάτια σου γαμωτο. Σκαιφτηκα και ξανά κοίταξα στο κρεβάτι.

Η πόρτα άνοιξε και μπήκε  η Γωγω μέσα. Την κοίταξα με ένα θλιμμένο βλέμμα και αυτή με πλησίασε. Μου έπιασε το χέρι συμπονετικα και με κοίταξε δυσπιστη. <<Παιδί μου, πρέπει να ξεκουραστείς. Θα μείνω εγώ σήμερα εδώ. >>Είπε και εκείνη την ώρα μπήκε ο Κώστας.
<<Όχι θα μείνω εδώ.. Δεν το κουνάω μέχρι να ανοίξει τα μάτια >>επέμεινα και την κοίταξα σοβαρός.

Ποιος θα έλεγε, πως είμαι καλά τώρα.
Μου είναι αδύνατον πως τα κατάφερα και δεν κατέληξα νεκρός. <<Ιάσονα, έχει δίκιο πρέπει να ξεκουραστης δεν είναι καλό για την υγεία σου.. >>μου είπε ο κωστας και τον κοίταξα με βουρκωμενα ματια.<<Είπα δεν το κουνάω από εδώ μέχρι να ανοίξει τα μάτια της. >>φώναξα και έμειναν σιωπηλή. Κοίταξα ξανά το χλωμό πρόσωπο της. Μαργαρίτα ξύπνα αγάπη μου σε παρακαλώ.

<<Ιάσονα, θυμάσαι τι είπε ο γιατρός έτσι; >>με ρώτησε πάλι ο Κώστας. Τον κοίταξα σοβαρός, χωρίς να απαντήσω τίποτα <<Πως μόνο με θαύμα θα μπορούσε να ζήσει. Νομίζω πως πρέπει να την αφήσουμε να αναπαυτεί. >>είπε και σηκώθηκα όρθιος <<Όχι, είμαι σίγουρος ότι θα ξυπνήσει >>είπα απότομα. <<Ιάσονα είναι εφτά μήνες σε κόμμα, δεν υπάρχει ελπίδα. Ένας άνθρωπος όταν του ρίχνουν σφαίρα στο κεφάλι δεν ζει με τίποτα. >> ξανά είπε και άρχιζα να εκνευρίζομαι. Εκείνη την ώρα μπήκε ο γιατρός και με κοίταξε αμέσως.

<<Πρέπει να σου μιλήσω Ιάσονα >>μου είπε και του εγνεψα.<<Ξέρεις πως είναι αρκετό καιρό εδώ η Μαργαρίτα και δεν έχει δείξει καμία βελτιώσει. Σου είπα μόνο από θαύμα θα ζούσε αλλά τόσο καιρός δεν νομίζω να γίνει τίποτα. Πρέπει να την αποσυνδεσουμε, είναι αρκετό καιρο εδώ >>είπε και γουρλωσα τα μάτια μου. Πήγα κοντά του αμέσως.

<<Σας παρακαλώ γιατρέ, δώστε μου κι άλλο χρόνο >> τον παρακάλεσα. <<Σου έδωσα εφτά μήνες Ιάσονα και δεν βλέπω καμία εξέλιξη. Νομίζω πως το παρατραβάμε χωρίς νόημα >> είπε και πραγματικά ήμουν έτοιμος να σκυψω στα πόδια του και να τον παρακαλέσει. Η Γωγω ήρθε δίπλα μου και μου έπιασε τον ώμο συμπονετικα.
<<σε ικετεύω γιατρέ λίγο χρόνο και μετά θα κάνετε αυτό που θέλετε. Σας ικετεύω, είμαι σίγουρος πως η Μαργαρίτα θα ξυπνήσει >> του ξανά είπα και κοίταξε λίγο σκεπτικός. Ξεφυσιξε βαριά κοιτώντας λίγο την Μαργαρίτα και μετά έστρεψε πάλι σε μένα.

<<Ενας μήνας ακόμη. Μετά πρέπει να την αποσυνδεσουμε, αν δεν δούμε κανένα απότελεσμα >> είπε και τον ευχαρίστησα. Μετά αφού την κοίταξε για λίγο έφυγε από το δωμάτιο, με εμένα να κοιτάω σαν χάνος το κενό. Όταν συνήλθα έκατσα ξανά στην καρέκλα δίπλα στην Μαργαρίτα. Την γυναίκα μου, που δεν θα την άφηνα ποτέ μου. Αν δεν τα καταφέρεις αγάπη μου, ορκίζομαι στον εαυτό μου πως θα έρθω να σε βρω.

Η Γωγω με κοιτούσε λυπημένη με τα μάτια της να δακρύζουν που και που. <<Το ξέρεις πως και γω θέλω να την δω να ανοίγει τα μάτια της όσο ποτέ. Αλλά γιε μου αν είναι αδύνατον δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Αν ο Θεός θέλει να την πάρει τώρα, δεν μπορείς να φέρεις αντίρρηση και να την επιστρέψεις πισω. Ελπίζω να έχεις δίκιο γιε μου. >>Η Φωνή της έτοιμη να ξεσπάσει σε λυγμούς. Ξέρω πως πόναγε όσο ποναγα και γω. Μα εγώ ποιο πολύ, την αγάπησα όσο τίποτα άλλο. Δεν θέλω να φύγει από την ζωή μου. Δεν θα αντέξω να σε χάσω μαργαρίτα. Είμαι σίγουρος πως θα ανοίξεις τα μάτια σου κάποια στιγμή. Αλλά σε παρακαλώ καντο σύντομα αγάπη μου. Λαχταραω να δω ξανά τα μάτια σου. Να νιώσω τα χείλη σου. Να μου κρατάς μούτρα όταν σε πειράζω. Μου έχει λείψει η παρουσία σου δίπλα μου.
Δυστυχώς το μωρό μας έφυγε. Αλλά υπόσχομαι στον εαυτό μου να σου δώσω όσο παιδιά θες. Σε παρακαλώ μωρό μου άνοιξε τα ματάκια σου. Έλεγα ελπίζοντας από μέσα μου. Έπιασα το χέρι της και έσκυψα πάνω της φιλοντας το και με δάκρυα να στάζουν από τα μάτια μου. Ξύπνα.

° ° ° ° ° ° °

ΛΟΙΠΟΟΟΝ!

ΑΠΌ ΌΤΙ ΕΊΔΑΤΕ Ο ΙΑΣΟΝΑΣ ΕΊΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ!😍❤️
ΑΛΛΆ Η ΜΑΡΓΑΡΊΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΆΣΧΗΜΗ ΚΑΤΆΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΣΕ ΚΌΜΜΑ. ΑΠΌ ΌΤΙ ΕΊΔΑΤΕ ΜΌΝΟ ΑΠΌ ΘΑΎΜΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΎΣΕ ΝΑ ΖΉΣΕΙ!😢

ΤΙ ΝΟΜΊΖΕΤΕ ΠΩΣ ΘΑ ΓΊΝΕΙ ΤΕΛΙΚΆ; ΘΑ ΖΉΣΕΙ Η ΜΗΠΩΣ ΟΧΙ;😭

ΣΧΟΛΙΆΣΤΕ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΆ ΤΟ ΑΣΤΕΡΆΚΙ ΣΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΔΏΣΕΤΕ ΘΑΡΡΟΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΊΣΩ!😘

ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΞΑΝΆ, ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΒΛΈΠΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ ΠΟΥ  ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΗΦΊΖΟΥΝ. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ, ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΟΜΟΛΟΓΉΣΩ ΠΩΣ ΌΤΑΝ ΈΒΛΕΠΑ ΠΩΣ Η ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΟΥ ΕΠΕΡΝΑΝ ΨΗΦΟΥΣ, ΉΤΑΝ Η ΠΡΏΤΗ ΦΟΡΆ ΠΟΥ ΈΝΙΩΣΑ ΧΑΡΟΎΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΖΩΉ ΜΟΥ. ΑΛΉΘΕΙΑ ΣΑΣ ΛΈΩ ΜΕΣΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΨΥΧΉ ΜΟΎ. ΕΣΕΙΣ ΜΕ ΚΆΝΑΤΕ ΝΑ ΧΑΡΏ ΠΟΙΟ ΠΟΛΎ ΚΑΙ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ!💖

ΕΛΠΊΖΩ ΝΑ ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΕ ΈΤΣΙ, ΑΛΉΘΕΙΑ!
ΘΈΛΩ ΝΑ ΔΕΊΤΕ ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΕΣ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΕΣ '' Η Συμφωνία '' ΚΑΙ '' OPHILIA'' ΕΠΊΣΗΣ, ΘΑ ΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ ΠΩΣ ΕΊΧΑ ΠΕΙ ΌΤΙ ΣΕ ΛΊΓΟ ΑΥΤΉ Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΕΛΕΙΏΝΕΙ. ΑΛΛΆ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΉΣΩ ΝΑ ΓΡΆΨΩ ΚΙ ΆΛΛΑ ΑΝ ΘΑ ΈΧΩ ΈΜΠΝΕΥΣΗ ΦΥΣΙΚΆ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΡΚΈΣΕΙ ΛΊΓΟ ΑΚΌΜΗ, ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΩΡΙΣΤΏ ❤️

ΟΠΌΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΓΛΥΤΏΣΕΤΕ ΑΚΟΜΗ ΑΠΌ ΤΟ ΒΙΒΛΊΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΌ ΜΈΝΑ ❤️

ΑΥΤΆ ΕΊΧΑ ΝΑ ΠΩ ΚΑΙ ΕΛΠΊΖΩ ΝΑ ΤΑ ΠΟΎΜΕ ΣΎΝΤΟΜΑ ΕΜΕΙΣ! ΚΑΛΉ ΣΑΣ ΜΈΡΑ ΦΡΑΟΥΛΙΤΣΕΣ ΜΟΥ! 🍓💖😘